Khaya senegalensis is een middelgrote boom die tot 15 tot 30 m hoog kan worden en 1 m in diameter. De schors is donkergrijs tot grijsbruin, terwijl het kernhout bruin is met een rozerood pigment dat bestaat uit grove in elkaar grijpende korrels. De boom wordt gekenmerkt door bladeren gerangschikt in een spiraalformatie geclusterd aan het einde van takken. De witte bloemen hebben een zoete geur; de vrucht verandert van grijs naar zwart tijdens het rijpen.

Bladeren zijn tweevoudig samengesteld, zilverachtig behaard of glazig. Bloemen zijn roomwit, geurig en in hangende trossen tot 30 cm lang.

Jakhalsbes zijn struiken en bomen die inheems zijn in tropische gebieden. Sommige soorten worden vooral in China geteeld vanwege hun eetbare fruit (de kaki). Ook het hardhout van een aantal soorten is gewild. De jakhalsbes wordt ook als sierplant geteeld.

Bridelia ferruginea is wijdverspreid in Afrika, Australië, Zuid-Azië en verschillende eilanden in de Indische en Stille Oceaan.

Kafferkoren is een graan dat al eeuwen lang als belangrijke bron van voedsel wordt gebruikt, vooral in Afrika en India. Uit het graan van de plant wordt ook siroop gemaakt, die in zuidelijk Noord-Amerika lange tijd populair was als zoetstof. Tegenwoordig is de plant populair omdat het graan glutenvrij is. Kafferkoren heeft de eigenschap te kunnen stoppen met groeien gedurende een droge periode en de groei te hervatten wanneer er weer voldoende vocht in de bodem zit.

Kasjoeboom is inheems in Zuid-Amerika, maar wordt over de hele wereld gekweekt vanwege zijn eetbare vruchten, de cashewnoten. Het is een groenblijvende boom die witte tot roze bloemen draagt. In de vruchten van de boom zitten kleine pitten die geroosterd kunnen worden.

Ze zijn inheems in West-Afrika, het Indiase subcontinent, Zuidoost-Azië en de subtropische regio's van Oost-Azië en Noord-Australië. Momenteel worden vier soorten herkend. Bombax costatum behoren tot de grootste bomen in hun regio's, met een hoogte van 30 tot 40 m en een maximale rompdiameter van 3 m. De bladeren zijn samengesteld met hele marges en bladverliezend, worden afgeworpen in het droge seizoen. Ze zijn handvormig met vijf tot negen blaadjes. Ze dragen 5 tot 10 cm lange rode bloemen tussen januari en maart, terwijl de boom nog steeds bladerloos is.

Kaapse wilde vijg zijn inheems in tropische landen. De soorten binnen dit genus lijken erg op elkaar, en zijn dus moeilijk te onderscheiden. Bestuiving vindt plaats door een enkele insectensoort, de vijgenwesp. Kaapse wilde vijg zijn van belang in verschillende religieuze stromingen, zoals het Boeddhisme en het Hindoeïsme.

Hun bladeren zijn meestal gegroepeerd in paraplu-vormige arrangementen aan de uiteinden van lange rechtopstaande takken. De bladeren worden gedragen op lange bladstelen en hebben opvallende stipjes. De bladeren zijn zeer variabel van vorm, vaak handvormig samengesteld met folders eveneens variabel van vorm, maar ook eenvoudig of handvormig. Hun meestal dichte bloeiwijzen zijn vaak puntig en hun kleine bloemen hebben meestal 5 groenachtige bloemblaadjes. Hun stengels en ondergrondse delen zijn succulent en hun schors is vaak kurkachtig. Het is ontstaan in Afrika en heeft zijn distributiecentrum in Zuid-Afrika en de Mascarene-eilanden. Ze komen voor in graslanden, bossen en bossen, van zeeniveau tot meer dan 2000 m hoogte. Geografisch gezien zijn ze inheems in Afrika bezuiden de Sahara, Jemen op het Arabische schiereiland en de Comoren.

Annona senegalensis is een geslacht van tropische struiken en bomen die van nature uitsluitend op het Amerikaanse continent voorkomen. Ze zijn niet vorstbestendig en de vruchten kenmerken zich door een vetplantachtig uiterlijk. Opgepast, want bij sommige soorten bevatten de vruchten een stof die als zenuwgif fungeert bij de mens!

Het is een grote boom, groeit tot 25 tot 40 m hoog, met een stam tot 40 cm diameter, vaak ondersteund aan de basis, met lichtgrijze schors. De bladeren zijn elliptisch tot omgekeerd omgekeerd, 7 tot 19 cm lang en 3 tot 6 cm breed. De eetbare vrucht is een rode of paarse steenvrucht met een diameter van 2 cm .

Deze plant is een boom die tot 30 m hoog kan worden. Het blad is dubbelgeveerd. Het is verdeeld in 20 tot 30 of meer folders genaamd pinnae, die tot 12 cm lang zijn. De bloeiwijze is een bloemenhoofd dat aan het uiteinde van een steel tot 45 cm lang bungelt. De vrucht is een lange, afgeplatte peulvruchtpeul van maximaal 36 cm lang met maximaal 21 harde, zwarte zaden van elk ongeveer 2 cm lang.

Strychnos spinosa is een geslacht van tientallen bloeiende soorten lianen en bomen die in tropische gebieden op de wereld voorkomen. Het geslacht werd al omschreven in oude geschriften van duizenden jaren geleden. De strychnine die verschillende soorten bevatten wordt verwerkt worden in bestrijdingsmiddelen.

Syzygium guineense is een geslacht van meer dan 1000 soorten bomen, die inheems zijn in de tropische gebieden van Azië, Afrika en Australië. De bomen zijn groenblijvend en hebben donkergroene, generfde bladeren met een gladde rand. De bloemknoppen van sommige soorten, waarvan de kruidnagel het meest bekend is, worden gebruikt als kruiden.

Cenchrus Americanus is een eenjarige, grasachtige plant die in enigszins droge, tropische en subtropische gebieden groeit. Het gras word al duizenden jaren verbouwd om zijn graan, dat vooral in Afrika en op het Indiase subcontinent het basisvoedsel vormt..