Stekelboterbloem vormt een gematigd toxiciteitsrisico voor mensen, honden en katten. Inname of contact met de sappen van de plant kan gastro-intestinale problemen, huidirritatie, allergische reacties en ontstekingen veroorzaken door de protoanemonine toxine. Symptomen zijn onder andere misselijkheid, braken, diarree, dermatitis en hypersalivatie. Onmiddellijke medische of veterinaire zorg is cruciaal na blootstelling.

Stekelboterbloem is afkomstig uit de Middellandse Zee en heeft kenmerken die typisch zijn voor invasieve onkruiden. Het is schadelijk voor tuinen vanwege zijn krachtige en competitieve aard, die vaak andere planten overschaduwt en verdringt voor hulpbronnen. Stekelboterbloem is een agressieve zelfzaaier, die gemakkelijk reproduceert en zijn zaden over een groot gebied verspreidt, waardoor het snel nieuwe ruimtes kan koloniseren. Zijn duurzame langlevende zaden, gecombineerd met een snelle rijpingsperiode, vormen een aanzienlijke bedreiging voor inheemse plantensoorten en de algehele ecologische balans. Bovendien kan de stekelige vrucht van de plant, wat het de naam 'Stekelvrucht boterbloem' geeft, vervelend zijn en ongemak veroorzaken bij het blootsvoets lopen in de tuin. Ten slotte kan stekelboterbloem zich verspreiden via zowel wind als water, en door dieren en mensen worden meegenomen, waardoor het opmerkelijk moeilijk te beheersen is.

De beste tijd voor het verwijderen van stekelboterbloem is late lente tot vroege zomer, voordat de plant begint te zaaien. Dit zorgt ervoor dat de onkruidboterbloem zich niet verder in je tuin verspreidt. Hier zijn enkele biologische of interessante methoden om deze plant te beheersen of te verwijderen: