De kerstcactus bloeit in de herfst en wordt rond die tijd vaak als kamerplant verkocht. Dit is dus vlak voor de kerst, vandaar de naam. In de Verenigde Staten wordt deze plant niet aan kerstmis, maar aan Thanksgiving verbonden, en wordt daar Thanksgiving cactus genoemd. De plant is een epifyt, die zich in het wild met zijn wortels aan boomstammen of boomtakken hecht.

De tamme kastanjeboom komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied en is door de Romeinen naar Noord-Europa gebracht, waarschijnlijk als voedselbron voor het leger. Tamme kastanjes worden veel gegeten in Hongarije, Frankrijk en Zuid-Tirol. Ook in middeleeuwse kloostertuinen werd deze boom geplant. Het hout is zeer bruikbaar door de hoge duurzaamheid voor tuinmeubelen, hekken en vaten.

Xanthium spinosum is een eenjarig kruid dat een slanke stengel produceert tot 1 m hoog of iets groter. Het wordt met tussenpozen bekleed met zeer lange, scherpe, geelachtige stekels die meer dan 3 cm lang kunnen zijn en kunnen worden verdeeld in twee of drie afzonderlijke stekels. bladeren zijn verdeeld in lineaire of lansvormige lobben, elk tot 10 cm of 12 cm lang en donkergroen of grijsachtig aan de bovenkant met een witte onderkant.

Het bijzondere van de goeppertia lancifolia is dat de bladeren 's morgens opengaan en 's avonds sluiten. De naam van de plant klinkt alarmerend, maar je hoeft je geen zorgen te maken, want de plant is ongevaarlijk.

Deze goudsbloemsoort kan 0,6 tot 2 m lang worden.

Knolklaverzuring (Oxalis articulata) wordt als groente gegeten in delen van India, maar moet alleen in kleine hoeveelheden worden gegeten vanwege het oxaalzuur in de bladeren. Het wordt in grote delen van de wereld vooral gezien als onkruid. De plant verspreidt zich namelijk snel en gaat de groei van andere planten tegen. Buiten het zonlicht rollen de bloemen zich op tot kokertjes.

Het hout van de boomhei (Erica arborea) is erg hard en hittebestendig, waardoor het veel gebruikt wordt om pijpen van te maken. Ook sieraden, mesheften en vulpennen worden van het hout gemaakt. Daarnaast zijn er verschillende cultivars van de boomhei ontwikkeld als sierplant voor in tuinen.

De monnikspeper (Vitex agnus-castus) produceert bessen en bladeren waaruit een etherische olie gewonnen kan worden. De monnikspeper is winterhard en heeft aromatische bloemen die 's zomers veel vlinders aantrekken.

De amerikaanse amberboom wordt al meer dan 3 eeuwen als sierboom in Europa gebruikt. De bladeren lijken op die van de esdoorn, maar hebben een gespreide stand. De boom is in de herfst zeer kleurrijk, met dieprood, geel en oranje blad. Zowel de hars als het hout worden in de VS commercieel gebruikt.

De koebraam (Rubus ulmifolius) is net als andere bramen een stekelige struik met witte en roze bloemetjes, die zich snel verspreidt en waaraan de bekende zwarte vruchten groeien. In tegenstelling tot andere braamsoorten is deze vrij zeldzaam in Nederland.

De sinningia speciosa (Sinningia speciosa) is een tropische plant, die hier als kamerplant wordt gehouden. Hij heeft dan, net als in de tropen, een hoge luchtvochtigheid, veel licht en warmte nodig. Uit de knollen van deze plant groeien bladeren zonder stengels.

Omdat de witte bloemen op lepels lijken, wordt de spathiphyllum wallisii in het Nederlands meestal lepelplant genoemd. In Zuid- en Midden-Amerika groeit de plant op moerassige bodem in het tropisch regenwoud, vandaar dat hij als kamerplant het liefst staat op een schaduwrijke plek en in vochtige grond staat. Bij een goede verzorging kan hij wel 30 jaar oud worden. Let er wel op dat hij bij inname ietwat giftig is, dus enige voorzichtigheid bij kinderen en huisdieren is geboden.

Vrijwel alle gekweekte tulpen stammen af van de tuintulp. En net zoals de meeste tulpen is de tuintulp waarschijnlijk afkomstig uit Turkije. De naam tulp is afgeleid van het Perzische ‘tulipan’ wat tulband betekent.

De himalayaceder (Cedrus deodara) is een conifeer die in de Himalaya voorkomt, en daarom vaak 'Himalayacedar' genoemd wordt. Het woord 'deodar' is afgeleid van het woord voor 'boom van de goden' in het Sanskriet. De himalayaceder is dan ook een heilige boom voor Hindoes. Het hout is geurig, hard en fijn. Het wordt gebruikt in wierook, fijn houtwerk en constructie.

Groene Amarant is een plant die niet erg kieskeurig is wat betreft zijn standplaats: hij komt zowat in elke Amerikaanse staat voor. Het is een zeer veranderlijke plant; mede hierdoor wordt hij vaak met andere soorten verward. De Groene amarant dankt zijn naam aan de groene, weelderige bloemen die nog lang na het oogsten hun kleur blijven behouden.

De tropische wonderstruik (Codiaeum variegatum) heeft zeer opvallende, kleurrijke bladeren en is daarom een geliefde kamerplant in Europa. De bladpatronen kunnen groen, geel, rood, paars, roze, oranje en wit zijn; vaak zelfs allemaal op dezelfde plant. Alle delen van de wonderstruik zijn giftig: het sap kan eczeem veroorzaken en vooral de zaden bevatten een dodelijk gif.

De wilde wingerd (Parthenocissus quinquefolia) is een krachtige klimplant uit de wijnstokfamilie. De plant hecht zich met een kleefstof aan muren zonder in het oppervlak door te dringen, waardoor de wilde wingerd erg populair is als gevelbegroeiing. In de herfst kleuren de bladeren prachtig rood. De harde besjes worden door vogels gegeten.

De Perzische klaver bloeit van mei tot september met helderpaarsroze, soms witte, 4 tot 8 mm lange bloemen. De vlag van de bloem is tijdens of aan het eind van de bloei naar beneden gedraaid, waaraan de plant de soortaanduiding resupinatum te danken heeft (resupin betekent in het Latijn teruggebogen).De plant wordt 10-40 cm hoog en heeft dikke, holle stengels.

De europese dwergpalm (Chamaerops humilis) is de enige van oorsprong Europese palmsoort. In het wild komt deze palm vooral in het Middellandse Zeegebied voor, maar de europese dwergpalm kan ook lichte vorst kan overleven. Daarom is de hij ook populair in Nederlandse tuinen. De palm kan vreemd ruiken tijdens het groeien en bloeien.

De bladbegonia (Begonia rex) is een zeer geliefde kamerplant vanwege de bijzondere veelkleurige bladeren die soms wel een metaalachtige glans lijken te hebben. Deze begonia bloeit, maar heeft minder opvallende bloemen dan andere soorten begonia's. De plant groeit gemakkelijk van stekjes of soms zelfs een enkel blad.