De pauwenkers is een erg mooie struik uit India, die populair is als sierplant in tropische tuinen. De bloemschermen zijn ook prachtige snijbloemen en worden bij boeddhistische tempels soms in bloemenoffers verwerkt. Pauwenkers wordt als populairste bloem van Suriname, maar is niet de nationale bloem.

Euphorbia heterophylla groeit tussen 30 cm en 1 m lang en heeft holle stengels die vertakt of eenvoudig kunnen zijn met hoekige ribben. De onderste bladeren zijn afwisselend, terwijl de bovenste bladeren tegenovergesteld zijn en meestal een witachtige of felrode basis hebben. De stengel straalt een giftige melkachtige witte latex uit. Ze hebben geen bloemblaadjes, de rode kleur maakt deel uit van de kleuring van de jonge bladeren. De vruchten zijn kleine, gesegmenteerde capsules.

Guave is een plant die gekweekt wordt vanwege de eetbare vruchten. Door hun aangename geur worden ze ook gebruikt in shampoo. De bladeren kunnen dienen als veevoer. In sommige landen wordt het hout gebruikt voor dakspanten en het roken van vlees. De guave zeer geschikt om als bonsai te vormen.

De tropische wonderstruik (Codiaeum variegatum) heeft zeer opvallende, kleurrijke bladeren en is daarom een geliefde kamerplant in Europa. De bladpatronen kunnen groen, geel, rood, paars, roze, oranje en wit zijn; vaak zelfs allemaal op dezelfde plant. Alle delen van de wonderstruik zijn giftig: het sap kan eczeem veroorzaken en vooral de zaden bevatten een dodelijk gif.

De nestvaren (Asplenium nidus) is een groenblijvende varen met opvallende bladeren, die schuin omhoog groeien in de vorm van een vaas. Het centrum wordt als 'nest' aangeduid, omdat hieruit steeds weer nieuwe bladeren opkomen. De nestvaren is een epifytische soort die zichzelf in zijn natuurlijke habitat en andere, warmere klimaten in bomen wortelt.

Centrosema pubescens is een overblijvend kruid dat een hoogte van 17,5 inch kan bereiken. Het wortelsysteem kan tot 30 cm diep worden, vaak in combinatie met Rhizobium, stikstofbindende bacteriën. Stengels groeien en vertakken snel en produceren een dichte massa takken en bladeren op de grond. Bladeren zijn trifoliate, met elliptische folders ongeveer 1,6 in × 1,4 in, donkergroen en kaal boven maar witachtig en dicht tomentose hieronder. Bloemen zijn over het algemeen bleek violet met donkerdere violette aderen, geboren in okseltrossen. Fruit is een platte, lange, donkerbruine peul van 3,0–5,9 lang, met maximaal 20 zaden. Zaden zijn bolvormig, ongeveer 0,16 inch in diameter, donkerbruin wanneer ze rijp zijn.

Indische Goudenregen (Cassia fistel) is een plant die voorkomt in tropische en subtropische gebieden. Hij is op zijn hoogtepunt in het midden van de zomer. Indische Goudenregen is zowel de nationale bloem als de boom van Thailand. De Latijnse naam "cassia" komt van "Kassia", wat "geurige plant" betekent. Hij heeft een heilige plaats in geschriften zoals de Ramayana en Mahabharata.

Noni (Morinda citrifolia) is een boom uit de koffiefamilie. Het produceert een vrucht met een geur die lijkt op braaksel, waardoor het in sommige gebieden een hongersnoodvoedsel is en in andere een delicatesse. Hij produceert het hele jaar door zowel bloemen als fruit.

Hernandia nymphaeifolia is een boom van 5 tot 22 m hoog. De bladeren zijn smal of breed ovaal of subcirculair. De 5-9 aders zijn handvormig. De bloemen zijn wit of groenachtig, hermafrodiet, met geurige geur; man en vrouw zijn gescheiden. De vrucht is vlezig, wasachtig rood of wit.

Suikerriet (Saccharum officinarum) is een suikerrijke grassoort afkomstig uit Nieuw-Guinea. Suikerriet wordt over de hele wereld commercieel geteeld om suiker en ethanol te maken. In de oudheid kauwden mensen op deze plant om zoet sap uit de stengel te halen.

De tot 9 x 15 cm grote, in omtrek ovale vrucht heeft vijf of zes scherpe, hoekige ribben; een dwarsdoorsnede van de carambola lijkt op een ster. De schil is glad en wasachtig. Het vruchtvlees is stevig en sappig en lichtgeel tot donkergeel van kleur. De vruchten zijn pitloos of bevatten 12 mm grote zaden. De carambola smaakt zuur tot zoetzuur.

Crassocephalum crepidioides is een eniszins sappig kruid dat tot 1.8 m hoog kan worden. De plant heeft slijmachtige en vlezige bladeren, en de stengels worden als groente gegeten. Het is prominent aanwezig in tropisch Afrika.

Rode gember (Alpinia purpurata) is afkomstig uit Maleisië, maar groeit ook op Hawaï. Daar werd de plant vroeger onder andere gebruikt voor esthetische doeleinden. De royalty droeg een bloemenkrans (lei) van rode gember bij speciale gelegenheden. Let op: deze rode gember is een andere soort dan de gemberwortel die in de keuken wordt gebruikt.

De vaderplant (Tradescantia zebrina) is in Nederland geliefd als kamerplant vanwege de mooie, gestreepte bladeren. Hij heeft roze of witte bloemetjes. De plant is door middel van stekken makkelijk te vermenigvuldigen. Het sap kan de huid irriteren.

De effecten van nicotine en lobeline zijn vrij gelijkaardig, met psychoactieve effecten bij kleine doseringen en met onaangename effecten zoals braken, spierverlamming en beven bij hogere doseringen. Om deze reden wordt vaak naar H. longiflora (en zijn verschillende synoniemen) verwezen vanwege zowel zijn toxiciteit als zijn etnobotanische toepassingen.

Suzanne-met-de-mooie-ogen (Thunbergia alata) is een veel voorkomende kamerplant. Dit komt omdat ze eenvoudig te vermeerderen is uit stengelstekken, die makkelijk doorgegeven kunnen worden. De suzanne-met-de-mooie-ogen is een favoriete bron van nectar voor bijen, vlinders en kolibries.

Arundina graminifolia kan tot twee meter hoog worden en heeft grote, paars met witte bloemen. Het geslacht is wijdverbreid in tropisch Azië.

Indische Amandel is een boom die vrij lang kan leven en voorkomt in vrijwel alle tropische gebieden. De boom groeit vaak langs de kust waar hij dienst doet als natuurlijke windbreker. De boom draagt rode vruchten waarvan de op amandelen lijkende zaden eetbaar zijn.

Deze plant heeft madeliefachtige, geel-gecentreerde, witte of gele bloemen met drietandige straalbloemen. De bladeren zijn getand en over het algemeen pijlvormig. De vrucht is een harde achene bedekt met stijve haren. De vrucht heeft aan een uiteinde een gevederde, pluimachtige, witte pappus.

De Euphorbia milii staat bekend als de christusdoorn, omdat men gelooft dat deze plant verbonden is met de doornenkroon die door Christus werd gedragen. Ze moet in een omgeving groeien waar het niet kouder dan 10 ℃ is en waar ze volop zon krijgt.