Van daaruit werd de kikkererwt verspreid naar het Middellandse Zeegebied en India. Ze stamt waarschijnlijk af van de in het wild groeiende Cicer reticulatum, die nog steeds de naaste levende verwant is. Anno 2019 wordt de kikkererwt in veel subtropische gebieden geteeld. De belangrijkste teeltgebieden zijn India, Pakistan, Turkije, Australië, Marokko en Iran.

De wisselbloem is een halfheester die tot 3 m hoog kan worden. De wisselbloem trekt vele soorten vlinders aan, maar is niet geliefd bij muggen en vliegen. In Nederland en België kan deze plant de winter alleen binnen overleven.

De bougainvillea is vernoemd naar een Franse zeevaarder, die de soort ontdekte tijdens een expeditie in de 18e eeuw. Er zijn verschillende soorten, waarvan de bloemen wit tot paars kunnen zijn. Hij werd van oudsher gebruikt in oranjerieën en staat tegenwoordig veel in tuinen als kuipplant, omdat hij niet winterhard is.

De kerstcactus bloeit in de herfst en wordt rond die tijd vaak als kamerplant verkocht. Dit is dus vlak voor de kerst, vandaar de naam. In de Verenigde Staten wordt deze plant niet aan kerstmis, maar aan Thanksgiving verbonden, en wordt daar Thanksgiving cactus genoemd. De plant is een epifyt, die zich in het wild met zijn wortels aan boomstammen of boomtakken hecht.

De tamme kastanjeboom komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied en is door de Romeinen naar Noord-Europa gebracht, waarschijnlijk als voedselbron voor het leger. Tamme kastanjes worden veel gegeten in Hongarije, Frankrijk en Zuid-Tirol. Ook in middeleeuwse kloostertuinen werd deze boom geplant. Het hout is zeer bruikbaar door de hoge duurzaamheid voor tuinmeubelen, hekken en vaten.

Deze goudsbloemsoort kan 0,6 tot 2 m lang worden.

Knolklaverzuring (Oxalis articulata) wordt als groente gegeten in delen van India, maar moet alleen in kleine hoeveelheden worden gegeten vanwege het oxaalzuur in de bladeren. Het wordt in grote delen van de wereld vooral gezien als onkruid. De plant verspreidt zich namelijk snel en gaat de groei van andere planten tegen. Buiten het zonlicht rollen de bloemen zich op tot kokertjes.

De monnikspeper (Vitex agnus-castus) produceert bessen en bladeren waaruit een etherische olie gewonnen kan worden. De monnikspeper is winterhard en heeft aromatische bloemen die 's zomers veel vlinders aantrekken.

Peganum harmala kan ongeveer 3 voet lang worden, maar normaal is het ongeveer 1 voet lang. De bladeren zijn afwisselend, zittend en hebben borstelig, 0,06-0,10 in lange stippen aan de basis. De bloemen zijn wit of geelachtig wit, en zijn ongeveer Diameter 2 tot 3 cm . Groenachtige aderen zijn zichtbaar in de bloembladen. Ze hebben een draadachtige, 1,2 cm lange steel.

De stengel is kleverig. De bladeren zijn langwerpig en grof golvend getand. De onderste bladeren zijn stengelomvattend en de bovenste smal en gesteeld. De wortel is spoelvormig.

Lipstick plant is een makkelijke kamerplant die ook in een hangende pot goed tot zijn recht zal komen. In het wild is het een niet-parasitaire klimplant die gedijt in vochtige regenwouden. Zijn Latijnse genusnaam betekent 'met bloemen die zich schamen', omdat ze zich enigszins verbergen tussen de glanzende bladeren.

De tropische wonderstruik (Codiaeum variegatum) heeft zeer opvallende, kleurrijke bladeren en is daarom een geliefde kamerplant in Europa. De bladpatronen kunnen groen, geel, rood, paars, roze, oranje en wit zijn; vaak zelfs allemaal op dezelfde plant. Alle delen van de wonderstruik zijn giftig: het sap kan eczeem veroorzaken en vooral de zaden bevatten een dodelijk gif.

Tabaksboom (Nicotiana glauca) werd vroeger door de inheemse Noord-Amerikaanse bevolking gebruikt in rituelen. De plant is zeer giftig wanneer deze gegeten wordt. Momenteel onderzoekt men of Tabaksboom gebruikt kan worden bij het maken van biobrandstof.

Dwergdadelpalm (Phoenix roebelenii) is een palmsoort die afkomstig is uit China, Laos en Vietnam. Dwergdadelpalm wordt vaak gekweekt als kamerplant. Deze plant heeft direct zonlicht nodig voor een optimale groei. In de natuur groeit hij langs rivieren.

De sterk vertakte struikachtige plant wordt 10-50 cm hoog en heeft korte bladeren, die stekend, hard en ruw zijn dit in tegenstelling tot zacht loogkruid (Salsola tragus), waarvan de bladeren ook nog lang zijn. De stengels zijn op oudere leeftijd rood gekleurd.

De europese dwergpalm (Chamaerops humilis) is de enige van oorsprong Europese palmsoort. In het wild komt deze palm vooral in het Middellandse Zeegebied voor, maar de europese dwergpalm kan ook lichte vorst kan overleven. Daarom is de hij ook populair in Nederlandse tuinen. De palm kan vreemd ruiken tijdens het groeien en bloeien.

De bladbegonia (Begonia rex) is een zeer geliefde kamerplant vanwege de bijzondere veelkleurige bladeren die soms wel een metaalachtige glans lijken te hebben. Deze begonia bloeit, maar heeft minder opvallende bloemen dan andere soorten begonia's. De plant groeit gemakkelijk van stekjes of soms zelfs een enkel blad.

Vanwege zijn handvormige bladeren wordt de schefflera in Nederland vaak vingerplant genoemd. In China wordt van de bladeren van de plant gezegd dat ze als een soort paraplu bescherming bieden aan de omgeving. Ook in de Engels naam Dwarf umbrella tree (dwerg parasolboom) zie je dit terug.

Zacht Loogkruid kan rauw of gekookt worden gegeten als het jong en zacht is. Oudere planten daarentegen worden te taai en houtachtig om te eten. Sommige mensen kunnen gevoelig en allergisch zijn voor deze plant. Als hij droog wordt, kan hij brandgevaarlijk zijn.

De honderdjarige aloë is een grote vetplant met harde bladeren en gele getande bladranden die een beetje op gloeiende zwaarden lijken. Dit is een plant die zich makkelijk aan verschillende omgevingen aanpast, maar zich het beste in een omgeving met veel licht ontwikkelt. De honderdjarige aloë wordt vaak toegepast bij de aanplanting van tuinen met een woestijnthema.