Rumex pulcher jest słabo toksyczny dla ludzi, kotów i psów. Kontakt z rośliną może powodować reakcje skórne, natomiast spożycie prowadzi do nudności, wymiotów i bólu brzucha z powodu kwasu szczawiowego. Zwierzęta mogą wykazywać problemy żołądkowo-jelitowe lub podrażnienie skóry. Natychmiastowa pomoc weterynaryjna jest niezbędna dla zwierząt domowych narażonych na rumex pulcher. Zaleca się ostrożność, aby zapobiec przypadkowemu spożyciu lub kontaktowi z rośliną.

Rumex pulcher pochodzi z regionu śródziemnomorskiego. Roślina ta jest klasyfikowana jako chwast z powodu agresywnego wzrostu i szkodliwego wpływu na inne gatunki roślin. Rumex pulcher ma szybkie tempo wzrostu i może rozmnażać się zarówno poprzez nasiona, jak i wegetatywnie przez korzeniowe cięcia. Zdolność do przetrwania w różnych warunkach glebowych i poziomach nasłonecznienia czyni ją trudną do kontrolowania. Roślina ma silny system korzeniowy, który pozwala jej pobierać wodę i składniki odżywcze od sąsiednich roślin, często powodując uszkodzenie lub śmierć tych rosnących w pobliżu. Pojedyncza rumex pulcher może wytworzyć tysiące nasion, które mogą pozostać żywotne w glebie przez wiele lat. To przyczynia się do jej inwazyjnego charakteru i uporczywych nawrotów. Głównym sposobem rozprzestrzeniania się rumex pulcher są jej nasiona, które łatwo przenoszą się przez wiatr, wodę i zwierzęta. Nasiona mogą być również przypadkowo rozprzestrzenione przez ludzi, np. przez narzędzia ogrodowe lub glebę.

Najlepszym sezonem do usunięcia rumex pulcher jest wczesna wiosna, zanim roślina zakwitnie i wytworzy nasiona, co jest kluczowe, aby zapobiec jej rozprzestrzenianiu się.