Tragus berteronianus is een soort van eenzaadlobbige planten van de familie Poaceae, onderfamilie Pooideae, afkomstig uit de tropische gebieden van de Oude Wereld.

De stelen stralen van de kruin tot een diameter van ongeveer 3,9 in tot meer dan 99 cm, vaak vertakkend. Ze zijn meestal uitgestrekt en vormen platte plekken, hoewel ze meer naar boven kunnen groeien in de schaduw of tussen hogere planten.

Alysicarpus ovalifolius is een geslacht van bloeiende planten in de peulvruchtenfamilie, Fabaceae. Het wordt gedistribueerd in tropische en subtropische regio's van Afrika, Azië, Amerika en Australië.

Dit gras kruipt en heeft een rechte scheut die meestal ongeveer 30 cm lang is.

Dit jaarlijkse bosgras is vrij variabel in uiterlijk, de grootte en vorm worden grotendeels bepaald door omgevingsomstandigheden. Het groeit in een plukje tot hoogtes tussen 5 cm en 80 cm. Het vormt een smalle bloeiwijze van aartjes, elk fruit met drie awns.

Cenchrus Americanus is een eenjarige, grasachtige plant die in enigszins droge, tropische en subtropische gebieden groeit. Het gras word al duizenden jaren verbouwd om zijn graan, dat vooral in Afrika en op het Indiase subcontinent het basisvoedsel vormt..

De wilde wingerd (Parthenocissus quinquefolia) is een krachtige klimplant uit de wijnstokfamilie. De plant hecht zich met een kleefstof aan muren zonder in het oppervlak door te dringen, waardoor de wilde wingerd erg populair is als gevelbegroeiing. In de herfst kleuren de bladeren prachtig rood. De harde besjes worden door vogels gegeten.

Maïs (Zea mays) is een gecultiveerd, eenjarig gras dat oorspronkelijk uit Midden-Amerika komt. Maïs wordt vandaag de dag op grote schaal over de hele wereld aangeplant vanwege het graan en komt niet meer in het wild voor. De naam komt van het woord 'maize', een Spaanse verbastering van het inheemse woord voor deze plant.

Het is een eenjarig kruid dat een uitgestrekte mat of klomp vormt met stengels tot 1 m lang. Het is groen tot rood van kleur, haarloos, behalve kleine lijntjes haren bij de bladeren, en vlezig. De bladeren hebben kleine ronde of ovale bladen tot 4 cm lang, gedragen op korte bladstelen. Solitaire bloemen komen voor in bladoksels. De bloem mist bloemblaadjes maar heeft paarse, petallike kelkblaadjes.

Arivela viscosa ( Arivela viscosa ) gedijt wereldwijd in warme vochtige streken. Deze veelzijdige plant wordt tot 1 m hoog. Producten op basis van arivela viscosa worden in voedingswinkels gebruikt om bepaalde keverplagen te voorkomen. De piepkleine zaadjes kunnen door de wind worden meegevoerd of aan vacht of kleding blijven kleven.

Het werd vroeger geclassificeerd als een soort Panicum. Het is de wilde voorouder van het gecultiveerde graangewas Echinochloa frumentacea, sawa-gierst. Sommige taxonomen behandelen de twee taxa als één soort, in welk geval de gedomesticeerde vormen ook kunnen worden aangeduid als E. colona.

Heliotroop wilde is een eenjarige, rechtopstaande, vertakte plant die tot een hoogte van ongeveer 15 tot 50 cm kan groeien. Het heeft een harige stengel, met afwisselend eivormige tot langwerpige eivormige bladeren. Het heeft kleine witte of paarse bloemen met een groene kelk; vijf meeldraden gedragen op een corolla buis; een terminale stijl; en een eierstok met vier lobben.

Dit overblijvende kruid heeft twijnen of slepende stengels die 1,2 m lang kunnen worden. De bladeren bestaan uit drie folders van 3 tot 3,5 cm lang. De bloeiwijze is een tros van maximaal 15 bloemen. De bloemen zijn geel met paarse of bruine nerven en meten tot 8 mm lang. De vrucht is 1 cm of 2 cm lang.

De struiken en bomen uit het omvangrijke geslacht vachellia tortilis komen van nature alleen voor in de Caraïben en bepaalde delen van Afrika. Ze hebben allemaal stevige doorns als verdediging tegen grote grazende dieren, zoals gazellen en giraffen.

De sida spinosa (Sida spinosa) is een breedbladig kruid dat vaak gewassen, bermen en weilanden binnendringt en vaak als onkruid wordt gezien. Kleine bloemen bloeien tijdens heldere ochtenden midden in de zomer tot in de vroege herfst en trekken verschillende soorten bijen en vlinders aan.

De suikermeloen (Cucumis melo) smaakt meestal zoet, maar er zijn ook varianten verkrijgbaar die minder suiker bevatten en soms zelfs licht bitter smaken. Het oranje vruchtvlees bevat veel caroteen. De plant kan in Nederland in kassen gekweekt worden, maar de suikermeloen heeft veel warmte nodig om te rijpen. De bloemen worden bestoven door bijen en hommels.

Dit gras is eenjarig en kan tot 1 m lang worden, maar is meestal veel korter. De wortels bevinden zich op de knooppunten en de stengels produceren lopers waardoor de plant snel kan groeien en er smerig uitziende plekken vormen met een doorsnede van ongeveer 1 m en een hoogte van 0,5 m. De bladeren zijn lineair tot lineair-ovaal smaller aan de punt tot 15 cm lang. De bloeiwijze bevindt zich aan de bovenkant van een lange stengel, meestal veel groter dan de bladeren, met twee tot negen 5 tot 10 cm lange sub-gedigitaliseerde trossen.

Het is een jaarlijkse wilde plant afkomstig uit Afrika, maar het is wijdverspreid in vele delen van de wereld met tropische en subtropische klimaat.

Kafferkoren is een graan dat al eeuwen lang als belangrijke bron van voedsel wordt gebruikt, vooral in Afrika en India. Uit het graan van de plant wordt ook siroop gemaakt, die in zuidelijk Noord-Amerika lange tijd populair was als zoetstof. Tegenwoordig is de plant populair omdat het graan glutenvrij is. Kafferkoren heeft de eigenschap te kunnen stoppen met groeien gedurende een droge periode en de groei te hervatten wanneer er weer voldoende vocht in de bodem zit.

Sesamum alatum is een geslacht van ongeveer 20 soorten. De planten zijn eenjarige of meerjarige kruiden met eetbare zaden. De soorten zijn voornamelijk Afrikaans, met sommige soorten die voorkomen in India, Sri Lanka en China.