De monnikspeper (Vitex agnus-castus) produceert bessen en bladeren waaruit een etherische olie gewonnen kan worden. De monnikspeper is winterhard en heeft aromatische bloemen die 's zomers veel vlinders aantrekken.

De in Europa inheemse luzerne wordt wereldwijde onder de naam alfalfa als veevoer gebruikt. De luzerne kan dankzij zijn wortelknolletjes stikstof binden en hoeft daardoor minder bemest te worden. De naam alfalfa betekent ''vader van al het voedsel''.

Dit gras kruipt en heeft een rechte scheut die meestal ongeveer 30 cm lang is.

De ruige Rupsklaver is in de 19de eeuw in Nederland ingeburgerd, maar wordt als zeer zeldzaam beschouwd. Je kunt hem hier alleen tegenkomen langs de Maas (Limburg). Het 'polymorpha' uit de wetenschappelijke naam betekent 'veelvormig'.

De frederiksbloem, die ook koningsbloem genoemd wordt, trekt bij uitstek vlinders aan. Monarchlarven houden van de sappige bladeren en gebruiken de bloem om hun eieren op te leggen. De frederiksbloem is een populaire sierplant en snijbloem. Pas wel op als de stengels of bladeren worden gebroken, want dan komt er een giftig melkachtig sap uit dat oogletsel kan veroorzaken en de huid kan irriteren.

De tuinwolfsmelk is een giftige plant, net zoals alle andere planten uit dit geslacht. Je herkent ze aan het witte sap dat uit de stengel komt wanneer die breekt. Tuinwolfsmelk heeft een zeer bijzondere bloeiwijze, die in geen enkele andere soort te vinden is.

De suikermeloen (Cucumis melo) smaakt meestal zoet, maar er zijn ook varianten verkrijgbaar die minder suiker bevatten en soms zelfs licht bitter smaken. Het oranje vruchtvlees bevat veel caroteen. De plant kan in Nederland in kassen gekweekt worden, maar de suikermeloen heeft veel warmte nodig om te rijpen. De bloemen worden bestoven door bijen en hommels.

Calotropis procera is een soort uit de maagdenpalmfamilie (Apocynaceae). De soort is een succulente struik of kleine boom, die voorkomt in Noord-Afrika, tropisch Afrika, West-Azië, Zuid-Azië en Indochina.

De peulen van de tuinboon leveren de bekende groente en de plant is dan ook in veel moestuinen te vinden. Hij is vorstbestendig en kan dus al vroeg in het jaar geplant worden.

De olijfboom is een groenblijvende boom die 20 tot 40 miljoen jaar geleden al in het huidige Italië groeide. De vrucht van de olijfboom is één van de belangrijkste exportproducten in mediterraanse landen. Uit de pit van de olijf wordt olie gewonnen, die o.a. in cosmetica wordt gebruikt.

De harige, pluimvormige pluizige bloeiwijze van deze plant heeft geleid tot de naam Baardgras. Via graan- en woltransport is de plant een ware wereldburger geworden. In Nederland is de soort zeer zeldzaam, hij wordt vooral in de kustgebieden gevonden. Baardgras is ook als sierplant verkrijgbaar.

Het kappertjesplant (Capparis spinosa) staat natuurlijk vooral bekend om de eetbare bloemknopjes die ingemaakt worden. Ook de vruchten zijn eetbaar. Als deze bessen ingemaakt zijn, worden ze 'kapperappels' genoemd. In het wild lijkt het kappertjesplant veel op een aantal giftige planten, dus het plukken en eten van wilde planten wordt afgeraden.

De kompassla (Lactuca serriola) heeft zeer herkenbare bladeren met stekels langs de middennerf. De bladeren zijn vaak een kwartslag gedraaid, waarbij de bovenste helft van het blad als een kompas de noord-zuidrichting volgt. De plant heeft stevige stekels van ongeveer 2 mm.

De oleander is een veelkleurige struik uit het Middellandse Zeegebied die niet van de Nederlandse winters houdt. Vandaar dat hij in ons land vooral gebruikt wordt om in de zomer een mediterrane sfeer te creëren op terrassen en balkons en als het kouder wordt weer naar een warm plekje binnenshuis verplaatst wordt. Pas wel op met kinderen en huisdieren, want de plant is zeer giftig.

De bloemen van deze heerlijk geurende struik werden in de Griekse traditie gewijd aan godin Aphrodite van de schoonheid en de liefde. Nog steeds worden de tere witte bloemetjes verwerkt in bruidsboeketten. De olie van mirte wordt gebruikt in parfums en bij aromatherapie.

Vrijwel de hele mariadistel (Silybum marianum) is eetbaar: de jonge bladeren kunnen gegeten worden als spinazie, de stengel smaakt een beetje naar asperge en het bloemhoofd kan net zo klaargemaakt worden als artisjok. Wanneer de plant op stikstofrijke grond groeit kunnen de bladeren echter schadelijke nitraten bevatten. De mariadistel kan in het wild in bermen gevonden worden.

De vrucht van de granaatappel (Punica granatum) wordt veel gebruikt in Midden-Oosterse gerechten. Hij was oorspronkelijk ook de grondstof voor de limonadesiroop grenadine. De granaatappel heeft een symbolische betekenis van vruchtbaarheid in diverse mythologische en bijbelse verhalen.

Pauwenbloem is een groenblijvende struik. De struik krijgt oranjerode bloemen en is een populaire sierplant, de plant is niet winterhard en moet dus binnen overwinteren. De plant komt van nature voor in de tropische gebieden van Zuid- en Midden-Amerika en goeit het best in de volle zon.

Gevlamde Fijnstraal is een soort uit tropisch Zuid-Amerika die tussen 1975 en 1999 is ingeburgerd in de Lage Landen. Dit wordt toegeschreven aan de klimaatopwarming. De gevlamde Fijnstraal heeft een voorkeur voor een steenachtige ondergrond en daarom tref je hem vaak aan tussen straatstenen en in stedelijk gebied, waar hij sinds enkele jaren ook zijn plek heeft gevonden.

De biet (Beta vulgaris) heeft diverse bekende ondersoorten, zoals de rode biet, de suikerbiet, de snijbiet en de voederbiet. Hiervan is de snijbiet de enige plant die geen knolvormende wortel heeft, maar alleen geteeld wordt voor de bladeren. De biet heeft een hoge culinaire en economische waarde.