De kerstcactus bloeit in de herfst en wordt rond die tijd vaak als kamerplant verkocht. Dit is dus vlak voor de kerst, vandaar de naam. In de Verenigde Staten wordt deze plant niet aan kerstmis, maar aan Thanksgiving verbonden, en wordt daar Thanksgiving cactus genoemd. De plant is een epifyt, die zich in het wild met zijn wortels aan boomstammen of boomtakken hecht.

Deze goudsbloemsoort kan 0,6 tot 2 m lang worden.

Chinese vernisboom is een bijzondere boom, die meestal langs straten en in parken aangeplant wordt en die het ook goed doet in de tuin. Hij krijgt in de zomer pluimen met kleine, gele bloemen, maar wat de boom echt uniek maakt zijn de spectaculaire blaasvruchten, die lijken op met lucht gevulde bladeren.

De plant heeft veel weg van het klein kaasjeskruid, maar heeft minder opvallende bloemen daar deze zich nauwelijks boven de kelk verheffen. De plant heeft vrij slappe vertakte stengels met hartvormige bladeren en trosjes van 2 tot 6 witte of roze bloemen die op lange bloemstelen uit de bladoksels komen. Rond kaasjeskruid wordt 10 tot 35 cm hoog en bloeit van juni tot oktober.

De monnikspeper (Vitex agnus-castus) produceert bessen en bladeren waaruit een etherische olie gewonnen kan worden. De monnikspeper is winterhard en heeft aromatische bloemen die 's zomers veel vlinders aantrekken.

Peganum harmala kan ongeveer 3 voet lang worden, maar normaal is het ongeveer 1 voet lang. De bladeren zijn afwisselend, zittend en hebben borstelig, 0,06-0,10 in lange stippen aan de basis. De bloemen zijn wit of geelachtig wit, en zijn ongeveer Diameter 2 tot 3 cm . Groenachtige aderen zijn zichtbaar in de bloembladen. Ze hebben een draadachtige, 1,2 cm lange steel.

De borstelvlambloem heeft ooit gezorgd voor een onterechte inval van de politie, omdat de geur werd verward met die van marijuana. Cultivars van deze prijswinnende plant zijn te vinden in veel tuinen. Inheemse Amerikaanse volkeren zouden de borstelvlambloem medicinaal hebben gebruikt.

Rond 1900 werd er in Nederland 3600 ha als stoppelgewas verbouwd, vaak na rogge. Voor groenbemesting is er ook reuzenspurrie (Spergula maxima of Spergula arvensis subsp. arvensis var. maxima), die grovere stengels heeft. Spurrie kan gezaaid worden van eind juli tot eind augustus, maar reuzenspurrie tot half augustus.

De koebraam (Rubus ulmifolius) is net als andere bramen een stekelige struik met witte en roze bloemetjes, die zich snel verspreidt en waaraan de bekende zwarte vruchten groeien. In tegenstelling tot andere braamsoorten is deze vrij zeldzaam in Nederland.

Omdat de witte bloemen op lepels lijken, wordt de spathiphyllum wallisii in het Nederlands meestal lepelplant genoemd. In Zuid- en Midden-Amerika groeit de plant op moerassige bodem in het tropisch regenwoud, vandaar dat hij als kamerplant het liefst staat op een schaduwrijke plek en in vochtige grond staat. Bij een goede verzorging kan hij wel 30 jaar oud worden. Let er wel op dat hij bij inname ietwat giftig is, dus enige voorzichtigheid bij kinderen en huisdieren is geboden.

De sierpeer wordt ook wel de Sierpeer genoemd, gezien de peren die aan deze boom groeien niet geschikt zijn voor menselijke consumptie en dus alleen voor de sier dienen. Ook het hout van de sierpeer is zeer decoratief; het wordt gebruikt om pianotoetsen en sierlijke handvaten te maken.

De gewone boon komt oorspronkelijk uit Noord- en Zuid-Amerika, maar groeit inmiddels overal ter wereld. De soort kent verschillende eetbare variëteiten, zoals sperzieboon, kidneyboon en stoksnijboon. Gek genoeg staat de plant ook op de lijst van Nederlandse giftige planten. Het eten van grote hoeveelheden ongekookte zaden kan bij kinderen tot misselijkheid en diarree leiden. Door de giftige stoffen is de plant enigszins beschermd tegen insectenvraat.

De stengel is kleverig. De bladeren zijn langwerpig en grof golvend getand. De onderste bladeren zijn stengelomvattend en de bovenste smal en gesteeld. De wortel is spoelvormig.

De in Europa inheemse luzerne wordt wereldwijde onder de naam alfalfa als veevoer gebruikt. De luzerne kan dankzij zijn wortelknolletjes stikstof binden en hoeft daardoor minder bemest te worden. De naam alfalfa betekent ''vader van al het voedsel''.

De kleine rode vruchten van wasmalve zijn een bron van voedsel voor allerlei dieren, waaronder vogels. De bloemen zijn altijd een beetje weggedraaid van het licht en openen zich nooit helemaal. Hij doet het goed in potten en in de schaduw.

Vrijwel alle gekweekte tulpen stammen af van de tuintulp. En net zoals de meeste tulpen is de tuintulp waarschijnlijk afkomstig uit Turkije. De naam tulp is afgeleid van het Perzische ‘tulipan’ wat tulband betekent.

Lipstick plant is een makkelijke kamerplant die ook in een hangende pot goed tot zijn recht zal komen. In het wild is het een niet-parasitaire klimplant die gedijt in vochtige regenwouden. Zijn Latijnse genusnaam betekent 'met bloemen die zich schamen', omdat ze zich enigszins verbergen tussen de glanzende bladeren.

Euphorbia resinifera is een vetplant die een beetje op een cactus lijkt, maar dat niet is. Zijn bladeren hebben de vorm van kleine piramides, waaruit meerdere stengels steken. Wanneer de plant beschadigd wordt komt er giftig melksap uit.

De carduus pycnocephalus (Carduus pycnocephalus) is een distel uit het Middellandse Zeegebied. De plant is waarschijnlijk per ongeluk geïntroduceerd in andere Europese landen en andere werelddelen, en wordt daar vaak als een schadelijke en invasieve soort beschouwd. De carduus pycnocephalus heeft namelijk de neiging om andere planten te verstikken, waar vooral grazend vee last van heeft.

De himalayaceder (Cedrus deodara) is een conifeer die in de Himalaya voorkomt, en daarom vaak 'Himalayacedar' genoemd wordt. Het woord 'deodar' is afgeleid van het woord voor 'boom van de goden' in het Sanskriet. De himalayaceder is dan ook een heilige boom voor Hindoes. Het hout is geurig, hard en fijn. Het wordt gebruikt in wierook, fijn houtwerk en constructie.