Gewone tarwe (Triticum aestivum) is een belangrijke commerciële graansoort die wereldwijd wordt verbouwd voor de productie van tarwemeel. Het meel, dat rijk is aan gluten, is het meest gebruikte meel voor het maken van brood. Gewone tarwe werd in de 16e eeuw in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Tarwezaden worden in de herfst geplant en het graan wordt de volgende late lente tot vroege zomer geoogst.

De sanseveria is een plant met langwerpige bladen, die wel tot 90 cm lang kunnen worden. Deze plant is zeer populair als kamerplant, onder andere omdat hij de luchtkwaliteit zou verbeteren. Daar is echter geen wetenschappelijk bewijs voor. Verder is het een erg sterke plant, die weinig verzorging nodig heeft. Van de bladeren van de sanseveria kunnen pezen of touw gemaakt worden voor bijvoorbeeld handbogen en gevlochten maanden.

De drakenklimop klimt in regenwouden tegen bomen op. Daarom is het een ideale kamerplant om tegen een mosstok op te laten groeien. Maar ook als hangende plant doet hij het goed, want deze oersterke plant groeit eigenlijk overal, zolang er maar geen direct zonlicht op hem valt.

De spekboom (Portulacaria afra) is een vetplant die oorspronkelijk uit Zuid-Afrika komt en gemakkelijk herkend kan worden aan zijn kleine, ronde, groene bladeren en karmozijnrode stengels. Deze schattige half groenblijvende vetplant wordt gekweekt als sierplant, gebruikt in xeriscaping en als bonsaiplant.

De zamioculcas zamiifolia, ook wel ZZ-plant genoemd, is een stoere, heldergroene kamerplant die wel tegen een stootje kan. Als je bedenkt dat hij uit ruige, rotsachtige gebieden in Afrika komt, dan is voor hem een plaatsje in een willekeurige woonkamer in Nederland geen probleem. Dus zelfs voor personen die echt geen groene vingers hebben, is deze plant uit Zanzibar een geschikte huisgenoot.

Tegenwoordig kent iedereen de van oorsprong tropische tomaat, maar toch is de tomaat pas sinds de 19e eeuw in het noorden van Europa geïntroduceerd. De rode kleur dankt de tomaat aan de stof lypoceen, een natuurlijke kleurstof die ook nog eens gezond is. Van groene, onrijpe tomaten is bekend dat ze giftig zijn, in het geval van tomaten geldt dus: hoe roder hoe beter.

De in Europa inheemse luzerne wordt wereldwijde onder de naam alfalfa als veevoer gebruikt. De luzerne kan dankzij zijn wortelknolletjes stikstof binden en hoeft daardoor minder bemest te worden. De naam alfalfa betekent ''vader van al het voedsel''.

Deze vetplant komt van oorsprong uit het Midden-Oosten en is te herkennen aan de zachtgroene, puntige bladeren met kartelige randen. Het sap van de aloë vera wordt al sinds de oudheid gebruikt voor diverse doeleinden, waaronder wond- en huidverzorging en als dorstlessend vruchtensap. Het is niet voor niets dat de aloë vera ook wel wonderplant genoemd wordt.

De Latijnse naam van de tuinanjer, Dianthus caryophyllus, is een samenvoeging van de woorden dios (goddelijk) en anthos (bloem). De Grieken en Romeinen maakten al hoofdkransen van deze 'goddelijke bloem'. De tuinanjer kan al vroeg in de lente gezaaid worden en bloeit in de zomer met heerlijk geurende bloemen. Deze kruidachtige plant heeft het liefst een plekje in de volle zon.

Syngonium is een kruipende of klimmende moerasplant uit het tropische regenwoud, die in Nederland als kamerplant wordt gehouden. Het is een bijzonder snelle groeier, die dan ook minder geschikt is voor kleinbehuisden. Hij heeft zijn naam te danken aan de pijlvormige bladeren, die groeien aan kenmerkende rechtopstaande stengels.

De Euphorbia milii staat bekend als de christusdoorn, omdat men gelooft dat deze plant verbonden is met de doornenkroon die door Christus werd gedragen. Ze moet in een omgeving groeien waar het niet kouder dan 10 ℃ is en waar ze volop zon krijgt.

De oleander is een veelkleurige struik uit het Middellandse Zeegebied die niet van de Nederlandse winters houdt. Vandaar dat hij in ons land vooral gebruikt wordt om in de zomer een mediterrane sfeer te creëren op terrassen en balkons en als het kouder wordt weer naar een warm plekje binnenshuis verplaatst wordt. Pas wel op met kinderen en huisdieren, want de plant is zeer giftig.

De bekende vruchten van de perzikboom (Prunus persica) zijn steenvruchten, dat wil zeggen dat ze een harde pit in het hart hebben. Er zijn veel verschillende perzikrassen met zoet wit, geel of rood vruchtvlees. Perziken zijn te herkennen aan de fluweelzachte schil. De gladde nectarines zijn een gemuteerde soort perzik. Ook de zogeheten 'wilde perzik' is een gecultiveerde variant.

De waringin wordt in het Nederlands ook wel treurvijg of ficus genoemd. De naam waringin komt uit Indonesië, daar geeft men aan deze plant een bijzondere betekenis omdat hij een verbinding tot stand zou brengen tussen de spirituele wereld en de aardse wereld.

De wijnstok (Vitis vinifera) is een klimplant waaraan druiven groeien. De wijnstok wordt dan ook gekweekt in wijngaarden voor de productie van wijn, en de druiven worden daarnaast natuurlijk ook gebruikt als vers fruit of gedroogd tot rozijnen en krenten. Alleen gekweekte druiven worden lekker zoet; wilde planten produceren alleen zuur fruit.

De kweeboom hoort, net als de appel, tot de rozenfamilie. De peren kunnen rond het einde van september en begin van oktober worden geoogst. De harde, zure vruchten zijn rauw nauwelijks eetbaar. Doordat ze veel pectine en suiker bevatten kunnen ze goed worden verwerkt tot bijvoorbeeld jam, compote en gelei. In de volle zon en op goed doorlatende grond komt kweeboom het beste tot zijn recht.

De korenbloem (Centaurea cyanus) groeide oorspronkelijk veel op akkers tussen het koren, maar is tegenwoordig vooral een sierplant in tuinen. De korenbloem staat bekend om de prachtige blauwe kleur. Korenbloemblauw was een van de lievelingskleuren van de Nederlandse kunstschilder Johannes Vermeer. Hij gebruikte deze kleur onder andere in zijn beroemde schilderijen Het Melkmeisje en Het Meisje met de Parel.

Van het witte sap dat bij inkeping van de bast vrijkomt uit de indische rubberboom werd vroeger rubber gemaakt, maar daar wordt nu de Braziliaanse rubberboom voor gebruikt. Als kamerplant blijft de indische rubberboom kleiner dan op de plantage, maar hij moet wel op een plek staan waar groei mogelijk is. Als je hem toch moet bijsnoeien, houd er dan rekening mee dat het witte sap irriterend is voor de huid en giftig voor huisdieren.

De hoge zonnebloem (Helianthus annuus) met zijn grote, felgele bloemen is zeer herkenbaar en staat prachtig als sierplant in tuinen of in de vaas. De bloemhoofden draaien elke dag mee met de zon en draaien 's nachts terug naar het oosten. Zonnebloempitten worden gegeten als snack en gebruikt als grondstof voor zonnebloemolie. Ook vogels zijn dol op de pitten!

De uit het zuiden van Zuid-Amerika afkomstige bellenplant is inmiddels ook genaturaliseerd in delen van Australië. Hij doet het voor een tropische plant verrassend goed in koudere klimaten. Je ziet deze plant vaak terug in subtropische tuinen. Ook is de bellenplant favoriet in hangmanden op terrassen of balkons.