Fraai lampenpoetsergras ( Cenchrus setaceus ) is zo goed bestand tegen droogte dat het zelfs bosbranden kan verdragen. Dit is natuurlijk een ideale eigenschap in drogere gebieden. Omdat ander gras wel verbrandt, kan fraai lampenpoetsergras er dominant worden. Deze grassoort wordt buiten zijn originele habitat dan ook als invasief beschouwd.

Viburnum nudum is een struik met tegenoverliggende, eenvoudige bladeren op slanke stengels. De bloemen zijn wit en bloeien in het late voorjaar.

Hulst (Ilex aquifolium) is een loofboom die vaak als sierplant dient in tuinen en parken. De stekelige bladeren en felrode bessen zijn erg herkenbaar en worden veel gebruikt in kerstdecoraties. Vogels eten graag van de bessen, maar deze zijn giftig voor mensen. Het hout wordt gebruikt voor inlegwerk en meubilair.

De pelargonium hortorum (Pelargonium hortorum) is een prachtige sierplant die continu kan blijven bloeien, zolang verwelkte bloemen op tijd verwijderd worden. De pelargonium hortorum is een kruising tussen de twee meest populaire geraniums in tuincentra en bij bloemisten.

Omdat de witte bloemen op lepels lijken, wordt de spathiphyllum wallisii in het Nederlands meestal lepelplant genoemd. In Zuid- en Midden-Amerika groeit de plant op moerassige bodem in het tropisch regenwoud, vandaar dat hij als kamerplant het liefst staat op een schaduwrijke plek en in vochtige grond staat. Bij een goede verzorging kan hij wel 30 jaar oud worden. Let er wel op dat hij bij inname ietwat giftig is, dus enige voorzichtigheid bij kinderen en huisdieren is geboden.

Dit overblijvende kruid produceert een of meer rechtopstaande stengels van 0,5 ft tot 2,75 ft lang. Ze groeien van een dikke penwortel van 4,25 ft tot 16,42 ft diep die wortelstokken produceert. De bloeiwijze is een piek van verschillende bloemhoofdjes. De hoofden bevatten verschillende bloemen die meestal paars zijn, maar soms wit. De vrucht is een achene getipt met een lange pappus van gevederde haren.

De vijgenboom (Ficus carica) is bekend door de vruchten die vooral populair zijn in de Midden-Oosterse keuken. Vijgen kunnen vers of gedroogd gegeten worden. De vijgenboom leeft in symbiose met de vijgenwesp, die de boom bevrucht door eitjes te leggen in de bloemen, en zich daarbij tegelijkertijd zelf voortplant. Omdat de vijgenwesp in Nederland niet voorkomt, dragen alleen gekweekte bomen vruchten.

De sanseveria is een plant met langwerpige bladen, die wel tot 90 cm lang kunnen worden. Deze plant is zeer populair als kamerplant, onder andere omdat hij de luchtkwaliteit zou verbeteren. Daar is echter geen wetenschappelijk bewijs voor. Verder is het een erg sterke plant, die weinig verzorging nodig heeft. Van de bladeren van de sanseveria kunnen pezen of touw gemaakt worden voor bijvoorbeeld handbogen en gevlochten maanden.

De tropische wonderstruik (Codiaeum variegatum) heeft zeer opvallende, kleurrijke bladeren en is daarom een geliefde kamerplant in Europa. De bladpatronen kunnen groen, geel, rood, paars, roze, oranje en wit zijn; vaak zelfs allemaal op dezelfde plant. Alle delen van de wonderstruik zijn giftig: het sap kan eczeem veroorzaken en vooral de zaden bevatten een dodelijk gif.

De Lijsterbes (Sorbus aucuparia) heet zo omdat vooral lijsters dol zijn op de felrode bessen, maar ze worden ook door andere vogels graag gegeten. De dichte structuur van de boom is bovendien heel geschikt om nesten in te bouwen. De bloemen van de gewone lijsterbes trekken veel insecten aan.

Fragaria virginiana (Fragaria virginiana) is een van de twee soorten die werden gekweekt om de tamme aardbei te produceren. De fragaria virginiana is eetbaar, maar de vrucht is veel kleiner dan die van de tamme aardbei. Deze plant is inheems in Noord-Amerika.

Omdat het driekleurig viooltje een herdenkingssymbool is, werd het in de Middeleeuwen als herinnering aan de overledene vaak op graven geplaatst. Zowel de Franse naam voor viooltje, pensée, als het Engelse pansy, zijn afgeleid van het Franse woord ‘penser’ (denken). Dat het in heel Europa geliefd was, en nog steeds is, blijkt wel uit de vele streekverhalen over het bloemetje.

De kerstcactus bloeit in de herfst en wordt rond die tijd vaak als kamerplant verkocht. Dit is dus vlak voor de kerst, vandaar de naam. In de Verenigde Staten wordt deze plant niet aan kerstmis, maar aan Thanksgiving verbonden, en wordt daar Thanksgiving cactus genoemd. De plant is een epifyt, die zich in het wild met zijn wortels aan boomstammen of boomtakken hecht.

Kafferkoren is een graan dat al eeuwen lang als belangrijke bron van voedsel wordt gebruikt, vooral in Afrika en India. Uit het graan van de plant wordt ook siroop gemaakt, die in zuidelijk Noord-Amerika lange tijd populair was als zoetstof. Tegenwoordig is de plant populair omdat het graan glutenvrij is. Kafferkoren heeft de eigenschap te kunnen stoppen met groeien gedurende een droge periode en de groei te hervatten wanneer er weer voldoende vocht in de bodem zit.

Vinca major 'Variegata' zijn groenblijvende struiken met slingerende takken die tot 2 meter lang kunnen worden. Hoewel sommige soorten als sierplant en grondbedekker gebruikt worden, kunnen vinca major 'Variegata' als invasief worden beschouwd doordat ze snel groeien en problematisch kunnen zijn voor andere plantensoorten.

De kokospalm (Cocos nucifera) is een bekend gezicht op tropische stranden. Het is een ontzettend nuttige boom: de onrijpe kokosnoot (overigens geen noot, maar een steenvrucht) bevat goed drinkbaar klapperwater en vruchtvlees dat veel in Aziatische gerechten wordt gebruikt. Het vruchtvlees is ook de grondstof van kokosmelk en kokosolie. Van de vezels wordt touw en textiel gemaakt.

Het is een eeuwenoude Aziatische traditie om Aglaonema commutatum te kweken als gelukbrengende, decoratieve plant. De plant is echter giftig en het sap kan huidirritatie en uitslag veroorzaken.

Roze maagdenpalm komt van origine alleen in Madagaskar voor, maar wordt daar nu bedreigd. In Nederland wordt de plant vaak gebruikt als kamerplant of eenjarige buitenplant. De plant maakt de stoffen vinblastine en vincristine aan, die gebruikt worden in bepaalde medicijnen. Hij kan goed tegen de zon, maar kan wel zo af en toe wat extra mest gebruiken. De bloeiperiode is van juni tot september.

De plant is afkomstig uit het oosten van Noord-Amerika. De soort lijkt heel veel op de vijfbladige wingerd (Parthenocissus quinquefolia). Het belangrijkste verschil bestaat uit de kleverige bolletjes aan het uiteinde van de uitlopertjes bij de laatste. Die bolletjes ontbreken bij de valse wingerd.

De siberische iep (Ulmus pumila) is vanuit Centraal-Azië als sierboom geïntroduceerd, maar is niet bijzonder decoratief. De siberische iep wordt wel als windscherm gekweekt, of langs hellingen geplant voor erosiebestrijding.