Nazwa pokrzywa zwyczajna pochodzi z Europy, Azji i zachodniej Afryki Północnej, występując w różnych ekosystemach. Został naturalizowany w wielu częściach świata. Jest uważany za inwazyjny w Oceanii i Australii, a także w Chile, Argentynie i stanie Wirginia (USA). Jest powszechnie uważany za chwast ze względu na jego uciążliwą wartość, nawet w swoim naturalnym zasięgu. Atakuje łąki i obszary miejskie.

Pokrzywa zwyczajna jest umiarkowanie toksyczny dla psów i kotów, powodując objawy takie jak wymioty, biegunka i ból brzucha po spożyciu jego liści. U ludzi, pokrzywa zwyczajna może powodować podrażnienie skóry przy dotyku oraz problemy żołądkowo-jelitowe, jeśli zostanie spożyty. Należy unikać stosowania w czasie ciąży oraz przy leczeniu cukrzycy lub nadciśnienia tętniczego z powodu reakcji niepożądanych. Zaleca się natychmiastową opiekę weterynaryjną dla dotkniętych zwierząt.

Rodzima dla Eurazji i północnej Afryki, pokrzywa zwyczajna jest powszechnie spotykana w strefie umiarkowanej na całym świecie. Jest uważana za gatunek inwazyjny w Australii, Nowej Zelandii, Argentynie i Chile. Nawet w jej naturalnym zasięgu, pokrzywa zwyczajna jest postrzegana jako uciążliwość, głównie z powodu parzących włosków na całej roślinie. Te użądlenia mogą powodować pęcherze, stan zapalny i poważne podrażnienie w przypadku dotknięcia. Roślina jest również toksyczna przy spożyciu, ponieważ powoduje podrażnienie nerek. Pokrzywa zwyczajna rozprzestrzenia się agresywnie i jest trudna do wykorzenienia ze względu na masywne systemy korzeniowe.

Najlepszym okresem na usunięcie pokrzywa zwyczajna jest wiosna, zanim roślina zdąży zakwitnąć i wydać nasiona. Oto kilka odpowiednich metod kontroli tej rośliny: