De beuk is een van nature in Europa voorkomende boom die houdt van schaduwrijke plekken. Hij heeft een dunne bast, die bij te veel direct zonlicht kan verbranden. Beukenhout werd gebruikt als omslag bij de eerste boeken. Het woord boek komt van het Germaanse woord voor beuk, boche.

Duizendblad groeit vaak op braakliggende terreinen en kan goed tegen droogte. De plant trekt insecten aan zoals sluipwespen en lieveheersbeestjes, die bepaalde insectenplagen kunnen bestrijden. Dat is voor veel mensen een belangrijke reden om het duizendblad aan te planten.

De hazelaar is een struik van meestal 3 tot 8 m hoog, maar hij kan in gunstige omstandigheden een hoogte van 15 m bereiken. Een wilde hazelaar draagt pas na 10 jaar voor het eerst vrucht.

De zomereik kan in gunstige omstandigheden 35 m hoog worden. De eikel, de vrucht van de zomereik, wordt door onder andere eekhoorns verzameld om een wintervoorraad aan te leggen. Sommige eikels worden vergeten en zo kan de eik zich verspreiden. Het harde, taaie hout van de eik wordt onder andere voor meubilair en als bouwhout gebruikt.

De naam van de grote brandnetel is een duidelijke verwijzing naar de brandende, jeukende bultjes die deze plant veroorzaakt. Deze plant is geen gewenste gast in tuinen, maar is wel erg nuttig: de jonge bladeren van de grote brandnetel zijn erg voedzaam en worden gebruikt in soep en kaas. Vroeger werden brandnetels gebruikt om wol te verven.

Kleinbladige klimop is niet alleen een groene versiering van middeleeuwse kastelen en ruïnes, de plant is ook zeer geschikt als heg- en bodembedekker. Klimopbladeren bevatten saponinen, dat zijn stoffen die vetten kunnen oplossen, en kunnen daarom zelfs gebruikt worden als natuurlijk wasmiddel.

De gewone vlier is een inheemse Noord-Europese boom, eigenlijk een grote struik, met in het voorjaar witte, sprookjesachtige bloemen. Aan de vlier zitten ook vaak oude, dode takken waarin de Germanen het natuurlijke proces van transformatie herkenden. Ze beschouwden de gewone vlier als een symbool daarvan. Niet verwonderlijk dat de Germaanse godin Hel, heerseres van de onderwereld, in sprookjes vrouw Holle genoemd, onder een magische gewone vlier woonde.

De grote hortensia staat bekend om zijn grote bolvormige blauwe of roze bloemen. De oorspronkelijke kleur is roze, maar in een zuurdere bodem krijgen de bloemen een blauwe kleur. De struik kan veel water opnemen en werd om die reden vroeger vaak langs de muren van boerderijen geplant.

De gewone esdoorn is een vrij hoge boom die in Nederland veel te zien is langs straten en lanen. ‘Es’ in de naam gewone esdoorn is het Germaanse woord voor speer en scherp. ‘Doorn’ is afgeleid van het Germaanse woord voor hout ‘teer’. Samengevoegd werd de boom dus ‘speren-hout’, genoemd naar de belangrijkste toepassing van de boom.

De gatenplant is een tropische klimplant, die in zijn natuurlijke habitat tot wel 9 m hoog worden. Deze plant houdt van een hoge luchtvochtigheid en schaduw. De vruchten van de gatenplant doen er een jaar over om te rijpen. In koudere klimaten is deze plant alleen geschikt als kamerplant en zal deze bijna nooit bloeien.

Hondsdraf (Glechoma hederacea) is een kruipende plant, die ook als epifyt gevonden kan worden, bijvoorbeeld in knotwilgen. Hondsdraf wordt bezocht door verschillende bijensoorten. Van de bladeren kan een aromatische thee gezet worden. Door de Saksen werd er bier van gebrouwen.

De zoete kers komt in Nederland vooral voor in de Betuwe, waar de meeste kersen geteeld worden. Omdat kersen niet tegen regen kunnen, worden ze vaak geteeld onder een afdakje of een zeil. Zoete kersen zijn niet alleen een heerlijk en gezond tussendoortje maar worden ook vaak gebruikt bij het bakken van taarten.

Tegenwoordig kent iedereen de van oorsprong tropische tomaat, maar toch is de tomaat pas sinds de 19e eeuw in het noorden van Europa geïntroduceerd. De rode kleur dankt de tomaat aan de stof lypoceen, een natuurlijke kleurstof die ook nog eens gezond is. Van groene, onrijpe tomaten is bekend dat ze giftig zijn, in het geval van tomaten geldt dus: hoe roder hoe beter.

De es kennen de meeste mensen vanwege de zaden die lijken op helikoptervleugeltjes en die zo leuk naar beneden dwarrelen. In de prehistorie werd essenhout gebruikt voor messenheften en stelen van bijlen en speren. Vanwege de buigzaamheid van het hout heeft het tegenwoordig ook nog diverse toepassingen, zoals bij het maken van gymnastiektoestellen, boten en tuingereedschappen.

Smalle weegbree komt in West-Europa veel voor in graslanden, maar ook in voegen van bestrating. Het is een waardplant voor diverse vlinders, en zangvogels eten de zaden. De bladeren kunnen als voedsel voor knaagdieren en konijnen worden gebruikt.

De kruipende boterbloem is een meerjarige plant uit de ranonkelfamilie die veel voorkomt op akkers en weilanden. De plant vermeerdert zich snel door zijn uitlopers en wordt wel als onkruid beschouwd. Grazers laten de plantjes staan, omdat ze licht giftig zijn.

De ons bekende oranje wortel is een cultivar van de wilde peen (Daucus carota). De wilde peen heeft witte wortels die sterk naar peentjes ruiken. De plant heeft witte, schermvormige bloemen die vlinders aantrekken. De uitgebloeide bloemen hebben de vorm van een vogelnestje.

De haagbeuk (Carpinus betulus) is een boom die (zoals de naam al aangeeft) veel gebruikt wordt voor hagen, omdat hij makkelijk te snoeien is. De haagbeuk is populair bij veel dieren: het is een waardplant van de meikever, rupsen voeden zich met de bladeren, en appelvinken, boomklevers, bosmuizen en hazelmuizen eten graag de nootjes.

Alleen de twijgen van de jonge rode kornoelje (Cornus sanguinea) zijn rood; oudere struiken worden wit en hebben ook witte bloemen. Het hout wordt gebruikt om stelen van slaginstrumenten te maken. De vruchten zijn eetbaar, maar smaken erg bitter en kunnen in geringe mate braakneiging opwekken. Bij aanraking kunnen de bladeren tot huidirritatie leiden.

De drakenklimop klimt in regenwouden tegen bomen op. Daarom is het een ideale kamerplant om tegen een mosstok op te laten groeien. Maar ook als hangende plant doet hij het goed, want deze oersterke plant groeit eigenlijk overal, zolang er maar geen direct zonlicht op hem valt.