Kafferkoren is een graan dat al eeuwen lang als belangrijke bron van voedsel wordt gebruikt, vooral in Afrika en India. Uit het graan van de plant wordt ook siroop gemaakt, die in zuidelijk Noord-Amerika lange tijd populair was als zoetstof. Tegenwoordig is de plant populair omdat het graan glutenvrij is. Kafferkoren heeft de eigenschap te kunnen stoppen met groeien gedurende een droge periode en de groei te hervatten wanneer er weer voldoende vocht in de bodem zit.

Maïs (Zea mays) is een gecultiveerd, eenjarig gras dat oorspronkelijk uit Midden-Amerika komt. Maïs wordt vandaag de dag op grote schaal over de hele wereld aangeplant vanwege het graan en komt niet meer in het wild voor. De naam komt van het woord 'maize', een Spaanse verbastering van het inheemse woord voor deze plant.

Er bestaan volgens sommigen wel duizenden soorten solanum campylacanthum. Omdat hun kenmerken nogal verschillen is het soms lastig om dit geslacht te herkennen. Solanum campylacanthum zijn in de hele wereld te vinden, zowel in het wild als gecultiveerd. Terwijl sommige van deze soorten erg giftig zijn, worden andere, zoals tomaten, aubergines en aardappelen, veel gegeten.

Kousenband heet officieel Vigna unguiculata subsp. sesquipedalis, dat op zijn uitzonderlijke lengte duidt: sesquipedalis is Latijn voor "anderhalve voet lang". Een peul van negentig centimeter is geen uitzondering maar zulke lengtes vereisen een lange groeiperiode onder warme omstandigheden, zoals in Zuidwest-Azië, het Caraïbisch gebied of op Hawaï, waar de kousenband ook wordt geteeld.

Het werd vroeger geclassificeerd als een soort Panicum. Het is de wilde voorouder van het gecultiveerde graangewas Echinochloa frumentacea, sawa-gierst. Sommige taxonomen behandelen de twee taxa als één soort, in welk geval de gedomesticeerde vormen ook kunnen worden aangeduid als E. colona.

Er bestaan volgens sommigen wel duizenden soorten solanum incanum. Omdat hun kenmerken nogal verschillen is het soms lastig om dit geslacht te herkennen. Solanum incanum zijn in de hele wereld te vinden, zowel in het wild als gecultiveerd. Terwijl sommige van deze soorten erg giftig zijn, worden andere, zoals tomaten, aubergines en aardappelen, veel gegeten.

Door de grote droogteresistentie van buffelgras is het in staat om na een periode van lange droogte weer terug te groeien. Dit maakt buffelgras zeer concurrentiekrachtig ten opzichte van de inheemse vegetatie. Het invoeren van buffelgras heeft ertoe geleid dat het gras een ware plaag geworden is, met als gevolg dat de biodiversiteit in introductiegebied verlaagd wordt.

Calotropis procera is een soort uit de maagdenpalmfamilie (Apocynaceae). De soort is een succulente struik of kleine boom, die voorkomt in Noord-Afrika, tropisch Afrika, West-Azië, Zuid-Azië en Indochina.

Pinda (Arachis hypogaea) is een eenjarige die van 45 tot 60 centimeter hoog kan groeien. Het is een peulvruchtengewas dat voornamelijk wordt gekweekt voor zijn eetbare zaden. Goudgele bloemen bloeien in het voorjaar en zaad begint zich te ontwikkelen nadat de bloemen verleppen. De pindapeulen groeien ondergronds. Gekweekte en geoogste pinda's en arachideolie worden gebruikt in een verscheidenheid aan producten.

De vruchten van de watermeloen (Citrullus lanatus) worden al duizenden jaren gegeten. Omdat watermeloenen voor meer dan 90 procent uit water bestaan, kunnen woestijnvolkeren in de Kalahariwoestijn zes weken lang overleven op alleen wilde watermeloen. Ook de zaden zijn eetbaar en worden in China en Vietnam gegeten bij nieuwjaarsvieringen.

De struiken en bomen uit het omvangrijke geslacht vachellia tortilis komen van nature alleen voor in de Caraïben en bepaalde delen van Afrika. Ze hebben allemaal stevige doorns als verdediging tegen grote grazende dieren, zoals gazellen en giraffen.

Indische Amandel is een boom die vrij lang kan leven en voorkomt in vrijwel alle tropische gebieden. De boom groeit vaak langs de kust waar hij dienst doet als natuurlijke windbreker. De boom draagt rode vruchten waarvan de op amandelen lijkende zaden eetbaar zijn.

Vruchten van de papaja (Carica papaya) worden in grote delen van de wereld veel gegeten. Papaja's hebben zoet vruchtvlees met een meloenachtige smaak, bevatten geen vruchtzuren en zijn erg licht verteerbaar en zitten ook nog eens boordevol vitamine C. De gedroogde zaden kunnen gebruikt worden als peper. De rauwe vrucht combineert niet goed met gelatine of zuivel.

Roze maagdenpalm komt van origine alleen in Madagaskar voor, maar wordt daar nu bedreigd. In Nederland wordt de plant vaak gebruikt als kamerplant of eenjarige buitenplant. De plant maakt de stoffen vinblastine en vincristine aan, die gebruikt worden in bepaalde medicijnen. Hij kan goed tegen de zon, maar kan wel zo af en toe wat extra mest gebruiken. De bloeiperiode is van juni tot september.

De wonderboom (Ricinus communis) staat vooral bekend om de olie die uit de 'bonen' (het zijn feitelijk geen echte bonen) wordt geperst. Deze wonderolie of castorolie heeft zeer veel toepassingen: als smeermiddel, in cosmetica, en in de productie van kunststof, inkt, verf en parfum. De rauwe bonen zijn echter ontzettend giftig.

De tropische wonderstruik (Codiaeum variegatum) heeft zeer opvallende, kleurrijke bladeren en is daarom een geliefde kamerplant in Europa. De bladpatronen kunnen groen, geel, rood, paars, roze, oranje en wit zijn; vaak zelfs allemaal op dezelfde plant. Alle delen van de wonderstruik zijn giftig: het sap kan eczeem veroorzaken en vooral de zaden bevatten een dodelijk gif.

Dit overblijvende kruid heeft twijnen of slepende stengels die 1,2 m lang kunnen worden. De bladeren bestaan uit drie folders van 3 tot 3,5 cm lang. De bloeiwijze is een tros van maximaal 15 bloemen. De bloemen zijn geel met paarse of bruine nerven en meten tot 8 mm lang. De vrucht is 1 cm of 2 cm lang.

Bladeren: - Afwisselend, samengesteld, paripinnate; rachis gekanaliseerd, aanwezigheid van een klier aan de basis van de rachis; stipuleren, stipules schuin hartvormig, acuminaat; folders 4-5 paar, afmeting (3,7 cm x 2 cm - 7 cm x 3,5 cm), obate tot langwerpig lancetvormig; acuminaat, marge ciliaat, kaal of puberteit. Bloemen: - Compleet, biseksueel, enigszins onregelmatig, zygomorf, pentamer, hypogyn, pedicelaat; schutblad, schutbladeren wit met rozeachtige tint, dun, ovaal-acuminaat, caducous; geel.

Deze vetplant komt van oorsprong uit het Midden-Oosten en is te herkennen aan de zachtgroene, puntige bladeren met kartelige randen. Het sap van de aloë vera wordt al sinds de oudheid gebruikt voor diverse doeleinden, waaronder wond- en huidverzorging en als dorstlessend vruchtensap. Het is niet voor niets dat de aloë vera ook wel wonderplant genoemd wordt.

De blaadjes zijn allemaal donkergroen en hebben aan beide oppervlakken een ingeslagen trichoom. De bloemen zijn roze of paarsachtig tot geel en 0,98 lang, op twee- tot vierbloemige steeltjes 3,0 - 11,8 lang, met de kiel verlengd in een ongebogen snavel. De pod is recurved, lineair, 3,0 - 3,5 lang en zijdeachtig.