De oleander is een veelkleurige struik uit het Middellandse Zeegebied die niet van de Nederlandse winters houdt. Vandaar dat hij in ons land vooral gebruikt wordt om in de zomer een mediterrane sfeer te creëren op terrassen en balkons en als het kouder wordt weer naar een warm plekje binnenshuis verplaatst wordt. Pas wel op met kinderen en huisdieren, want de plant is zeer giftig.

De bougainvillea is vernoemd naar een Franse zeevaarder, die de soort ontdekte tijdens een expeditie in de 18e eeuw. Er zijn verschillende soorten, waarvan de bloemen wit tot paars kunnen zijn. Hij werd van oudsher gebruikt in oranjerieën en staat tegenwoordig veel in tuinen als kuipplant, omdat hij niet winterhard is.

Van daaruit werd de kikkererwt verspreid naar het Middellandse Zeegebied en India. Ze stamt waarschijnlijk af van de in het wild groeiende Cicer reticulatum, die nog steeds de naaste levende verwant is. Anno 2019 wordt de kikkererwt in veel subtropische gebieden geteeld. De belangrijkste teeltgebieden zijn India, Pakistan, Turkije, Australië, Marokko en Iran.

Ongeveer 38% van alle rogge op de wereld wordt gebruikt voor consumptie, voornamelijk brood en whiskey, toch vormt het nog geen 1% van de volledige wereldwijde graanproductie. In Nederland komt rogge bijna niet in het wild voor, alleen ingezaaid op akkers. Het onderscheid met tarwe en gerst maak je het makkelijkst met de middellange kafnaalden, die langer zijn dan tarwe en korter dan gerst.

De wisselbloem is een halfheester die tot 3 m hoog kan worden. De wisselbloem trekt vele soorten vlinders aan, maar is niet geliefd bij muggen en vliegen. In Nederland en België kan deze plant de winter alleen binnen overleven.

Hoewel de springkomkommer (Ecballium elaterium) gerelateerd is aan de komkommer, is deze plant niet eetbaar! De bittere vruchten zijn giftig en kunnen de huid irriteren. De plant trekt water aan, waardoor de vruchten onder hoge druk komen te staan. Bij aanraking valt de vrucht van de plant af en spuiten de zaden met het slijmerige vruchtvlees er met veel kracht uit. Vandaar ook de bijnaam 'spuitkomkommer'.

De olijfboom is een groenblijvende boom die 20 tot 40 miljoen jaar geleden al in het huidige Italië groeide. De vrucht van de olijfboom is één van de belangrijkste exportproducten in mediterraanse landen. Uit de pit van de olijf wordt olie gewonnen, die o.a. in cosmetica wordt gebruikt.

De biet (Beta vulgaris) heeft diverse bekende ondersoorten, zoals de rode biet, de suikerbiet, de snijbiet en de voederbiet. Hiervan is de snijbiet de enige plant die geen knolvormende wortel heeft, maar alleen geteeld wordt voor de bladeren. De biet heeft een hoge culinaire en economische waarde.

De vrucht van de granaatappel (Punica granatum) wordt veel gebruikt in Midden-Oosterse gerechten. Hij was oorspronkelijk ook de grondstof voor de limonadesiroop grenadine. De granaatappel heeft een symbolische betekenis van vruchtbaarheid in diverse mythologische en bijbelse verhalen.

De vijgenboom (Ficus carica) is bekend door de vruchten die vooral populair zijn in de Midden-Oosterse keuken. Vijgen kunnen vers of gedroogd gegeten worden. De vijgenboom leeft in symbiose met de vijgenwesp, die de boom bevrucht door eitjes te leggen in de bloemen, en zich daarbij tegelijkertijd zelf voortplant. Omdat de vijgenwesp in Nederland niet voorkomt, dragen alleen gekweekte bomen vruchten.

De monnikspeper (Vitex agnus-castus) produceert bessen en bladeren waaruit een etherische olie gewonnen kan worden. De monnikspeper is winterhard en heeft aromatische bloemen die 's zomers veel vlinders aantrekken.

De ruellia simplex (Ruellia simplex) is een vaste plant die herkenbaar is aan haar rimpelige, trompetvormige, paarse bloemen. Het is een invasieve plant die zich agressief vermeerdert door middel van zelfzaaiing en via kruipende ondergrondse stengels. De zaden worden over korte afstanden verspreid wanneer ze explosief worden vrijgegeven uit de rijpe vrucht.

Gerst wordt al meer dan 7000 jaar geteeld, en voor die tijd werden de korrels van wilde planten al door nomadische volken verzameld. In Nederland wordt gerst vooral gebruikt voor de productie van bier en als veevoer.

De hulsteik (Quercus coccifera) is een groenblijvende boom die historisch belangrijk was als de voedselplant van de Euclemensia bassettella. Deze nachtvlinder werd gebruikt voor de productie van een rode kleurstof, die bekend staat als karmozijnrood. De bast van de hulsteik is rijk aan tannine en uit de schors en de zaden kan een zwarte kleurstof worden verkregen.

Wikke (Vicia sativa) wordt vaak gezien als onkruid en kan als klimplant in andere planten groeien. Toch wordt het ook geteeld als veevoer, bijvoorbeeld voor paarden en runderen. In het verleden werd wikke ook gegeten door mensen. Vooral hommels bezoeken de paarse bloemen graag.

De ons bekende oranje wortel is een cultivar van de wilde peen (Daucus carota). De wilde peen heeft witte wortels die sterk naar peentjes ruiken. De plant heeft witte, schermvormige bloemen die vlinders aantrekken. De uitgebloeide bloemen hebben de vorm van een vogelnestje.

De mastiekboom is een groenblijvende struik uit het Middellandse Zeegebied. De aromatische hars van deze boom (mastiek genaamd) kent een aantal toepassingen. Vroeger werd het gebruikt voor het maken van vernis voor schilderijen en het was ook de basis van stopverf. De boom is ook populair bij liefhebbers van bonsai.

De tamme kastanjeboom komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied en is door de Romeinen naar Noord-Europa gebracht, waarschijnlijk als voedselbron voor het leger. Tamme kastanjes worden veel gegeten in Hongarije, Frankrijk en Zuid-Tirol. Ook in middeleeuwse kloostertuinen werd deze boom geplant. Het hout is zeer bruikbaar door de hoge duurzaamheid voor tuinmeubelen, hekken en vaten.

De prachtige hemelsblauwe, buisvormige bloemen zijn kenmerkend voor mannentrouw, een klimplant met zeer lange twijgen. De plant is een geweldige bloeier, die van de zomer tot in de late herfst steeds nieuwe bloemen vormt. Omdat hij niet goed tegen kou is bestand, is de mannentrouw geen geschikte tuinplant. Als kuipplant kan hij wel gehouden worden.

Witte munt is een zeldzame wilde plant die als bedreigd op de Nederlandse Rode Lijst voor planten staat. Hij is nog wel vrij algemeen in Zuid-Limburg, waar hij het liefst op vochtige plekken in de volle zon groeit. Witte munt wordt als bodembedekker in siertuinen gebruikt.