Maïs (Zea mays) is een gecultiveerd, eenjarig gras dat oorspronkelijk uit Midden-Amerika komt. Maïs wordt vandaag de dag op grote schaal over de hele wereld aangeplant vanwege het graan en komt niet meer in het wild voor. De naam komt van het woord 'maize', een Spaanse verbastering van het inheemse woord voor deze plant.

Aziatische Rijst wordt in vele landen van de wereld verbouwd, en is een belangrijke voedselbron. Het is een essentieel ingrediënt in vele gerechten, en ook in sommige alcoholische dranken zoals sake. Er bestaan cultivars die overstromingen kunnen doorstaan. Deze "drijvende rijst" kan stengels van meer dan 7 m lang krijgen.

Bulbostylis densa hebben solide, afgeronde, gegroefde stengels en lange, dunne basale bladeren. Ze dragen aartjes bloemen. Wereldwijd zijn er meer dan 200 soorten van deze klontvormende planten met droge graslanden en warme en tropische savannes.

Het is een eerstejaars kruidachtige plant waarvan de stengel zich over de grond uitstrekt. Hoogte kan oplopen tot 30 tot 90 cm. De stengel heeft grof haar dat over het hele oppervlak groeit, op een gevorkte manier vertakt vanaf de basis en wortel schiet bij elk knooppunt. De bladeren hebben een onderscheidende bladsteel en het blad is 2,5-8 cm lang en 1,2-4,5 cm breed. Het heeft een ovale tot ovale ovale vorm met een stompe punt en een basis die geleidelijk smaller wordt tot een hartvorm. De bladeren hebben golvende randen. Er zijn haren aan beide kanten van de bladeren en de schede is vliezig en 1 tot 2 cm lang, met veel staande haren. De bloemen hangen in juli-oktober. Het schutblad dat de bloem omhult, heeft een kort handvat en heeft een waaiervormig tot peervormig haar. Aan de voet van de schutbladen zijn beide zijden samengevoegd tot een trechter. De bloemen zijn iets kleiner dan de communis en de blauwe bloembladen zijn ongeveer 4 tot 5 mm lang. In de herfst worden gesloten bloemen vaak ondergronds gebruikt.

Bladeren zijn ovaal, heldergroen en ruiken sterk naar amandelen. Bloemen zijn bleek van kleur. De vruchten zijn citroengeel of oranjerood.

Cyperus distans zijn eenjarige of overblijvende planten, die wereldwijd voorkomen in zowel tropische als gematigde regio's. Je kunt ze meestal aantreffen in stilstaand of langzaam stromend water. De groenachtige bloemen hebben de wind nodig om bestoven te worden. Bepaalde soorten hebben hun weg gevonden naar de cosmeticabranche, terwijl andere gebruikt worden bij de productie van papier.

Het geslacht boombasilicum bestaat uit tientallen soorten struiken en kruidachtige planten die vrijwel wereldwijd voorkomen. 1 soort, Ocimum Basilicum, wordt in verschillende cuisines als keukenkruid gebruikt. Sommige soorten uit dit geslacht worden door de larven van vlinders en motten als voedsel gebruikt.

De gewone boon komt oorspronkelijk uit Noord- en Zuid-Amerika, maar groeit inmiddels overal ter wereld. De soort kent verschillende eetbare variëteiten, zoals sperzieboon, kidneyboon en stoksnijboon. Gek genoeg staat de plant ook op de lijst van Nederlandse giftige planten. Het eten van grote hoeveelheden ongekookte zaden kan bij kinderen tot misselijkheid en diarree leiden. Door de giftige stoffen is de plant enigszins beschermd tegen insectenvraat.

De grassoorten die deel uitmaken van het omvangrijke geslacht eragrostis atrovirens worden vaak gebruikt als veevoeder. Soorten uit het geslacht worden overal ter wereld aangetroffen. Op sommige eilanden zijn deze planten belangrijke bodembedekkers omdat er niet veel andere planten groeien. Ook zijn er soorten die gekweekt worden als sierplanten.

Ipomoea mauritiana groeien het beste op een kalkhoudende ondergrond. Ze worden Dagbloemen genoemd, omdat hun bloemen vaak maar 1 dag bloeien. Door zijn opvallende bloemen wordt ze vaak gebruikt als sierplant. Verschillende soorten ipomoea mauritiana concurreren vaak met elkaar en kunnen elkaars bestuiving en reproductie verhinderen.

Ludwigia leptocarpa staat ook bekend als ludwigia leptocarpa en is inheems in de Verenigde Staten, voornamelijk in de staat Florida. Hij bloeit het hele jaar door met gele bloemen en groeit in wetlands.

Andropogon pseudapricus is een geslacht bestaande uit grasplanten die voornamelijk in de savannegebieden van Zuid-Amerika en Afrika voorkomen. Soorten uit dit geslacht hebben vaak grote, stevige stengels, die gebruikt worden als dakbedekking en in de constructie van hekken. Omdat het geslacht voor hevige branden zorgden in Australië mag het hier niet meer aangeplant worden.

De bladeren zijn veervormig verdeeld met een sterk gevleugelde rachis (vandaar de gemeenschappelijke naam bersama abyssinica ). De bloeiwijze is een piek.

Asparagus africanus zijn in talloze landen te vinden. Ze variëren van kruidachtige planten tot klimplanten en hebben stengels die als bladeren fungeren. Een paar soorten zijn eetbaar en worden op grote schaal gecultiveerd, zoals de groene asperge, terwijl andere soorten alleen als sierplant worden gebruikt.

Het sap van de woestijnroos werd vroeger in Afrika gebruikt om giftige pijlen mee te maken. In Oman wordt de woestijnroos door de inheemse bevolking gebruikt als medicijn. De plant komt voor in de woestijn en moet daarom niet te veel water krijgen, anders zal ze haar mooie, roze bladeren afwerpen.

Centotheca lappacea is een breedbladige grassoort met een zeer groot verspreidingsgebied, waaronder Zuid-China, Centraal-Afrika, Madagaskar, Zuid-India en de Filippijnen. Het groeit in alle soorten laaggelegen bossen en geeft de voorkeur aan een vochtige en schaduwrijke omgeving. Hij wordt soms gebruikt als veevoeder. De zaden worden getransporteerd door zoogdieren wanneer hun borstelharen in de vacht van passerende dieren blijven haken.

Een gardenia ternifolia is een struik of kleine boom die rond het midden van de lente begint te bloeien. De bloemen hebben 5 tot 12 relatief grote bloembladeren en geven soms een sterke geur af. Door deze opvallende bloemen worden gardenia ternifolia vaak gehouden als sierplant. De vruchten van verschillende soorten worden gebruikt in de productie van gele kleurstof.