Szczodrzenica sitowata zawiera cytyzynę i spartę, co czyni go wysoce toksycznym przy spożyciu. Nasiona i kwiaty są najniebezpieczniejszymi częściami rośliny. Powoduje objawy żołądkowo-jelitowe i neurologiczne u ludzi, szczególnie u dzieci. Szczodrzenica sitowata stanowi umiarkowaną toksyczność dla kotów i psów, powodując wymioty, biegunkę i dyskomfort. Natychmiastowa opieka weterynaryjna jest kluczowa dla zwierząt domowych, które spożyją jakąkolwiek część szczodrzenica sitowata.

Szczodrzenica sitowata pochodzi z regionu śródziemnomorskiego. Często jest uważany za chwast z powodu agresywnych nawyków wzrostu. Roślina rozmnaża się szybko, tworząc obfite nasiona, które są szeroko rozprzestrzeniane przez wiatr i dziką przyrodę, co umożliwia jej szybkie zdominowanie krajobrazu. Jej systemy korzeniowe są mocne i skutecznie wyciągają składniki odżywcze z gleby, co sprawia, że przewyższa inne rośliny w walce o zasoby. Ponadto szczodrzenica sitowata może szkodzić ogrodom; jej wysoki wskaźnik wzrostu i gęste ulistnienie mogą zacieniać inne rośliny, podczas gdy głębokie korzenie konkurują z otaczającymi roślinami o wodę i składniki odżywcze. Należy zwracać uwagę na szybki wzrost, gęste kępy jasnych żółtych kwiatów i drobno teksturowane, pionowe zielone łodygi, które są oznakami szczodrzenica sitowata w ogrodzie. Roślina głównie rozmnaża się przez nasiona, które są rozprzestrzeniane przez wiatr i zwierzęta.

Najlepszy moment na kontrolowanie szczodrzenica sitowata to okres przed jego zakwitnięciem, co zazwyczaj oznacza późną wiosnę do wczesnego lata. Środki kontrolne należy podjąć, gdy roślina jest w stanie wegetatywnym, przed kwitnieniem, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się.