De gewone boon komt oorspronkelijk uit Noord- en Zuid-Amerika, maar groeit inmiddels overal ter wereld. De soort kent verschillende eetbare variëteiten, zoals sperzieboon, kidneyboon en stoksnijboon. Gek genoeg staat de plant ook op de lijst van Nederlandse giftige planten. Het eten van grote hoeveelheden ongekookte zaden kan bij kinderen tot misselijkheid en diarree leiden. Door de giftige stoffen is de plant enigszins beschermd tegen insectenvraat.

Kafferkoren is een graan dat al eeuwen lang als belangrijke bron van voedsel wordt gebruikt, vooral in Afrika en India. Uit het graan van de plant wordt ook siroop gemaakt, die in zuidelijk Noord-Amerika lange tijd populair was als zoetstof. Tegenwoordig is de plant populair omdat het graan glutenvrij is. Kafferkoren heeft de eigenschap te kunnen stoppen met groeien gedurende een droge periode en de groei te hervatten wanneer er weer voldoende vocht in de bodem zit.

Guave is een plant die gekweekt wordt vanwege de eetbare vruchten. Door hun aangename geur worden ze ook gebruikt in shampoo. De bladeren kunnen dienen als veevoer. In sommige landen wordt het hout gebruikt voor dakspanten en het roken van vlees. De guave zeer geschikt om als bonsai te vormen.

De australische zilvereik (Grevillea robusta) is helemaal geen eik! Deze hoge boom groeit in warme klimaten en wordt geplant als sierboom of schaduwboom, bijvoorbeeld op thee- en koffieplantages. Het hout van de australische zilvereik is bestand tegen houtrot en is daarom populair voor raamkozijnen en meubilair. Ook wordt het gebruikt voor gitaren. Contact met de bladeren kan huidirritatie veroorzaken.

De wisselbloem is een halfheester die tot 3 m hoog kan worden. De wisselbloem trekt vele soorten vlinders aan, maar is niet geliefd bij muggen en vliegen. In Nederland en België kan deze plant de winter alleen binnen overleven.

In de Himalaya's worden stoute jongens gebruikt als ''levende hekken'' in bijvoorbeeld de veehouderij of om grenzen van gebieden aan te geven. Stoute jongens wordt ook in veel gebieden gekweekt als decoratieve plant vanwege de opvallende bloemen, die bovendien vlinders aantrekken. De plant is erg giftig: honden, katten en mensen zouden zijn gestorven na het eten ervan.

De mango (Mangifera indica) is een fruitboom die in tropische en subtropische gebieden op grote schaal wordt gekweekt voor de commerciële productie van mango's en ook als schaduwboom. De vruchten van de mango zijn niet alleen populair bij mensen, maar ook bij vleermuizen, apen, olifanten, wasberen en stekelvarkens.

Bauhinia purpurea is een kleine tot middelgrote bladverliezende boom die 5,2 m lang wordt. De bladeren zijn 10 tot 20 cm lang en breed, afgerond en bilobed aan de basis en de top. De bloemen zijn opvallend, roze en geurig, met vijf bloemblaadjes. De vrucht is een pod 12 lang, met 12 tot 16 zaden. Bladeren zijn afwisselend.

Passievrucht (Passiflora edulis) is de plant die het overheerlijke passiefruit produceert. Dit fruit zit vol vitamine C en wordt gebruikt om sap, ijs, thee en nog veel meer dingen te maken. Het is ook erg makkelijk om de passievrucht uit te zaaien met zaadjes van het fruit dat gewoon in de supermarkt te koop is. De plant kan overleven in de vensterbank, maar verwacht geen grote aantallen vruchten.

Roze maagdenpalm komt van origine alleen in Madagaskar voor, maar wordt daar nu bedreigd. In Nederland wordt de plant vaak gebruikt als kamerplant of eenjarige buitenplant. De plant maakt de stoffen vinblastine en vincristine aan, die gebruikt worden in bepaalde medicijnen. Hij kan goed tegen de zon, maar kan wel zo af en toe wat extra mest gebruiken. De bloeiperiode is van juni tot september.

Indisch bloemriet (Canna indica) komt oorspronkelijk niet uit India, maar uit Centraal- en Zuid-Amerika. Het is in Europa een populair als tuin- en kamerplant vanwege de mooie bladeren en felgekleurde bloemen. Maar deze plant kan nog op tal van andere manieren worden gebruikt. In Midden- en Zuid-Amerika dienden de harde zaden als kogels, en daarom kreeg deze plant in het Engels de naam 'Indian shot'. De zaden van indisch bloemriet worden in Afrika als onderdeel van muziekinstrumenten gebruikt en ze zijn op veel plaatsen ook als kralen populair.

Deze exotische plant bloeit uitbundig in velerlei kleuren. Hij wordt in (sub)tropische gebieden geteeld als sierplant en is de nationale bloem van Maleisië. In Hawaï dragen vrouwen de bloemen van de chinese roos in hun haar. Zelfs in het koude Nederland fleurt de hibiscus huiskamers op met zijn tropische uitstraling.

De Tithonia diversifolia lijkt met zijn felgele kleur erg op de traditionele zonnebloem. De plant is inheems in Amerika, en is naar Azië geëxporteerd waar hij nu als symbool dient voor sommige provincies en steden in Vietnam en Taiwan. De Tithonia diversifolia wordt ook gebruikt als biologische mest en kan dus gewasopbrengsten verhogen voor boeren.

De peruaanse rinkelboom (Cascabela thevetia) wordt ook wel 'gele oleander' genoemd en is net als de oleander erg giftig, waarbij het in Midden-Amerika gebruikt werd om vissen te doden. De bloemen, die maar 1 dag bloeien, en de harde delen van de vruchten worden soms verwerkt in sieraden.

Vruchten van de papaja (Carica papaya) worden in grote delen van de wereld veel gegeten. Papaja's hebben zoet vruchtvlees met een meloenachtige smaak, bevatten geen vruchtzuren en zijn erg licht verteerbaar en zitten ook nog eens boordevol vitamine C. De gedroogde zaden kunnen gebruikt worden als peper. De rauwe vrucht combineert niet goed met gelatine of zuivel.

Vanwege zijn handvormige bladeren wordt de schefflera in Nederland vaak vingerplant genoemd. In China wordt van de bladeren van de plant gezegd dat ze als een soort paraplu bescherming bieden aan de omgeving. Ook in de Engels naam Dwarf umbrella tree (dwerg parasolboom) zie je dit terug.

De vijgcactus (Opuntia ficus-indica) is eetbaar en wordt veel geteeld als voeding voor mensen en vee. De cochenilleluis, waarvan een eetbare rode kleurstof wordt geproduceerd, leeft op deze cactussoort. Wees voorzichtig bij het aanraken van de vijgcactus: naast de herkenbare grote naalden heeft deze cactus ook kleine naaldjes met weerhaken die huidirritatie veroorzaken.

Waterhyacint (Eichhornia crassipes) is een snelgroeiende, bloeiende plantensoort met eivormige, wasachtige bladeren. Waterhyacint staat in een aantal staten in de Verenigde Staten vermeld als schadelijk onkruid. Deze soort is invasief voor vijvers, meren, rivieren en andere wetlandhabitats. Hij vormt dichte, drijvende matten van vegetatie die het licht in de onderwateromgeving beperken.

De vaderplant is een populaire huisplant vanwege het mooie gebladerte, maar wordt in diverse delen van de wereld gezien als invasieve soort. Als de plant in bloei staat, lijkt het net alsof de bloemen in een bootje van bladeren liggen. In het Engels wordt de plant daarom ook wel 'Boatlily' ('bootlelie') genoemd.

Rode gember (Alpinia purpurata) is afkomstig uit Maleisië, maar groeit ook op Hawaï. Daar werd de plant vroeger onder andere gebruikt voor esthetische doeleinden. De royalty droeg een bloemenkrans (lei) van rode gember bij speciale gelegenheden. Let op: deze rode gember is een andere soort dan de gemberwortel die in de keuken wordt gebruikt.