Potrzeby Dereń kousa na zewnątrz pochodzą z deszczu, jedynie uporczywa sucha pogoda wymaga podlewania. Przez cały wiosenny i jesienny sezon wegetacyjny gleba musi być wilgotna, ale nie mokra, a naprzemienne suche i wilgotne warunki glebowe pozwolą Dereń kousa dobrze się rozwijać. Latem upały mogą powodować zbyt szybkie odparowywanie wody, a w przypadku braku opadów deszczu konieczne będzie częstsze i dodatkowe podlewanie, aby utrzymać wilgoć. Zazwyczaj Dereń kousa będzie potrzebował mniej wody w okresie zimowym. Ponieważ Dereń kousa zrzuca liście i przechodzi w stan uśpienia, można umieścić je w dobrze odprowadzającej, ale zatrzymującej wilgoć mieszance gleby, takiej jak terakota, aby pomóc wodzie szybciej wyparować. Gdy Twoja Dereń kousa rosnąca na zewnątrz zacznie wypuszczać liście i przejdzie w stan spoczynku, możesz całkowicie pominąć podlewanie i w większości przypadków Dereń kousa może polegać na jesiennych i zimowych deszczach, aby przetrwać cały okres spoczynku. Po wiosnie można uprawiać Dereń kousa i zachęcić go do wzrostu i kwitnienia, gdy temperatura staje się cieplejsza.Ta roślina nie jest ogólnie fanem stawów lub suszy podczas kwitnienia. Musisz upewnić się, że drenaż jest dobry przez cały czas, zwłaszcza w zimie. Kiedy roślina jest w doniczce, ma ograniczony wzrost korzeni. Utrzymuj je dobrze podlewane, zwłaszcza jeśli są sadzone w doniczkach w okresie letnim. Nie lubią zimnych i mokrych korzeni, więc zapewnij odpowiedni drenaż, zwłaszcza jeśli wciąż rosną. Zawsze najlepiej jest pilnie podlewać swoje Dereń kousa 's. Podlej cały system korzeniowy przynajmniej raz lub dwa razy w tygodniu, w zależności od pogody. Najlepiej unikać płytkiego zraszania, które dociera do liści, ponieważ sprzyja ono rozwojowi grzybów i nie dociera głęboko do korzeni. Nie pozwól, aby Dereń kousa 's całkowicie wyschły jesienią lub zimą, nawet jeśli są już w stanie spoczynku. Nie topić roślin, ponieważ ogólnie nie lubią siedzieć w wodzie zbyt długo. Mogą one umrzeć w zimie, jeśli gleba nie odprowadza dobrze. Należy również zastosować ściółkę, gdy tylko jest to możliwe, aby zmniejszyć stres, zachować wodę i zachęcić do zdrowego kwitnienia.