De tropische wonderstruik (Codiaeum variegatum) heeft zeer opvallende, kleurrijke bladeren en is daarom een geliefde kamerplant in Europa. De bladpatronen kunnen groen, geel, rood, paars, roze, oranje en wit zijn; vaak zelfs allemaal op dezelfde plant. Alle delen van de wonderstruik zijn giftig: het sap kan eczeem veroorzaken en vooral de zaden bevatten een dodelijk gif.

Deze exotische plant bloeit uitbundig in velerlei kleuren. Hij wordt in (sub)tropische gebieden geteeld als sierplant en is de nationale bloem van Maleisië. In Hawaï dragen vrouwen de bloemen van de chinese roos in hun haar. Zelfs in het koude Nederland fleurt de hibiscus huiskamers op met zijn tropische uitstraling.

Door de naam van deze klimplant zal het je vast niet verbazen dat de bloemen te herkennen zijn aan de zwarte cirkel in het midden, waardoor de bloem aan een oog doet denken. Naast klimmen kan de suzanne-met-de-mooie-ogen prachtig hangen.

Omdat de witte bloemen op lepels lijken, wordt de spathiphyllum wallisii in het Nederlands meestal lepelplant genoemd. In Zuid- en Midden-Amerika groeit de plant op moerassige bodem in het tropisch regenwoud, vandaar dat hij als kamerplant het liefst staat op een schaduwrijke plek en in vochtige grond staat. Bij een goede verzorging kan hij wel 30 jaar oud worden. Let er wel op dat hij bij inname ietwat giftig is, dus enige voorzichtigheid bij kinderen en huisdieren is geboden.

De flamboyant is een vlinderbloem die oorspronkelijk uit Madagascar komt, maar daar tegenwoordig vrij zeldzaam is, terwijl de boom wel veel als sierboom wordt geplant in de rest van de tropen. Met de opvallende bloemen heeft de flamboyant inderdaad een flamboyante uitstraling!

In de Himalaya's worden stoute jongens gebruikt als ''levende hekken'' in bijvoorbeeld de veehouderij of om grenzen van gebieden aan te geven. Stoute jongens wordt ook in veel gebieden gekweekt als decoratieve plant vanwege de opvallende bloemen, die bovendien vlinders aantrekken. De plant is erg giftig: honden, katten en mensen zouden zijn gestorven na het eten ervan.

De nestvaren (Asplenium nidus) is een groenblijvende varen met opvallende bladeren, die schuin omhoog groeien in de vorm van een vaas. Het centrum wordt als 'nest' aangeduid, omdat hieruit steeds weer nieuwe bladeren opkomen. De nestvaren is een epifytische soort die zichzelf in zijn natuurlijke habitat en andere, warmere klimaten in bomen wortelt.

Op Bali gebruiken mensen het witte deel van het onderste deel van de stam voor het koken van chilisaus genaamd "Sambal Bongkot", en gebruiken de bloemknoppen om chilisaus "Sambal Kecicang" te maken. In Thailand wordt het gegeten in een soort Thaise saladebereiding.

De goudpalm (Dypsis lutescens) is een populaire binnenpalm met mooie, lange bladeren die vanuit het midden van de plant groeien. Met elk nieuw blad wordt de plant iets hoger, waardoor ze erg hoog kan worden als ze de ruimte krijgt.

Hellenia Speciosa is een plantensoort die niet droogtetolerant is. Voor een optimale groei moet deze plantensoort regelmatig water krijgen wanneer hij als kamerplant wordt gekweekt. Hellenia Speciosa groeit het best in gedeeltelijke tot volledige schaduw.

Noni (Morinda citrifolia) is een boom uit de koffiefamilie. Het produceert een vrucht met een geur die lijkt op braaksel, waardoor het in sommige gebieden een hongersnoodvoedsel is en in andere een delicatesse. Hij produceert het hele jaar door zowel bloemen als fruit.

Het is een kleine tot middelgrote boom die 7 tot 25 m lang wordt. De bladeren zijn smal omgekeerd, 20 tot 40 cm lang en 10 tot 20 cm breed. De vrucht heeft een diameter van 9 tot 11 cm, waar een dikke sponsachtige laag het zaad met een diameter van 4 tot 5 cm bedekt.

Talipariti Tiliaceum is een bloeiende plantensoort die gewoonlijk als sierplant wordt gekweekt. De bloemen van talipariti Tiliaceum zijn felgeel met een rood centrum. Naarmate de bloesems ouder worden, worden de bloemen donkerder oranje voordat ze van de plant vallen.

De zoete aardappel (Ipomoea batatas) wordt al meer dan 2000 jaar gekweekt. Naar verluidt werd de zoete aardappel door Columbus vanuit de Nieuwe Wereld naar Europa teruggebracht. Tegenwoordig is het over de hele wereld een belangrijk voedselgewas.

Bloedbes is een rechtopstaand, wijnstokachtig kruid, dat een hoogte bereikt van 1,3-2,6 ft . De bladeren van deze groenblijvende vaste plant zijn maximaal 15 cm breed en 9 cm , met een bladsteel van 1 tot 11 cm lang. Bloemen zijn op trossen 4 tot 15 cm lang met een steeltje van 1 tot 5 cm lang en steeltjes van 2 tot 8 mm lang. De vrucht is een glanzende, felrode bes met een diameter van 2,5-5 mm .

Rode gember (Alpinia purpurata) is afkomstig uit Maleisië, maar groeit ook op Hawaï. Daar werd de plant vroeger onder andere gebruikt voor esthetische doeleinden. De royalty droeg een bloemenkrans (lei) van rode gember bij speciale gelegenheden. Let op: deze rode gember is een andere soort dan de gemberwortel die in de keuken wordt gebruikt.

Postelein (Portulaca oleracea) is niet alleen een zomergroente die zowel rauw als gekookt gegeten kan worden, maar ook een mooi bloeiende sierplant. Hiervoor zijn verschillende cultivars gekweekt met grotere bloemen in verschillende kleuren.

De crinum asiaticum is een bolvormige vaste plant die grote, opzichtige bloemen produceert die populair zijn bij tuinders. De plant wordt in veel warmere streken als sierplant geplant. Hoewel alle delen van de crinum asiaticum giftig zijn, moet vooral met de bol opgepast worden. Blootstelling aan het sap kan huidirritatie veroorzaken.

Vruchten van de papaja (Carica papaya) worden in grote delen van de wereld veel gegeten. Papaja's hebben zoet vruchtvlees met een meloenachtige smaak, bevatten geen vruchtzuren en zijn erg licht verteerbaar en zitten ook nog eens boordevol vitamine C. De gedroogde zaden kunnen gebruikt worden als peper. De rauwe vrucht combineert niet goed met gelatine of zuivel.

Pinda (Arachis hypogaea) is een eenjarige die van 45 tot 60 centimeter hoog kan groeien. Het is een peulvruchtengewas dat voornamelijk wordt gekweekt voor zijn eetbare zaden. Goudgele bloemen bloeien in het voorjaar en zaad begint zich te ontwikkelen nadat de bloemen verleppen. De pindapeulen groeien ondergronds. Gekweekte en geoogste pinda's en arachideolie worden gebruikt in een verscheidenheid aan producten.