De capsicum annuum komt oorspronkelijk uit Amerika en is in de 16e eeuw via Spanje ons land binnengekomen. Tegenwoordig wordt hij hier verbouwd in kassen. Een vrucht van de plantsoort Capsicum annuum heet ook paprika. Een andere vrucht van deze soort is de Spaanse peper of chilipeper, die een veel scherpere smaak heeft.

De bloemen van de nachtschone gaan pas open als de avond valt en verspreiden dan een zwoele geur waar veel (nacht)vlinders op af komen. Een zeer geschikte plant dus om ’s avonds in de tuin of op het terras van te genieten. Bijzonder aan de nachtschone is dat hij door kruisbestuiving in het volgende jaar bloemen in andere kleuren kan krijgen.

Dankzij de opvallende, kleurrijke bladpatronen is olifantsoor een populaire kamerplant. Alle delen van de plant zijn giftig. Het Maleise woord 'kaladi' in de botanische naam, (Caladium bicolor), verwijst naar een familie met eetbare knollen, waarop deze soort een uitzondering vormt. Olifantsoor kan in de tuin geplant worden, maar kan niet tegen vorst.

De geluksplant (Cordyline fruticosa) is een exotische plant met opvallend gestreepte bladeren. Hij speelt een belangrijke rol in de cultuur van diverse volken uit Oceanië. De plant zou spirituele krachten hebben en wordt gebruikt bij verschillende rituelen en als decoratie. De plant wordt ook gebruikt voor het maken van kleurstoffen.

De pauwenkers is een erg mooie struik uit India, die populair is als sierplant in tropische tuinen. De bloemschermen zijn ook prachtige snijbloemen en worden bij boeddhistische tempels soms in bloemenoffers verwerkt. Pauwenkers wordt als populairste bloem van Suriname, maar is niet de nationale bloem.

Tegenwoordig kent iedereen de van oorsprong tropische tomaat, maar toch is de tomaat pas sinds de 19e eeuw in het noorden van Europa geïntroduceerd. De rode kleur dankt de tomaat aan de stof lypoceen, een natuurlijke kleurstof die ook nog eens gezond is. Van groene, onrijpe tomaten is bekend dat ze giftig zijn, in het geval van tomaten geldt dus: hoe roder hoe beter.

De ananasplant is een korte plant die inheems aan de tropen is. De vrucht van de plant heeft een hoge voedingswaarde. Als je de stekelige vruchtschil afpelt, verschijnt een zoete, aromatische, goudgele vrucht die erg populair is

De mango (Mangifera indica) is een fruitboom die in tropische en subtropische gebieden op grote schaal wordt gekweekt voor de commerciële productie van mango's en ook als schaduwboom. De vruchten van de mango zijn niet alleen populair bij mensen, maar ook bij vleermuizen, apen, olifanten, wasberen en stekelvarkens.

Het kruidje-roer-mij-niet (Mimosa pudica) dankt zijn naam aan een interessant fenomeen. Bij de minste aanraking (zelfs door de wind) vouwt het blad zich dicht en beweegt richting de stam. Dit gebeurt bij temperaturen boven de 18 ℃. Kruidje-roer-mij-niet wordt ook wel gebruikt als benaming voor lichtgeraakte personen.

De olifantsoor (Colocasia esculenta) is in Nederland niet zo bekend, maar wordt al duizenden jaren veel gekweekt en gegeten in (delen van) Azië en Afrika. Het is daardoor een van de oudste cultuurplanten. De knollen bevatten veel zetmeel en kunnen op verschillende manieren bereid worden. Ook de stengels en bladeren zijn (na verhitting) eetbaar.

Maïs (Zea mays) is een gecultiveerd, eenjarig gras dat oorspronkelijk uit Midden-Amerika komt. Maïs wordt vandaag de dag op grote schaal over de hele wereld aangeplant vanwege het graan en komt niet meer in het wild voor. De naam komt van het woord 'maize', een Spaanse verbastering van het inheemse woord voor deze plant.

Klimlelie is een plant met ronduit prachtige bloemen, die aan oplaaiende vlammen doen denken en in een tuin alle aandacht naar zich toe zullen trekken. Wanneer je over een warm plekje en voldoende licht beschikt is het ook een ideale kamerplant. De bloemen doen denken aan oplaaiende vlammen. Elk deel van de plant is giftig. In Nigeria wordt hij daarom zelfs gebruikt om gifpijlen van te maken, en in India om slangen af te weren.

Centrosema pubescens is een overblijvend kruid dat een hoogte van 17,5 inch kan bereiken. Het wortelsysteem kan tot 30 cm diep worden, vaak in combinatie met Rhizobium, stikstofbindende bacteriën. Stengels groeien en vertakken snel en produceren een dichte massa takken en bladeren op de grond. Bladeren zijn trifoliate, met elliptische folders ongeveer 1,6 in × 1,4 in, donkergroen en kaal boven maar witachtig en dicht tomentose hieronder. Bloemen zijn over het algemeen bleek violet met donkerdere violette aderen, geboren in okseltrossen. Fruit is een platte, lange, donkerbruine peul van 3,0–5,9 lang, met maximaal 20 zaden. Zaden zijn bolvormig, ongeveer 0,16 inch in diameter, donkerbruin wanneer ze rijp zijn.

De frederiksbloem, die ook koningsbloem genoemd wordt, trekt bij uitstek vlinders aan. Monarchlarven houden van de sappige bladeren en gebruiken de bloem om hun eieren op te leggen. De frederiksbloem is een populaire sierplant en snijbloem. Pas wel op als de stengels of bladeren worden gebroken, want dan komt er een giftig melkachtig sap uit dat oogletsel kan veroorzaken en de huid kan irriteren.

Noni (Morinda citrifolia) is een boom uit de koffiefamilie. Het produceert een vrucht met een geur die lijkt op braaksel, waardoor het in sommige gebieden een hongersnoodvoedsel is en in andere een delicatesse. Hij produceert het hele jaar door zowel bloemen als fruit.

Waterhyacint (Eichhornia crassipes) is een snelgroeiende, bloeiende plantensoort met eivormige, wasachtige bladeren. Waterhyacint staat in een aantal staten in de Verenigde Staten vermeld als schadelijk onkruid. Deze soort is invasief voor vijvers, meren, rivieren en andere wetlandhabitats. Hij vormt dichte, drijvende matten van vegetatie die het licht in de onderwateromgeving beperken.

De op een vetplant lijkende talinum Paniculatum (Talinum paniculatum) vormt prachtige pluimen met lila bloemetjes, die eerst belvormig zijn en zich later tot bolletjes ontwikkelen. Deze tuinplant kan tot wel 2 meter hoog worden.

De tot 9 x 15 cm grote, in omtrek ovale vrucht heeft vijf of zes scherpe, hoekige ribben; een dwarsdoorsnede van de carambola lijkt op een ster. De schil is glad en wasachtig. Het vruchtvlees is stevig en sappig en lichtgeel tot donkergeel van kleur. De vruchten zijn pitloos of bevatten 12 mm grote zaden. De carambola smaakt zuur tot zoetzuur.

Rode gember (Alpinia purpurata) is afkomstig uit Maleisië, maar groeit ook op Hawaï. Daar werd de plant vroeger onder andere gebruikt voor esthetische doeleinden. De royalty droeg een bloemenkrans (lei) van rode gember bij speciale gelegenheden. Let op: deze rode gember is een andere soort dan de gemberwortel die in de keuken wordt gebruikt.