De beuk is een van nature in Europa voorkomende boom die houdt van schaduwrijke plekken. Hij heeft een dunne bast, die bij te veel direct zonlicht kan verbranden. Beukenhout werd gebruikt als omslag bij de eerste boeken. Het woord boek komt van het Germaanse woord voor beuk, boche.

De hazelaar is een struik van meestal 3 tot 8 m hoog, maar hij kan in gunstige omstandigheden een hoogte van 15 m bereiken. Een wilde hazelaar draagt pas na 10 jaar voor het eerst vrucht.

Kleinbladige klimop is niet alleen een groene versiering van middeleeuwse kastelen en ruïnes, de plant is ook zeer geschikt als heg- en bodembedekker. Klimopbladeren bevatten saponinen, dat zijn stoffen die vetten kunnen oplossen, en kunnen daarom zelfs gebruikt worden als natuurlijk wasmiddel.

De haagbeuk (Carpinus betulus) is een boom die (zoals de naam al aangeeft) veel gebruikt wordt voor hagen, omdat hij makkelijk te snoeien is. De haagbeuk is populair bij veel dieren: het is een waardplant van de meikever, rupsen voeden zich met de bladeren, en appelvinken, boomklevers, bosmuizen en hazelmuizen eten graag de nootjes.

Duizendblad groeit vaak op braakliggende terreinen en kan goed tegen droogte. De plant trekt insecten aan zoals sluipwespen en lieveheersbeestjes, die bepaalde insectenplagen kunnen bestrijden. Dat is voor veel mensen een belangrijke reden om het duizendblad aan te planten.

De zoete kers komt in Nederland vooral voor in de Betuwe, waar de meeste kersen geteeld worden. Omdat kersen niet tegen regen kunnen, worden ze vaak geteeld onder een afdakje of een zeil. Zoete kersen zijn niet alleen een heerlijk en gezond tussendoortje maar worden ook vaak gebruikt bij het bakken van taarten.

De gewone esdoorn is een vrij hoge boom die in Nederland veel te zien is langs straten en lanen. ‘Es’ in de naam gewone esdoorn is het Germaanse woord voor speer en scherp. ‘Doorn’ is afgeleid van het Germaanse woord voor hout ‘teer’. Samengevoegd werd de boom dus ‘speren-hout’, genoemd naar de belangrijkste toepassing van de boom.

Tegenwoordig kent iedereen de van oorsprong tropische tomaat, maar toch is de tomaat pas sinds de 19e eeuw in het noorden van Europa geïntroduceerd. De rode kleur dankt de tomaat aan de stof lypoceen, een natuurlijke kleurstof die ook nog eens gezond is. Van groene, onrijpe tomaten is bekend dat ze giftig zijn, in het geval van tomaten geldt dus: hoe roder hoe beter.

Smalle weegbree komt in West-Europa veel voor in graslanden, maar ook in voegen van bestrating. Het is een waardplant voor diverse vlinders, en zangvogels eten de zaden. De bladeren kunnen als voedsel voor knaagdieren en konijnen worden gebruikt.

De es kennen de meeste mensen vanwege de zaden die lijken op helikoptervleugeltjes en die zo leuk naar beneden dwarrelen. In de prehistorie werd essenhout gebruikt voor messenheften en stelen van bijlen en speren. Vanwege de buigzaamheid van het hout heeft het tegenwoordig ook nog diverse toepassingen, zoals bij het maken van gymnastiektoestellen, boten en tuingereedschappen.

Alleen de twijgen van de jonge rode kornoelje (Cornus sanguinea) zijn rood; oudere struiken worden wit en hebben ook witte bloemen. Het hout wordt gebruikt om stelen van slaginstrumenten te maken. De vruchten zijn eetbaar, maar smaken erg bitter en kunnen in geringe mate braakneiging opwekken. Bij aanraking kunnen de bladeren tot huidirritatie leiden.

De ons bekende oranje wortel is een cultivar van de wilde peen (Daucus carota). De wilde peen heeft witte wortels die sterk naar peentjes ruiken. De plant heeft witte, schermvormige bloemen die vlinders aantrekken. De uitgebloeide bloemen hebben de vorm van een vogelnestje.

De zomereik kan in gunstige omstandigheden 35 m hoog worden. De eikel, de vrucht van de zomereik, wordt door onder andere eekhoorns verzameld om een wintervoorraad aan te leggen. Sommige eikels worden vergeten en zo kan de eik zich verspreiden. Het harde, taaie hout van de eik wordt onder andere voor meubilair en als bouwhout gebruikt.

Gewone rolklaver is een veel voorkomende vaste plant met gele vlinderbloemen, die in Noord-Amerika als veevoer gebruikt wordt. Voor het ecosysteem is de plant bijzonder belangrijk. Het is namelijk niet alleen een waardplant voor tal van vlindersoorten, zoals bijvoorbeeld het icarusblauwtje, maar ook een drachtplant voor een aantal bijensoorten.

Het keukenkruid oregano (Origanum vulgare) is nauw verwant aan majoraan, het meest gebruikte keukenkruid ter wereld. De groei van deze plant is een indicator voor de aanwezigheid van kalk in de bodem. Uit de oregano wordt een etherische olie gewonnen.

De eenstijlige meidoorn is een struik die vanwege zijn dichte takken en stekelige doorns zeer geschikt is als haag. Vroeger werden er rondom weilanden en boerderijen meidoorns geplaatst om het vee binnen te houden en ter bescherming tegen dieren en inbrekers. Dat er ook meidoorns zijn gevonden rondom hunebedden, Germaanse offerplaatsen en heilige bomen, geeft wel aan dat men de struik lang geleden al beschermende krachten toekende.

De gewone vlier is een inheemse Noord-Europese boom, eigenlijk een grote struik, met in het voorjaar witte, sprookjesachtige bloemen. Aan de vlier zitten ook vaak oude, dode takken waarin de Germanen het natuurlijke proces van transformatie herkenden. Ze beschouwden de gewone vlier als een symbool daarvan. Niet verwonderlijk dat de Germaanse godin Hel, heerseres van de onderwereld, in sprookjes vrouw Holle genoemd, onder een magische gewone vlier woonde.

De gatenplant is een tropische klimplant, die in zijn natuurlijke habitat tot wel 9 m hoog worden. Deze plant houdt van een hoge luchtvochtigheid en schaduw. De vruchten van de gatenplant doen er een jaar over om te rijpen. In koudere klimaten is deze plant alleen geschikt als kamerplant en zal deze bijna nooit bloeien.

De sleedoorn is een struik uit de rozenfamilie, die tot 5 m hoog kan worden. De bloemen van deze struik zijn opvallend, omdat ze nog voor de bladeren verschijnen. De natuurwaarde van deze plant is groot; zangvogels schuilen graag in de sleedoorn en hij trekt ook veel insecten aan, zoals hommels, bijen en vlinders.

De gewone margriet is meestal te vinden in graslanden en in bermen. Deze bloem kan tot wel 25.000 zaden produceren, die gemakkelijk verspreid worden door dieren, voertuigen en water. Hij wordt vaak in veldboeketten gebruikt, en in Brabant en Limburg tref je hem regelmatig aan als versiering van het altaar in kapelletjes.