De beuk is een van nature in Europa voorkomende boom die houdt van schaduwrijke plekken. Hij heeft een dunne bast, die bij te veel direct zonlicht kan verbranden. Beukenhout werd gebruikt als omslag bij de eerste boeken. Het woord boek komt van het Germaanse woord voor beuk, boche.

Kleinbladige klimop is niet alleen een groene versiering van middeleeuwse kastelen en ruïnes, de plant is ook zeer geschikt als heg- en bodembedekker. Klimopbladeren bevatten saponinen, dat zijn stoffen die vetten kunnen oplossen, en kunnen daarom zelfs gebruikt worden als natuurlijk wasmiddel.

Hondsdraf (Glechoma hederacea) is een kruipende plant, die ook als epifyt gevonden kan worden, bijvoorbeeld in knotwilgen. Hondsdraf wordt bezocht door verschillende bijensoorten. Van de bladeren kan een aromatische thee gezet worden. Door de Saksen werd er bier van gebrouwen.

Duizendblad groeit vaak op braakliggende terreinen en kan goed tegen droogte. De plant trekt insecten aan zoals sluipwespen en lieveheersbeestjes, die bepaalde insectenplagen kunnen bestrijden. Dat is voor veel mensen een belangrijke reden om het duizendblad aan te planten.

De noorse esdoorn komt, in tegenstelling tot wat zijn naam doet vermoeden, van oorsprong uit oostelijk Europa en westelijk Azië. Deze bomen kunnen tot 30 m hoog worden. Het hout van deze boom wordt onder andere gebruikt voor muziekinstrumenten. Zo gebruikte Stradivarius het hout van deze boom voor de rugzijde van de bekende violen. De noorse esdoorn wordt ook vaak als sierboom geplant.

De stinkende gouwe is een veelvoorkomend kruid met kleine gouden (‘gouwe’) bloempjes. Het oranjegele sap uit de steel van de plant werd vroeger gebruikt ter bestrijding van wratten, vandaar dat de plant ook wel wrattenkruid genoemd wordt. Daarnaast werd de plant door alchemisten gebruikt bij de zoektocht naar de Steen der wijzen en was het in de Middeleeuwen populair bij heksen voor het fabriceren van geneeskrachtige zalven.

Net als andere soorten esdoorns heeft de spaanse aak (Acer campestre) gevleugelde, niet eetbare vruchten, die samara heten. Bijen en andere insecten doen zich graag tegoed aan de nectar in de bloemen, terwijl de voedselrijke schors geliefd is bij epifyten.

Het bijzondere aan in het wild groeiend slangenkruid is dat het van kleur kan veranderen. De knoppen van de plant zijn eerst rozerood, vervolgens als gesloten bloem paars en geopend tenslotte helder blauwe. Zijn naam dankt de plant aan het feit dat hij vroeger gebruikt werd tegen slangenbeten. Met enige fantasie zie je in de bloem ook de kop van een slang met een uitgestoken gespleten slangentong.

De drakenklimop klimt in regenwouden tegen bomen op. Daarom is het een ideale kamerplant om tegen een mosstok op te laten groeien. Maar ook als hangende plant doet hij het goed, want deze oersterke plant groeit eigenlijk overal, zolang er maar geen direct zonlicht op hem valt.

De gewone esdoorn is een vrij hoge boom die in Nederland veel te zien is langs straten en lanen. ‘Es’ in de naam gewone esdoorn is het Germaanse woord voor speer en scherp. ‘Doorn’ is afgeleid van het Germaanse woord voor hout ‘teer’. Samengevoegd werd de boom dus ‘speren-hout’, genoemd naar de belangrijkste toepassing van de boom.

De haagbeuk (Carpinus betulus) is een boom die (zoals de naam al aangeeft) veel gebruikt wordt voor hagen, omdat hij makkelijk te snoeien is. De haagbeuk is populair bij veel dieren: het is een waardplant van de meikever, rupsen voeden zich met de bladeren, en appelvinken, boomklevers, bosmuizen en hazelmuizen eten graag de nootjes.

Alleen de twijgen van de jonge rode kornoelje (Cornus sanguinea) zijn rood; oudere struiken worden wit en hebben ook witte bloemen. Het hout wordt gebruikt om stelen van slaginstrumenten te maken. De vruchten zijn eetbaar, maar smaken erg bitter en kunnen in geringe mate braakneiging opwekken. Bij aanraking kunnen de bladeren tot huidirritatie leiden.

De gewone vlier is een inheemse Noord-Europese boom, eigenlijk een grote struik, met in het voorjaar witte, sprookjesachtige bloemen. Aan de vlier zitten ook vaak oude, dode takken waarin de Germanen het natuurlijke proces van transformatie herkenden. Ze beschouwden de gewone vlier als een symbool daarvan. Niet verwonderlijk dat de Germaanse godin Hel, heerseres van de onderwereld, in sprookjes vrouw Holle genoemd, onder een magische gewone vlier woonde.

De zamioculcas zamiifolia, ook wel ZZ-plant genoemd, is een stoere, heldergroene kamerplant die wel tegen een stootje kan. Als je bedenkt dat hij uit ruige, rotsachtige gebieden in Afrika komt, dan is voor hem een plaatsje in een willekeurige woonkamer in Nederland geen probleem. Dus zelfs voor personen die echt geen groene vingers hebben, is deze plant uit Zanzibar een geschikte huisgenoot.

De gatenplant is een tropische klimplant, die in zijn natuurlijke habitat tot wel 9 m hoog worden. Deze plant houdt van een hoge luchtvochtigheid en schaduw. De vruchten van de gatenplant doen er een jaar over om te rijpen. In koudere klimaten is deze plant alleen geschikt als kamerplant en zal deze bijna nooit bloeien.

De capsicum annuum komt oorspronkelijk uit Amerika en is in de 16e eeuw via Spanje ons land binnengekomen. Tegenwoordig wordt hij hier verbouwd in kassen. Een vrucht van de plantsoort Capsicum annuum heet ook paprika. Een andere vrucht van deze soort is de Spaanse peper of chilipeper, die een veel scherpere smaak heeft.

Tegenwoordig kent iedereen de van oorsprong tropische tomaat, maar toch is de tomaat pas sinds de 19e eeuw in het noorden van Europa geïntroduceerd. De rode kleur dankt de tomaat aan de stof lypoceen, een natuurlijke kleurstof die ook nog eens gezond is. Van groene, onrijpe tomaten is bekend dat ze giftig zijn, in het geval van tomaten geldt dus: hoe roder hoe beter.

De zoete kers komt in Nederland vooral voor in de Betuwe, waar de meeste kersen geteeld worden. Omdat kersen niet tegen regen kunnen, worden ze vaak geteeld onder een afdakje of een zeil. Zoete kersen zijn niet alleen een heerlijk en gezond tussendoortje maar worden ook vaak gebruikt bij het bakken van taarten.

Het keukenkruid oregano (Origanum vulgare) is nauw verwant aan majoraan, het meest gebruikte keukenkruid ter wereld. De groei van deze plant is een indicator voor de aanwezigheid van kalk in de bodem. Uit de oregano wordt een etherische olie gewonnen.

Vanwege de bloeimaand van het witte bloemetje dat dan in grote aantallen groeit in het gras, wordt het madeliefje ook wel meizoentje genoemd waar prachtige kransen van gemaakt kunnen worden. Het madeliefje wordt in verband gebracht met de Germaanse godin Freya, het symbool van vruchtbaarheid, maar in de Katholieke traditie staat het bloemetje juist symbool voor maagdelijkheid en daarmee de maagd Maria.