De paardenbloem is vrijwel overal op de wereld te vinden. Na de bloeiperiode worden er vruchtpluizen gevormd, die de door de wind meegedragen worden. De zaadjes kunnen zich zo tot wel 3 km verspreiden.

De stengel is kleverig. De bladeren zijn langwerpig en grof golvend getand. De onderste bladeren zijn stengelomvattend en de bovenste smal en gesteeld. De wortel is spoelvormig.

De in Europa inheemse luzerne wordt wereldwijde onder de naam alfalfa als veevoer gebruikt. De luzerne kan dankzij zijn wortelknolletjes stikstof binden en hoeft daardoor minder bemest te worden. De naam alfalfa betekent ''vader van al het voedsel''.

Grote Pimpernel is een kruidachtige plant die je verspreid over het noordelijk halfrond tegen kunt komen, vooral op vochtige plaatsen. Met zijn roze bloemen, die in het begin van de zomer bloeien, is het een populaire tuinplant

Vetkruid is een groenblijvende, overblijvende vetplant die bijzonder resistent is tegen droogte en weinig eisen stelt aan bodem en temperatuur. Vanwege zijn overlevingsvermogen kreeg hij waarschijnlijk zijn wetenschappelijke naam (Phedimus aizoon), die 'levend ding' betekent. De vetkruid trekt redelijk veel vlinders aan.

De tuingoudsbloem is een makkelijk te zaaien plant die je tuin in de zomermaanden een zomerse aanblik geeft. Er wordt gezegd dat als de bloemen van de tuingoudsbloem ’s ochtends niet opengaan, het wel eens een regenachtige dag zou kunnen worden. Bij kruidenvrouwtjes uit de Middeleeuwen was de bloem al favoriet vanwege zijn desinfecterende en kalmerende eigenschappen.

De sering staat bekend om zijn pluimige, lilakleurige, sterk geurende bloemen die een bijzondere aantrekkingskracht hebben op vlinders en andere insecten. Vanwege de speciale geur worden seringenbloemen ook vaak gebruikt in parfums of potpourri’s. Omdat de sering heel hoog kan worden, kan hij ook goed dienstdoen als haag.

Het theeboompje is winterhard en bloeit mooi, maar wordt als sierheester slechts weinig gebruikt, toch kan in een border of als bloeiende haagplant benut worden. De Latijnse naam (Spiraea salicifolia) verwijst naar de bladeren die op die van de wilg lijken.

De echte valeriaan (Valeriana officinalis) heeft een onaangename geur die een beetje op oud zweet lijkt, maar in de zestiende eeuw werd echte valeriaan toch gebruikt in parfums. Ook katten zijn er dol op; er zijn voor hen zelfs valeriaankussens, valeriaanspeelgoed en valeriaanspray verkrijgbaar.

De cosmea (Cosmos bipinnatus) is een populaire tuinplant met mooie bloemen die ook als snijbloem gebruikt kunnen worden. De cosmea is een eenjarige plant, maar doordat hij zichzelf via zaad zelf verspreidt, keert deze plant toch vaak jarenlang op dezelfde plaats terug. In sommige delen van de wereld wordt hij daarom als een invasieve soort beschouwd.

Hennep (Cannabis sativa) is een heel nuttige en veelzijdige plant. Hennepzaad is erg voedzaam en wordt tegenwoordig als 'superfood' gezien. De hieruit gewonnen hennepolie bevat essentiële vetzuren, maar kan niet goed tegen verhitting en is daarom niet geschikt om mee te bakken. De vezels van deze plant worden gebruikt voor onder andere textiel, papier en isolatiematerialen.

Dit is een jaarlijks gras dat tot een maximale hoogte van ongeveer 0,5 m groeit. Het vormt soms plukjes en kan zich al dan niet verspreiden via stolonen. De bloeiwijze is een reeks van 4 tot 20 vingerachtige takken tot 10 cm lang. Elke tak bevat ongeveer 10 aartjes per centimeter. Elk aartje heeft één vruchtbare roos en één of twee steriele roosjes.

Dragon is een groen en aromatisch kruid dat bekendstaat als één van de vier fines herbes (fijne kruiden) van de Franse keuken. Het is met name geschikt voor kip-, vis- en eiergerechten en het is de belangrijkste smaakcomponent van bearnaisesaus. Dragon heeft een aroma en smaak die doen denken aan anijs.

De Siberische Ooievaarsbek is een kruidachtige tot eenjarige tot vaste plant. De bovenste delen van de plant zijn harig. De basale bladeren staan in een rozet. De 20 tot 25 mm lange en 35 tot 75 mm brede bladeren zijn diep handvormig verdeeld in vijf tot zeven bladlobben en de bladlobben zijn behoorlijk grof en scherp getand.

De kool (Brassica oleracea) werd al duizenden jaren geleden voor het eerst verbouwd, waardoor we nu een ruime variatie aan koolsoorten hebben, van witte kool en rodekool tot spruitjes en broccoli. Kool wordt wereldwijd gegeten; door mensen en door rupsen! De rupsen van koolwitjes en diverse soorten motten zijn dol op kool.

Dit plantje, dat 20 tot 25 cm hoog kan worden, dankt zijn naam aan de zwarte sikkelvormige peultjes van zijn zaden. Hij heeft een dicht vertakt wortelstel met liggende en semi-opgerichte stengels verscheinen. Sikkelklaver heeft drie lancetvormige samengestelde blaadjes. De bloemen verschijnen in trosjes op lange stelen in de bladoksels tussen juni en september.

In de bloem staan vijf staminoda (vergroeide onvruchtbare meeldraden), die eindigen in een reeks goudkleurige knopjes. Ze zijn bedoeld om insecten te lokken die nectar vinden aan de voet van deze meeldraden. Voor elk kroonblaadje staat er een. De vruchtbare meeldraden wisselen af met de staminoda. De bomvormige doosvrucht opent met vier kleppen.

De witte klaver groeit op plekken met gras en lijkt sterk op aardbeiklaver en basterdklaver. Het is voor bijen een belangrijke drachtplant, en is ook voor de honingproductie van belang. Witte klaver is zeer geschikt als veevoer, en ook als bodembedekker in de tuinbouw.

De beemdooievaarsbek is een belangrijke drachtplant voor bijen, die de weg naar de nectar vinden door donkergekleurde aders op blauwpaarse, of roze tot witte, bloemen. De naam van deze plant is ontleend aan de vorm van de vrucht, die op een lange snavel zou lijken.

De scherpe boterbloem groeit in Nederland van april tot in de herfst in weilanden en bermen. In tegenstelling tot de kruipende boterbloem buigt de scherpe boterbloem zijn kopje als het regent. Het bloemetje ziet er misschien lieflijk uit, pas er toch mee op want hij is giftig. In de Middeleeuwen werd het bloemetje soms gebruikt door bedelaars om medelijden op te wekken, ze wreven de bloem net zolang over hun voeten totdat er blaren ontstonden.