De blaadjes zijn allemaal donkergroen en hebben aan beide oppervlakken een ingeslagen trichoom. De bloemen zijn roze of paarsachtig tot geel en 0,98 lang, op twee- tot vierbloemige steeltjes 3,0 - 11,8 lang, met de kiel verlengd in een ongebogen snavel. De pod is recurved, lineair, 3,0 - 3,5 lang en zijdeachtig.

Vanwege zijn eindeloze levensduur van zijn bladeren (tussen de 500 en 600 jaar), is de kanniedoodplant terug te vinden in het Guiness book of world records. Daarnaast staat de plant erom bekend dat er tijdens zijn lange leven (tot 2000 jaar) maar twee bladeren per eeuw aan groeien. Door de jaren heen vallen de bladeren nooit uit, maar door omgevingsfactoren kunnen ze wel splijten.

Zegekruid (Nicandra physalodes) is een tropische plant die als sierplant wordt gekweekt. De donkergekleurde 'stippen' die het oppervlak van de bladeren sieren zijn eigenlijk scherpe, stijve haartjes die de plant beschermen tegen plantenetende insecten. Daarnaast geeft zegekruid een stinkende geur af die hem tegen vliegen beschermt door ze te verlammen.

Graptopetalum bellum ziet eruit als een doorsnee vetplant die in rozetten groeit. Maar in de lente groeit er een lange steel uit waar spectaculaire bloemen aan komen. De stervormige bloemen zijn ongeveer 2.5 cm in doorsnee en felroze tot rood. Daarom wint deze plant snel populariteit als kamerplant.

Het is een eerstejaars kruidachtige plant waarvan de stengel zich over de grond uitstrekt. Hoogte kan oplopen tot 30 tot 90 cm. De stengel heeft grof haar dat over het hele oppervlak groeit, op een gevorkte manier vertakt vanaf de basis en wortel schiet bij elk knooppunt. De bladeren hebben een onderscheidende bladsteel en het blad is 2,5-8 cm lang en 1,2-4,5 cm breed. Het heeft een ovale tot ovale ovale vorm met een stompe punt en een basis die geleidelijk smaller wordt tot een hartvorm. De bladeren hebben golvende randen. Er zijn haren aan beide kanten van de bladeren en de schede is vliezig en 1 tot 2 cm lang, met veel staande haren. De bloemen hangen in juli-oktober. Het schutblad dat de bloem omhult, heeft een kort handvat en heeft een waaiervormig tot peervormig haar. Aan de voet van de schutbladen zijn beide zijden samengevoegd tot een trechter. De bloemen zijn iets kleiner dan de communis en de blauwe bloembladen zijn ongeveer 4 tot 5 mm lang. In de herfst worden gesloten bloemen vaak ondergronds gebruikt.

De grote vetplanten en bomen van het geslacht pachypodium lealii komen uitsluitend voor op het Afrikaanse continent en Madagaskar, en kenmerken zich door indrukwekkende doornen op en bovenaan de stam. Ze zijn goed bestand tegen droogte omdat hun verdikte stam grote hoeveelheden water kan opslaan.

De bladeren van de echeveria Orion zijn roze-blauw tot mauve en zijn compact gerangschikt. Ze lijken op een vergrote versie van de Pulido's echeveria. In tegenstelling tot de Pulido's echeveria veranderen de bladranden in de herfst en winter gemakkelijk in een dromerige fuchsia kleur.

Pachypodium saundersii is een struikachtige vetplant die meestal redelijk klein blijft, maar in het wild tot wel 1.5 m hoog kan worden. Hij krijgt één bolle stam waar scheuten en stekels uit groeien. Deze aparte vetplant blijkt het prima te doen als kamerplant.

Gymnosporia senegalensis is een oude wereld van planten, die suffrutices, struiken en bomen omvatten. Het werd vroeger beschouwd als aangeboren met Maytenus, maar meer recent onderzoek scheidde het op basis van de aanwezigheid van achyblasten (afgeknotte vertakkingen) en stekels, afwisselende bladeren of fascicles van bladeren, een bloeiwijze die een dichasium vormt, meestal unisex-bloemen, en fruit dat een dehiscent vormt capsule, met een aril op het zaad. Het geslacht komt voor in Afrika, Azië, Europa en Australië. Het geslacht omvat ongeveer 114 soorten.

De blauwe gomboom is een zeer snelgroeiende boom die een hoogte van veertig meter kan bereiken. Eucalyptusolie uit de bladeren wordt gebruikt in de productie van geneesmiddelen. De bladeren van de blauwe gomboom worden gegeten door koala's, waardoor deze boom een belangrijke ecologische functie heeft.

Syngonium is een kruipende of klimmende moerasplant uit het tropische regenwoud, die in Nederland als kamerplant wordt gehouden. Het is een bijzonder snelle groeier, die dan ook minder geschikt is voor kleinbehuisden. Hij heeft zijn naam te danken aan de pijlvormige bladeren, die groeien aan kenmerkende rechtopstaande stengels.

Echt venushaar (Adiantum capillus-veneris) is een veel voorkomende kamer- of tuinplant. Vaak wordt deze buiten in potten gezet. De plant moet van onderaf water krijgen, want het blad van deze varen stoot water af. Echt venushaar komt van nature voor op alle continenten, behalve Antarctica.

Bladeren zijn verdeeld in 5 (meestal) tot 7 (incidenteel) folders; stijlen zijn veel langer dan de kelk; er zijn maximaal 12-25 meeldraden per scherm; bloemen en helmknoppen zijn geelachtig groen, met bloemblaadjes veel langer dan kelkbladen.

Hypoestes forskaolii is een geslacht van soorten die voorkomen in landen rondom de Indische Oceaan. Planten uit het geslacht hebben bloemen die door schutbladeren geheel verborgen zijn. Veel soorten hebben opvallende, rode patronen op hun bladeren, de reden dat ze vaak als sierplant worden gehouden.

De bougainvillea is vernoemd naar een Franse zeevaarder, die de soort ontdekte tijdens een expeditie in de 18e eeuw. Er zijn verschillende soorten, waarvan de bloemen wit tot paars kunnen zijn. Hij werd van oudsher gebruikt in oranjerieën en staat tegenwoordig veel in tuinen als kuipplant, omdat hij niet winterhard is.

De tropische wonderstruik (Codiaeum variegatum) heeft zeer opvallende, kleurrijke bladeren en is daarom een geliefde kamerplant in Europa. De bladpatronen kunnen groen, geel, rood, paars, roze, oranje en wit zijn; vaak zelfs allemaal op dezelfde plant. Alle delen van de wonderstruik zijn giftig: het sap kan eczeem veroorzaken en vooral de zaden bevatten een dodelijk gif.

Vruchten van de papaja (Carica papaya) worden in grote delen van de wereld veel gegeten. Papaja's hebben zoet vruchtvlees met een meloenachtige smaak, bevatten geen vruchtzuren en zijn erg licht verteerbaar en zitten ook nog eens boordevol vitamine C. De gedroogde zaden kunnen gebruikt worden als peper. De rauwe vrucht combineert niet goed met gelatine of zuivel.