Het kalanchoë pinnata heeft zijn naam te danken aan de vele kleine plantjes die zich aan de randen van de scheuten groeien. De plant wordt vaak als sierplant binnenshuis gekweekt en over de hele wereld onder tal van verschillende namen bekend geworden.

De bladeren zijn afwisselend geplaatst, tot 20 × 7 cm groot, blauwgroen van kleur en hebben witte nerven. De bladeren zijn gelobd en bestaan uit grof-stekelig getande lobben met meestal een naar boven omgerolde rand. De bovenste bladeren zijn zittend en stengelomvattend.

De zijdeplant (Asclepias syriaca) is een hele handige plant. Deze werd vroeger gebruikt om touwen en papier van te maken. In de 20e eeuw werden er ook reddingsvesten van gemaakt. Tegenwoordig wordt de plant nog altijd gebruikt in de productie van kussens en dekens. Zoals vrijwel alle planten in de Apocynaceae familie is deze plant giftig.

De struik is gemiddeld 5 m hoog en kan een maximale hoogte van 8 m bereiken. De plant heeft groen tot vaalgroene bladeren. De plant heeft zaden die circa 27-40% olie (gemiddeld: 34,4%) bevatten. De zaden zijn rijp op het moment van verkleuren van groen naar geel. De zaden groeien uit tot vruchten, die meestal in de winter rijp zijn. In sommige gebieden zijn meerdere oogsten per jaar mogelijk.

De mango (Mangifera indica) is een fruitboom die in tropische en subtropische gebieden op grote schaal wordt gekweekt voor de commerciële productie van mango's en ook als schaduwboom. De vruchten van de mango zijn niet alleen populair bij mensen, maar ook bij vleermuizen, apen, olifanten, wasberen en stekelvarkens.

De bladeren zijn zwaardvormig, 1-1,8 m lang en 10 tot 15 cm breed op hun breedste punt, versmaltend tot 6 tot 7 cm breed aan de bladbasis en tot een scherpe rugtop aan de top; de marges zijn geheel of met een paar verslaafde stekels. De bloemen zijn groenachtig tot romig wit, 4 cm lang en sterk geparfumeerd; ze worden geproduceerd op een grote bloeiwijze tot 7,5 m lang.

Het paternosterboontje of Abrus precatorius is een klimplant die vooral bekend is vanwege de zaden. Hiervan worden wel kettingen geregen, al bevatten de boontjes een sterk gif, abrine, een aan ricine verwante stof. Daarnaast diende het in India als gewichtseenheid ratti om het gewicht van munten te ijken.

De strandpopulier (Thespesia populnea) is een kleine boom of struik die een hoogte kan bereiken van 5 tot 10 meter (soms tot 20 meter). Ze komt voor in veel tropische kustgebieden. Ze is verwant met de waroeboom (Hibiscus tiliaceus), Ilima (Sida fallax) en Katoen (Gossypium).

Wit Tandzaad (Bidens pilosa) is een slanke, eenjarige bloeiende plant die inheems is in Noord- en Zuid-Amerika en over de hele wereld wordt geteeld. Wit Tandzaad wordt ook wel 'spaanse naalden' genoemd. Bij deze plant vindt zaadverspreiding plaats doordat de zaden door dieren worden vervoerd. Daardoor is wit Tandzaad in veel landen een invasieve soort geworden.

Hennep (Cannabis sativa) is een heel nuttige en veelzijdige plant. Hennepzaad is erg voedzaam en wordt tegenwoordig als 'superfood' gezien. De hieruit gewonnen hennepolie bevat essentiële vetzuren, maar kan niet goed tegen verhitting en is daarom niet geschikt om mee te bakken. De vezels van deze plant worden gebruikt voor onder andere textiel, papier en isolatiematerialen.

Vijf-in-een-kruid doet qua geur en smaak sterk denken aan oregano. Het is dan ook niet verrassend dat het kruid te vinden is in veel nationale keukens, en in sommige landen gebruikt wordt als vervanger van oregano. Vijf-in-een-kruid is niet alleen geschikt als culinair kruid, maar ook gekweekt als decoratieve potplant.

De capsicum annuum komt oorspronkelijk uit Amerika en is in de 16e eeuw via Spanje ons land binnengekomen. Tegenwoordig wordt hij hier verbouwd in kassen. Een vrucht van de plantsoort Capsicum annuum heet ook paprika. Een andere vrucht van deze soort is de Spaanse peper of chilipeper, die een veel scherpere smaak heeft.

Cassave (Manihot esculenta) komt uit Zuid-Amerika, maar is voor veel volkeren over de hele wereld een belangrijke bron van koolhydraten geworden. Dit geldt vooral in gebieden met lage inkomens, omdat het goedkoop is om te verbouwen. Alleen als hij goed gekookt is, is de zetmeelrijke wortel eetbaar. De rest van de plant is giftig als hij wordt gegeten. De natuurlijke zetmelen van Cassave zijn ook nuttig in wasproducten, en het wordt ook onderzocht als een bron van biobrandstof.

Antigonon leptopus is een snelgroeiende klimplant die zich vasthoudt via ranken en een lengte van 25 voet of meer kan bereiken. Het heeft hartvormige (hartvormige), soms driehoekige bladeren van 2,5 tot 7,5 cm lang. De bloemen worden gedragen in pluimen, geclusterd langs de rachis. Hij produceert roze of witte bloemen van de lente tot de herfst en vormt ondergrondse knollen en grote wortelstokken.

De frangipani is een tropische kuipplant met prachtige, wasachtige bloemen, die een sterke, zoete geur verspreiden. Maar pas op, want het witte, melkachtige sap uit de stengels is irriterend voor huid en ogen en giftig bij inname.

De babybanaan is een mooie, tropische plant met grote, groene bladeren. Bij jonge planten hebben de bladeren paarsachtige vlekken, die later verdwijnen. De plant krijgt eerst prachtige bloemen, die gevolgd worden door heerlijke bananen van hooguit 25 cm lang.

Tegenwoordig kent iedereen de van oorsprong tropische tomaat, maar toch is de tomaat pas sinds de 19e eeuw in het noorden van Europa geïntroduceerd. De rode kleur dankt de tomaat aan de stof lypoceen, een natuurlijke kleurstof die ook nog eens gezond is. Van groene, onrijpe tomaten is bekend dat ze giftig zijn, in het geval van tomaten geldt dus: hoe roder hoe beter.

De kokospalm (Cocos nucifera) is een bekend gezicht op tropische stranden. Het is een ontzettend nuttige boom: de onrijpe kokosnoot (overigens geen noot, maar een steenvrucht) bevat goed drinkbaar klapperwater en vruchtvlees dat veel in Aziatische gerechten wordt gebruikt. Het vruchtvlees is ook de grondstof van kokosmelk en kokosolie. Van de vezels wordt touw en textiel gemaakt.

De Dracaena wordt in het Nederlands drakenbloedboom of drakenplant genoemd. Net als andere Dracaena-soorten is de drakenbloedboom een sterke, makkelijk te verzorgen kamerplant die van warmte houdt. Kenmerkend voor de dit type drakenplant is de vertakte stam.

De cajanus cajan is een rechtopstaande struik of onderstruik die gewoonlijk tot een hoogte van 1,5 m tot 3 m groeit (zelden tot 4 m ). De schors van de takken is opvallend geribbeld en behaard met gouden, aangrenzende of licht uitstekende, zijdeachtige trichomen. De bladeren zijn geveerd in drie delen.