Cieciorka pstra jest toksyczny zarówno dla kotów, jak i psów; wszystkie części rośliny są trujące. Spożycie lub kontakt mogą powodować objawy takie jak dolegliwości żołądkowo-jelitowe i apatię. Natychmiastowa pomoc weterynaryjna jest kluczowa w przypadku podejrzenia zatrucia, aby skutecznie zarządzać objawami i zapewnić bezpieczeństwo zwierzęcia. Właściciele muszą być czujni i zapobiegać dostępowi zwierząt do cieciorka pstra.

Cieciorka pstra pochodzi z regionu śródziemnomorskiego Europy i Azji. Często jest uważana za chwast z powodu swojego agresywnego rozprzestrzeniania się i zdolności do wypierania rodzimej roślinności. Roślina ma mocny system korzeniowy, co czyni ją odporną na suszę i trudną do usunięcia. Rośnie szybko, produkując liczne strąki wypełnione nasionami, które łatwo rozprzestrzeniają się, prowadząc do szybkiej kolonizacji. Roślina dobrze rośnie w różnych warunkach, od pełnego słońca po częściowy cień, i w różnorodnych typach gleby. Ogrodnicy powinni być świadomi jej zdolności do obfitego wytwarzania nasion i rozprzestrzeniania się, ponieważ może szybko zdominować ogród, hamując wzrost bardziej pożądanych roślin. Jest szczególnie szkodliwa dla pastwisk i łąk. Najczęstszym sposobem rozprzestrzeniania się jest przez rozsiewanie nasion, zarówno przez wiatr, jak i dziką przyrodę. Gdy pojedyncze ziarno znajdzie odpowiednie miejsce, może założyć nową kolonię, prowadząc do eksponencjalnego rozprzestrzeniania się w czasie.

Najlepszym czasem na kontrolowanie cieciorka pstra jest wiosna przed jej kwitnieniem i wydawaniem nasion. Działania kontrolne powinny być wdrożone przed kwitnieniem, aby zapobiec rozprzestrzenianiu.