Maïs (Zea mays) is een gecultiveerd, eenjarig gras dat oorspronkelijk uit Midden-Amerika komt. Maïs wordt vandaag de dag op grote schaal over de hele wereld aangeplant vanwege het graan en komt niet meer in het wild voor. De naam komt van het woord 'maize', een Spaanse verbastering van het inheemse woord voor deze plant.

Vanwege zijn handvormige bladeren wordt de schefflera in Nederland vaak vingerplant genoemd. In China wordt van de bladeren van de plant gezegd dat ze als een soort paraplu bescherming bieden aan de omgeving. Ook in de Engels naam Dwarf umbrella tree (dwerg parasolboom) zie je dit terug.

De sanseveria is een plant met langwerpige bladen, die wel tot 90 cm lang kunnen worden. Deze plant is zeer populair als kamerplant, onder andere omdat hij de luchtkwaliteit zou verbeteren. Daar is echter geen wetenschappelijk bewijs voor. Verder is het een erg sterke plant, die weinig verzorging nodig heeft. Van de bladeren van de sanseveria kunnen pezen of touw gemaakt worden voor bijvoorbeeld handbogen en gevlochten maanden.

De uit het zuiden van Zuid-Amerika afkomstige bellenplant is inmiddels ook genaturaliseerd in delen van Australië. Hij doet het voor een tropische plant verrassend goed in koudere klimaten. Je ziet deze plant vaak terug in subtropische tuinen. Ook is de bellenplant favoriet in hangmanden op terrassen of balkons.

De waringin wordt in het Nederlands ook wel treurvijg of ficus genoemd. De naam waringin komt uit Indonesië, daar geeft men aan deze plant een bijzondere betekenis omdat hij een verbinding tot stand zou brengen tussen de spirituele wereld en de aardse wereld.

De jadeplant is een vetplant met kenmerkende groene blaadjes en komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika, vandaar dat hij van de zonnige en lichte plekken in huis houdt. De plant zou geluk, voorspoed en rijkdom brengen en wordt daarom ook wel geldplant genoemd.

Tegenwoordig kent iedereen de van oorsprong tropische tomaat, maar toch is de tomaat pas sinds de 19e eeuw in het noorden van Europa geïntroduceerd. De rode kleur dankt de tomaat aan de stof lypoceen, een natuurlijke kleurstof die ook nog eens gezond is. Van groene, onrijpe tomaten is bekend dat ze giftig zijn, in het geval van tomaten geldt dus: hoe roder hoe beter.

Citroenmelisse (Melissa officinalis) is een kruid dat naar citroen ruikt en bijen aantrekt. Het woord 'melisse' is dan ook afgeleid van het Oudgriekse woord voor bij. Van citroenmelisse kan thee gezet worden. De plant kan ook gebruikt worden om muggen af te weren.

De Solanum tuberosum is de aardappelsoort die wereldwijd het meest wordt geteeld. Net als de paprika, de tomaat en tabak behoort hij tot de nachtschadefamilie. De aardappel komt uit Zuid-Amerika, waar de Inca's de plant al eeuwenlang verbouwden. Hij werd door Spaanse ontdekkingsreizigers naar Europa gebracht en daar door monniken verder verspreid. Hoewel boeren in eerste instantie wat argwaan tegenover deze plant koesterden is hij inmiddels uitgegroeid tot een belangrijke bron van koolhydraten.

De pannenkoekenplant werd in 1945 door een missionaris uit China meegenomen naar Noorwegen. Van daaruit hebben de stekken zich verspreid over Europa. In de jaren 70 was deze plant zeer populair en de laatste jaren is de pannenkoekenplant weer helemaal terug als kamerplant.

Kleinbladige klimop is niet alleen een groene versiering van middeleeuwse kastelen en ruïnes, de plant is ook zeer geschikt als heg- en bodembedekker. Klimopbladeren bevatten saponinen, dat zijn stoffen die vetten kunnen oplossen, en kunnen daarom zelfs gebruikt worden als natuurlijk wasmiddel.

De gatenplant is een tropische klimplant, die in zijn natuurlijke habitat tot wel 9 m hoog worden. Deze plant houdt van een hoge luchtvochtigheid en schaduw. De vruchten van de gatenplant doen er een jaar over om te rijpen. In koudere klimaten is deze plant alleen geschikt als kamerplant en zal deze bijna nooit bloeien.

De bekende vruchten van de perzikboom (Prunus persica) zijn steenvruchten, dat wil zeggen dat ze een harde pit in het hart hebben. Er zijn veel verschillende perzikrassen met zoet wit, geel of rood vruchtvlees. Perziken zijn te herkennen aan de fluweelzachte schil. De gladde nectarines zijn een gemuteerde soort perzik. Ook de zogeheten 'wilde perzik' is een gecultiveerde variant.

De kleine brandnetel (Urtica urens) is een kruid waarvan het blad volledig vol komt te zitten met brandharen. Deze brandharen steken bij aanraking en kunnen daarna flink jeuken. De kleine brandnetel is de vervelendste brandnetel, omdat er zoveel brandharen op groeien. Toch is deze plant niet alleen slecht. Het is een eetbare plant, bijvoorbeeld in thee, maar er wordt niet aangeraden dit in het wild uit te proberen.

De grote weegbree (Plantago major) is in Europa een veelvoorkomend onkruid, dat door de kolonisten geïntroduceerd werd in Noord-Amerika, waar de plant lokale ecosystemen heeft verstoord. Indiaanse volkeren noemden de grote weegbree daarom ook wel 'voetspoor van de blanken'.

Moederkruid behoort tot de familie van madeliefjes en wordt soms verward met kamille. Deze plant wordt wijdverbreid gekweekt als snijbloem en als tuinplant. Hij wordt zeer gewaardeerd vanwege de mooie bloemen en ook vlinders en bijen vinden deze plant zeer aantrekkelijk.

De tuinwolfsmelk is een giftige plant, net zoals alle andere planten uit dit geslacht. Je herkent ze aan het witte sap dat uit de stengel komt wanneer die breekt. Tuinwolfsmelk heeft een zeer bijzondere bloeiwijze, die in geen enkele andere soort te vinden is.

De tuingoudsbloem is een makkelijk te zaaien plant die je tuin in de zomermaanden een zomerse aanblik geeft. Er wordt gezegd dat als de bloemen van de tuingoudsbloem ’s ochtends niet opengaan, het wel eens een regenachtige dag zou kunnen worden. Bij kruidenvrouwtjes uit de Middeleeuwen was de bloem al favoriet vanwege zijn desinfecterende en kalmerende eigenschappen.

De gewone melkdistel (Sonchus oleraceus) is verwant aan de paardenbloem en groeit veel als onkruid in moestuinen en weilanden. Wanneer je deze plant beschadigt, komt er een wit melksap vrij. De bleekgele bloemetjes van deze plant openen zich in de ochtend, om zich in de middag weer te sluiten. Op de bladeren van de gewone melkdistel kan je verschillende soorten bladmineerders aantreffen.

Van het witte sap dat bij inkeping van de bast vrijkomt uit de indische rubberboom werd vroeger rubber gemaakt, maar daar wordt nu de Braziliaanse rubberboom voor gebruikt. Als kamerplant blijft de indische rubberboom kleiner dan op de plantage, maar hij moet wel op een plek staan waar groei mogelijk is. Als je hem toch moet bijsnoeien, houd er dan rekening mee dat het witte sap irriterend is voor de huid en giftig voor huisdieren.