De drakenklimop klimt in regenwouden tegen bomen op. Daarom is het een ideale kamerplant om tegen een mosstok op te laten groeien. Maar ook als hangende plant doet hij het goed, want deze oersterke plant groeit eigenlijk overal, zolang er maar geen direct zonlicht op hem valt.

Tegenwoordig kent iedereen de van oorsprong tropische tomaat, maar toch is de tomaat pas sinds de 19e eeuw in het noorden van Europa geïntroduceerd. De rode kleur dankt de tomaat aan de stof lypoceen, een natuurlijke kleurstof die ook nog eens gezond is. Van groene, onrijpe tomaten is bekend dat ze giftig zijn, in het geval van tomaten geldt dus: hoe roder hoe beter.

Deze vetplant komt van oorsprong uit het Midden-Oosten en is te herkennen aan de zachtgroene, puntige bladeren met kartelige randen. Het sap van de aloë vera wordt al sinds de oudheid gebruikt voor diverse doeleinden, waaronder wond- en huidverzorging en als dorstlessend vruchtensap. Het is niet voor niets dat de aloë vera ook wel wonderplant genoemd wordt.

Roze maagdenpalm komt van origine alleen in Madagaskar voor, maar wordt daar nu bedreigd. In Nederland wordt de plant vaak gebruikt als kamerplant of eenjarige buitenplant. De plant maakt de stoffen vinblastine en vincristine aan, die gebruikt worden in bepaalde medicijnen. Hij kan goed tegen de zon, maar kan wel zo af en toe wat extra mest gebruiken. De bloeiperiode is van juni tot september.

Deze exotische plant bloeit uitbundig in velerlei kleuren. Hij wordt in (sub)tropische gebieden geteeld als sierplant en is de nationale bloem van Maleisië. In Hawaï dragen vrouwen de bloemen van de chinese roos in hun haar. Zelfs in het koude Nederland fleurt de hibiscus huiskamers op met zijn tropische uitstraling.

De naam basilicum komt van het woord basileus, wat koninklijk betekent. Basilicum wordt daarom ook wel koningskruid genoemd. Het wordt veel gebruikt in de Italiaanse keuken, waar de frisse smaak vooral in koude gerechten goed tot zijn recht komt. In de Oudheid kauwden Grieken en Romeinen al op basilicumblaadjes vanwege de opwekkende eigenschappen van het kruid.

De vijgenboom (Ficus carica) is bekend door de vruchten die vooral populair zijn in de Midden-Oosterse keuken. Vijgen kunnen vers of gedroogd gegeten worden. De vijgenboom leeft in symbiose met de vijgenwesp, die de boom bevrucht door eitjes te leggen in de bloemen, en zich daarbij tegelijkertijd zelf voortplant. Omdat de vijgenwesp in Nederland niet voorkomt, dragen alleen gekweekte bomen vruchten.

Hoewel de geluksbamboe erg op bamboe lijkt, is hij dat eigenlijk niet. Het is namelijk een lid van de drakenboomfamilie. In tegenstelling tot bamboe is het een echte huiskamerplant. De plant heeft een bijzondere symbolische betekenis: hij staat in Azië en met name China van oudsher voor geluk, voorspoed en gezondheid. Vooral in de bekende op een toren lijkende vorm is het dan ook een populair geschenk.

Deze palm dankt zijn soortnaam ‘Fragrans’ aan zijn heerlijk geurende bloemen. Vanwege de gelijkenis van de bladeren met die van de maisplant, wordt hij in het Engels ook wel Corn plant genoemd. De dracaena fragrans is een zeer gemakkelijk te onderhouden kamerplant. De plant kan bij inname maagproblemen veroorzaken, dus zet hem op een plek buiten het bereik van kinderen en huisdieren.

De brede raket (Sisymbrium irio) dankt de Engelse naam, London rocket, aan de grote brand van 1666 in die stad. De brede raket groeide daar na de brand erg makkelijk in de stad. Tegenwoordig zul je de brede raket niet meer zo makkelijk terug vinden in Londen, maar de naam is gebleven.

De gewone melkdistel (Sonchus oleraceus) is verwant aan de paardenbloem en groeit veel als onkruid in moestuinen en weilanden. Wanneer je deze plant beschadigt, komt er een wit melksap vrij. De bleekgele bloemetjes van deze plant openen zich in de ochtend, om zich in de middag weer te sluiten. Op de bladeren van de gewone melkdistel kan je verschillende soorten bladmineerders aantreffen.

De olijfboom is een groenblijvende boom die 20 tot 40 miljoen jaar geleden al in het huidige Italië groeide. De vrucht van de olijfboom is één van de belangrijkste exportproducten in mediterraanse landen. Uit de pit van de olijf wordt olie gewonnen, die o.a. in cosmetica wordt gebruikt.

De stelen stralen van de kruin tot een diameter van ongeveer 3,9 in tot meer dan 99 cm, vaak vertakkend. Ze zijn meestal uitgestrekt en vormen platte plekken, hoewel ze meer naar boven kunnen groeien in de schaduw of tussen hogere planten.

Postelein (Portulaca oleracea) is niet alleen een zomergroente die zowel rauw als gekookt gegeten kan worden, maar ook een mooi bloeiende sierplant. Hiervoor zijn verschillende cultivars gekweekt met grotere bloemen in verschillende kleuren.

De vruchten van de watermeloen (Citrullus lanatus) worden al duizenden jaren gegeten. Omdat watermeloenen voor meer dan 90 procent uit water bestaan, kunnen woestijnvolkeren in de Kalahariwoestijn zes weken lang overleven op alleen wilde watermeloen. Ook de zaden zijn eetbaar en worden in China en Vietnam gegeten bij nieuwjaarsvieringen.

De oleander is een veelkleurige struik uit het Middellandse Zeegebied die niet van de Nederlandse winters houdt. Vandaar dat hij in ons land vooral gebruikt wordt om in de zomer een mediterrane sfeer te creëren op terrassen en balkons en als het kouder wordt weer naar een warm plekje binnenshuis verplaatst wordt. Pas wel op met kinderen en huisdieren, want de plant is zeer giftig.

De wisselbloem is een halfheester die tot 3 m hoog kan worden. De wisselbloem trekt vele soorten vlinders aan, maar is niet geliefd bij muggen en vliegen. In Nederland en België kan deze plant de winter alleen binnen overleven.

De zwarte nachtschade (Solanum nigrum) staat bekend om de giftige zwarte bessen. Hoewel de jonge groene bessen het meeste gif (solanine) bevatten, zijn vrijwel alle delen van de plant gevaarlijk voor mensen en vee. De zwarte nachtschade groeit als onkruid op aardappelakkers en is moeilijk te bestrijden, omdat de aardappel tot dezelfde familie behoort en aangetast wordt door effectieve herbiciden.

De chinese Dadel is een vruchtdragende plant die niet zo winterhard is en die je daarom in Nederland niet veel zult aantreffen. Door zijn zigzagachtige vorm is hij ook na het verliezen van de bladeren een aantrekkelijke verschijning. De boom biedt onderdak aan lak-schildluizen, die verwerkt worden tot schellak. Dit wordt tot op de dag van vandaag nog gebruikt, onder andere in de beschermende waslaag op citroenen.

Calotropis procera is een soort uit de maagdenpalmfamilie (Apocynaceae). De soort is een succulente struik of kleine boom, die voorkomt in Noord-Afrika, tropisch Afrika, West-Azië, Zuid-Azië en Indochina.