Dieren die het meest worden getroffen door lupinus bicolor naamvergiftiging zijn schapen, runderen en paarden. Katten en honden zijn ook gevoelig, maar komen zelden in contact met deze plant, dus vergiftigingsgevallen zijn bij hen uiterst zeldzaam. Verschillende dieren vertonen verschillende vergiftigingsverschijnselen. Bepaalde Lupinus- soorten veroorzaken botvervorming bij koeien, wat meestal resulteert in kalveren die geboren worden met kromme poten. Schapen kunnen acuut respiratoir falen ontwikkelen en sterven als ze een grote hoeveelheid Lupinus- zaden en -peulen binnenkrijgen. Geiten zijn resistent tegen de giftige werking van deze planten. Runderen zijn erg gevoelig voor de negatieve effecten van Lupinus bicolor tijdens de 40-70 dagen dracht. Om deze reden is het belangrijk om drachtige koeien te verwijderen van weidevelden waar deze planten aanwezig zijn. Algemene symptomen van lupinus bicolor zijn onder meer verlies van eetlust, lethargie, coördinatiestoornissen, spierspasmen, convulsies, drukken op het hoofd, geelzucht en ademhalingsverlamming. Vergiftiging kan fatale gevolgen hebben als grote hoeveelheden zaden worden ingenomen. Niet alle Lupinus- soorten zijn echter giftig. Gevallen van vergiftiging treden meestal op na inname van zaden en peulen van de volgende soorten: L. argentues, L. leucophyllus, L. leucopsis en L. sericeus . Een kromme kalfsziekte wordt veroorzaakt door L. caudatus, L. latifolius, L. laxiflorus, L. sericeus en L. sulphureus . Lupinus bicolor kan worden geïnfecteerd met een schimmel Diaporthe toxica , die mycotoxinen produceert die levertoxicose bij dieren veroorzaken als de geïnfecteerde planten worden ingeslikt.