Kransnaaldaar vormt een milde toxiciteitsrisico voor mensen, honden en katten. Symptomen omvatten maag-darmongemakken, braken, diarree en mogelijke huidirritatie of allergische reacties. Directe medische of veterinaire zorg is cruciaal in geval van inname of contact. Eigenaren en tuiniers moeten toegang tot kransnaaldaar voorkomen om schadelijke gezondheidseffecten te vermijden.

Kransnaaldaar, ook bekend als gehaakte borstelgras, komt oorspronkelijk uit Europa en Azië. Deze plant wordt geclassificeerd als onkruid vanwege zijn robuuste groei- en voorplantingscapaciteiten. Het heeft haakvormige borstelharen die het mogelijk maken zich aan dieren of menselijk kleding te hechten, waardoor het zich kan verspreiden. Kransnaaldaar is zeer adaptief, groeit uitbundig in diverse omgevingen, waaronder tuinen, waar het vaak inheemse plantensoorten verdringt voor hulpbronnen. Zijn invasieve aard en snelle verspreiding kunnen het evenwicht van een tuinecosysteem aanzienlijk verstoren, waardoor het een schadelijke aanwezigheid vormt. De primaire manier waarop kransnaaldaar zich verspreidt is door zaadverspreiding. Zijn zaden komen gemakkelijk los en worden verspreid door wind en water, evenals onbewust door mensen en dieren. De kleverigheid van de zaden vergemakkelijkt hun effectieve verspreiding verder, waardoor het invasieve potentieel van de plant toeneemt.

De beste tijd om kransnaaldaar of gehaakte borstelgras te verwijderen is van laat voorjaar tot vroeg najaar. Dit is de groeiperiode voor de plant, en het is cruciaal om verwijdering te laten plaatsvinden voordat het onkruid zijn zaadstadium bereikt om verdere verspreiding te voorkomen.