Teucrium canadense , soms Wood Sage of Wild Basil genoemd, was ooit een veelgebruikt ingrediënt in de Indiaanse en Europese volksgeneeskunde. Het werd ook gebruikt om bier te maken voordat hop populair werd. Sindsdien is echter vastgesteld dat deze gewone plant leverschade kan veroorzaken. De verlossende waarde is dat het bestuivers zoals kolibries en kolibries aantrekt.

De geluksplant (Cordyline fruticosa) is een exotische plant met opvallend gestreepte bladeren. Hij speelt een belangrijke rol in de cultuur van diverse volken uit Oceanië. De plant zou spirituele krachten hebben en wordt gebruikt bij verschillende rituelen en als decoratie. De plant wordt ook gebruikt voor het maken van kleurstoffen.

De zinkvaren groeit in de moerassen van Florida als epifyt, wat betekent dat hij op andere planten groeit zonder hun voedingsstoffen af te nemen. In volksgeneeskunde van Centraal en Zuid-Amerika werd de plant gezien als panacea, een remedie voor elke soort ziekte of moeilijkheid.

Passievrucht (Passiflora edulis) is de plant die het overheerlijke passiefruit produceert. Dit fruit zit vol vitamine C en wordt gebruikt om sap, ijs, thee en nog veel meer dingen te maken. Het is ook erg makkelijk om de passievrucht uit te zaaien met zaadjes van het fruit dat gewoon in de supermarkt te koop is. De plant kan overleven in de vensterbank, maar verwacht geen grote aantallen vruchten.

De tuinhibiscus, de nationale bloem van Zuid-Korea, heet niet voor niets zo, want het is een van de weinige Hibiscus soorten die in de tuin kunnen staan. Deze bloem groeit graag op een mengsel van zand, klei, kalk en leem. De bloemen bloeien vaak slechts één dag. Omdat er de hele zomer door bloemen gevormd worden is dat geen bezwaar.

Het is een meerstammige struik tot 100 centimeter lang in open gebieden. De plant is harig en klierachtig. De bladeren zijn tegenover, driehoekig tot elliptisch met gekartelde randen. Bladeren zijn 4 tot 10 cm lang en 1 tot 5 cm breed (tot 10,1 x 5,1 cm). Bladstelen zijn 1 tot 4 cm lang. De witte tot lichtroze buisvormige bloemen zijn in pluimen van 10 tot 35 bloemen die zich aan de uiteinden van takken vormen.

Door de opvallende bladpatronen is de dieffenbachia (Dieffenbachia seguine) een populaire plant, zowel als kamerplant als in schaduwrijke tuinen. In perfecte omstandigheden kan de plant bloeien met witte bloemen. Het plantensap is giftig en kan keel en stembanden wel twee weken verlammen, wat praten onmogelijk maakt. Ook kan het sap de huid sterk irriteren.

De tuingoudsbloem is een makkelijk te zaaien plant die je tuin in de zomermaanden een zomerse aanblik geeft. Er wordt gezegd dat als de bloemen van de tuingoudsbloem ’s ochtends niet opengaan, het wel eens een regenachtige dag zou kunnen worden. Bij kruidenvrouwtjes uit de Middeleeuwen was de bloem al favoriet vanwege zijn desinfecterende en kalmerende eigenschappen.

Engelentrompet (Brugmansia suaveolens) is een prachtig bloeiende nachtschade met witte, roze of gele trompetvormige bloemen die een fijne geur hebben. Anders dan bij de Doornappel hangen de bloemen, en staan ze nooit helemaal rechtop. Alle delen van de engelentrompet zijn zeer giftig bij inname.

De blaadjes zijn allemaal donkergroen en hebben aan beide oppervlakken een ingeslagen trichoom. De bloemen zijn roze of paarsachtig tot geel en 0,98 lang, op twee- tot vierbloemige steeltjes 3,0 - 11,8 lang, met de kiel verlengd in een ongebogen snavel. De pod is recurved, lineair, 3,0 - 3,5 lang en zijdeachtig.

Het muskuskaasjeskruid ( Malva moschata ) komt veel voor in Nederlandse bermen en tuinen. De witte of lichtroze bloemen ruiken een beetje naar muskus. De bladeren, zaden en bloemen van de plant zijn eetbaar en worden wel gebruikt in zogenaamde wilde salades.

De robinia is een boom uit de vlinderbloemfamilie. Zijn naam is afkomstig van vader en zoon Robin. Zij waren beiden lijfartsen van koning Hendrik IV en zij plantten deze boom in 1601 in de tuinen van het Louvre. De boom groeit graag op drogere, kalkrijke leemachtige grond en kan rond de 200 jaar oud worden. Het hout van de robinia is zeer sterk, nog sterker dan eikenhout, en wordt sinds jaar en dag voor vele producten gebruikt. Tegenwoordig wordt er vaak tuinmeubilair van gemaakt.

De frangipani is een tropische kuipplant met prachtige, wasachtige bloemen, die een sterke, zoete geur verspreiden. Maar pas op, want het witte, melkachtige sap uit de stengels is irriterend voor huid en ogen en giftig bij inname.

De Engelse naam van sedum rubrotinctum is 'jelly bean plant' en het is duidelijk te zien waarom. Qua vorm en kleuren doen de bladeren sterk aan de beroemde snoepjes denken. Sedum rubrotinctum bloeit in de lentemaanden met felgele bloemen. Pas op: de plant is licht giftig.

Watercacao komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika waar hij in uiterwaarden groeit. De plant is gewend aan een hoge luchtvochtigheid en onregelmatige hoeveelheden water, iets waar hij als Nederlandse kamerplant ook van houdt. Vanwege zijn vijfvingerige bladeren die in staat zouden zijn om geld en geluk te grijpen, wordt hij in Azië ook wel geldboom genoemd. De watercacao is dan ook een populaire plant om cadeau te geven op een housewarmingparty.

De liguster is een struik die goed tegen snoeien kan en daarom veel gebruikt wordt als heg. Na de bloeiperiode van juni tot augustus komen er kleine zwarte besjes aan de plant, die voor mensen giftig zijn. Vogels kunnen deze vruchten wel eten.

De beklierde basterdwederik is een veelvoorkomende wilde plant met kleine roze-witte bloemen. De bladeren van de plant lijken op die van de wilg (wederik), vandaar dat hij basterdwederik genoemd wordt. ‘Beklierd’ verwijst naar de klierharen op de stengel.

Kousenband heet officieel Vigna unguiculata subsp. sesquipedalis, dat op zijn uitzonderlijke lengte duidt: sesquipedalis is Latijn voor "anderhalve voet lang". Een peul van negentig centimeter is geen uitzondering maar zulke lengtes vereisen een lange groeiperiode onder warme omstandigheden, zoals in Zuidwest-Azië, het Caraïbisch gebied of op Hawaï, waar de kousenband ook wordt geteeld.

De wonderboom (Ricinus communis) staat vooral bekend om de olie die uit de 'bonen' (het zijn feitelijk geen echte bonen) wordt geperst. Deze wonderolie of castorolie heeft zeer veel toepassingen: als smeermiddel, in cosmetica, en in de productie van kunststof, inkt, verf en parfum. De rauwe bonen zijn echter ontzettend giftig.

De kogeldistel (Echinops ritro) is een nuttige bodembedekker. De plant produceert blauwe bloemen in de vorm van een prikkelige kogel, die tuinen aan het eind van de zomer kleur geven. Het zilverachtige blad is diep ingesneden in de vorm van een lans, waardoor het er zeer sierlijk uitziet en de kogeldistel zeer geschikt maakt als snijbloem.