Deze goudsbloemsoort kan 0,6 tot 2 m lang worden.

De grijsaard (Cephalocereus senilis) is een cactus waarvan de stekels met een dikke laag van grijze haren zijn bedekt. Hierdoor is de plant enorm goed bestand tegen allerlei extreme weersomstandigheden. In zijn natuurlijke omgeving (Mexico) behoort deze plant tot de bedreigde soorten.

De Dracaena wordt in het Nederlands drakenbloedboom of drakenplant genoemd. Net als andere Dracaena-soorten is de drakenbloedboom een sterke, makkelijk te verzorgen kamerplant die van warmte houdt. Kenmerkend voor de dit type drakenplant is de vertakte stam.

Gladiolus Gandavensis (Gladiolus gandavensis) is een vaste plant die in de zomer bloeit met roodgele bloemen, die van onder naar boven aan een lange bloemstengel bloeien. Als een van de eerste gladioolhybriden bereidde hij de weg naar de ontwikkeling van hedendaagse gladioolhybriden. Gedijt in de volle zon op een gemiddelde tot vochtige, goed gedraineerde, organisch rijke grond.

Sedum dendroideum staat bekend om zijn overlevingstalent. Heb je een plek in je tuin waar geen plant het lang uithoudt? Grote kans dat sedum dendroideum er makkelijk wortel schiet en die kale plek snel opvult met zijn groene bladeren, die in de winter opvallend rood kleuren.

Frangipani (Plumeria obtusa) is een plantensoort die afkomstig is uit West-Indië en elders is genaturaliseerd. De frangipani wordt gekweekt voor zijn opvallende, aromatische bloemen, en in Cambodja worden de bloesems gebruikt in religieuze offers. Deze plant wordt het meest gekweekt in Zuidoost-Azië.

Euphorbia heterophylla groeit tussen 30 cm en 1 m lang en heeft holle stengels die vertakt of eenvoudig kunnen zijn met hoekige ribben. De onderste bladeren zijn afwisselend, terwijl de bovenste bladeren tegenovergesteld zijn en meestal een witachtige of felrode basis hebben. De stengel straalt een giftige melkachtige witte latex uit. Ze hebben geen bloemblaadjes, de rode kleur maakt deel uit van de kleuring van de jonge bladeren. De vruchten zijn kleine, gesegmenteerde capsules.

Welriekende Ganzenvoet (Dysphania ambrosioides) is inheems in tropische delen van Noord- en Zuid-Amerika. Zowel de bladeren als de stengels hebben kleine klieren die een vieze geur afgeven. Het is een kruid dat langs de zijkanten van wegen en beekbeddingen groeit.

Krulzuring (Rumex crispus) groeit in veel gematigde streken als pioniersoort. De bladeren hebben een karakteristieke krullende rand, waar de plant zijn naam aan te danken heeft. De krulzuring heeft de bijzondere eigenschap dat hij twee soorten zaden produceert: grote zaden, die op de grond vallen, en kleine zaden die door de wind worden meegevoerd.

De vruchten van de avocado (Persea americana) zijn door het hoge vetgehalte en de vele mineralen ontzettend voedzaam. Ze vormen niet alleen een belangrijk onderdeel van de Mexicaanse keuken, maar worden ook daarbuiten veel en graag gegeten. Advocaat, een Nederlandse eierllikeur is gebaseerd op een geel Antilliaans drankje dat gemaakt werd van avocado's. Door zeevaarders werd het van de Antillen naar Nederland gebracht. Omdat er hier toendertijd geen avocado's verkrijgbaar waren, werden eieren gebruikt om een drankje met dezelfde kleur te maken.

Zwanenkruid is een epifyt uit de regenwouden van Zuid-Amerika met veel kleine, ronde bladeren. Deze meerjarige plant gedijt dan ook het beste in een vochtige en warme omgeving, bijvoorbeeld als hangplant of in een terrarium. Maar let op: te veel water geven is funest voor deze plant.

De steeneik (Quercus ilex) is goed bestand tegen luchtvervuiling in de stad en tegen de zilte wind in kustgebieden. Het hout is erg hard en zwaar en wordt 'azijnhout' genoemd. Het is ideaal voor zwaarbelaste houten onderdelen en is ook geliefd als brandhout. De geroosterde eikels van de steeneik zijn eetbaar.

De bladeren zijn afwisselend geplaatst, tot 20 × 7 cm groot, blauwgroen van kleur en hebben witte nerven. De bladeren zijn gelobd en bestaan uit grof-stekelig getande lobben met meestal een naar boven omgerolde rand. De bovenste bladeren zijn zittend en stengelomvattend.

De kalanchoe is een zeer reproductieve plant. Ze heeft kleine, vlinderachtige, adventieve knoppen die op de bladranden groeien en bij de minste aanraking vallen. Deze zaailingen groeien op de grond snel uit tot nieuwe planten. De kalanchoe heeft de neiging andere planten te verdringen, dus het is het beste om haar alleen te planten en niet in een pot met andere planten.

× Graptoveria 'Lovely Rose' is een aantrekkelijke vetplant met dicht op elkaar staande, grijsgroene bladeren die samen kleine de vorm van roosjes aannemen. Deze zeldzame Koreaanse hybride is niet winterhard, maar wel erg resistent tegen droogte en hij verkiest dan ook een plek in de volle zon.

De koebraam (Rubus ulmifolius) is net als andere bramen een stekelige struik met witte en roze bloemetjes, die zich snel verspreidt en waaraan de bekende zwarte vruchten groeien. In tegenstelling tot andere braamsoorten is deze vrij zeldzaam in Nederland.

Omdat de witte bloemen op lepels lijken, wordt de spathiphyllum wallisii in het Nederlands meestal lepelplant genoemd. In Zuid- en Midden-Amerika groeit de plant op moerassige bodem in het tropisch regenwoud, vandaar dat hij als kamerplant het liefst staat op een schaduwrijke plek en in vochtige grond staat. Bij een goede verzorging kan hij wel 30 jaar oud worden. Let er wel op dat hij bij inname ietwat giftig is, dus enige voorzichtigheid bij kinderen en huisdieren is geboden.

Syngonium is een kruipende of klimmende moerasplant uit het tropische regenwoud, die in Nederland als kamerplant wordt gehouden. Het is een bijzonder snelle groeier, die dan ook minder geschikt is voor kleinbehuisden. Hij heeft zijn naam te danken aan de pijlvormige bladeren, die groeien aan kenmerkende rechtopstaande stengels.

De stengelloze sleutelbloem is een zeer vroege lichtgele voorjaarsbloeier die vroeger veel voorkwam in weidegebieden. Tegenwoordig komt de bloem in Nederland nog maar zeer zelden in het wild voor. In 2012 is er door natuurorganisaties in Drenthe een herstelplan opgezet en In het voorjaar van 2021 zijn diverse bloeiende sleutelbloemen gesignaleerd. Het is uiteindelijk de bedoeling dat de soort zichzelf weer in stand kan houden.

De begonia cucullata komt oorspronkelijk voor in verschillende delen van Zuid-Amerika. Deze plant bloeit 's zomers en in warme klimaten zelfs het hele jaar door. De begonia cucullata kan tot 1 m hoog worden, maar kan ook juist gaan kruipen en zo als bodembedekker gebruikt worden. Het toevoegsel 'cucullata' in de Latijnse naam betekent 'met een kap' of 'lijkend op een kap'.