Gewone tarwe (Triticum aestivum) is een belangrijke commerciële graansoort die wereldwijd wordt verbouwd voor de productie van tarwemeel. Het meel, dat rijk is aan gluten, is het meest gebruikte meel voor het maken van brood. Gewone tarwe werd in de 16e eeuw in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Tarwezaden worden in de herfst geplant en het graan wordt de volgende late lente tot vroege zomer geoogst.

De pollenvormende plant wordt 30 – 40 cm hoog en heeft lijnvormige bladeren met een spitse top. Het ongeveer 0,8 mm lange tongetje is getand. De bladeren zijn verspreid bezet met witte haren.

De esparcette (Onobrychis viciifolia) is een peulvrucht met een hoge voedingswaarde, die wordt gebruikt voor veevoer, resistent is tegen veel voorkomende ziekten en plagen en bij dieren een gunstige antiparasitaire werking heeft. De esparcette wordt voor zowel nectar als stuifmeel bestoven door bijen; de zoete nectar bestaat voor 42-55% uit suikers.

De gewone boon komt oorspronkelijk uit Noord- en Zuid-Amerika, maar groeit inmiddels overal ter wereld. De soort kent verschillende eetbare variëteiten, zoals sperzieboon, kidneyboon en stoksnijboon. Gek genoeg staat de plant ook op de lijst van Nederlandse giftige planten. Het eten van grote hoeveelheden ongekookte zaden kan bij kinderen tot misselijkheid en diarree leiden. Door de giftige stoffen is de plant enigszins beschermd tegen insectenvraat.

De stengel is kleverig. De bladeren zijn langwerpig en grof golvend getand. De onderste bladeren zijn stengelomvattend en de bovenste smal en gesteeld. De wortel is spoelvormig.

Aardpeer is gek op zon en heeft het liefst vochtige grond, al kan hij eigenlijk overal worden geplant. De planten kunnen meters hoog worden. Omdat de aardpeer makkelijk woekert, moet er voldoende ruimte tussen de knollen zijn, ongeveer 30 cm. De wortelknollen van de aardpeer worden gegeten en hebben een lichtzoete smaak. Vooral in Frankrijk zijn ze bijzonder populair.

De tuingoudsbloem is een makkelijk te zaaien plant die je tuin in de zomermaanden een zomerse aanblik geeft. Er wordt gezegd dat als de bloemen van de tuingoudsbloem ’s ochtends niet opengaan, het wel eens een regenachtige dag zou kunnen worden. Bij kruidenvrouwtjes uit de Middeleeuwen was de bloem al favoriet vanwege zijn desinfecterende en kalmerende eigenschappen.

Geel duizendblad is een plant die geen bijzondere eisen aan zijn standplaats stelt, maar wel van volle zon houdt. Hij is goed bestand tegen zowel droogte, zeewind en luchtverontreiniging, en breidt zichzelf gemakkelijk uit. Er bestaan tegenwoordig tal van cultivars van deze plant.

Bitterzoet (Solanum dulcamara) is een klimmende nachtschade. De plant smaakt eerst bitter, maar door een reactie met speeksel komt er een zoete smaak vrij, vandaar de naam. De plant is echter zeer giftig voor mensen en moet dus nooit ingenomen worden! De zachte vruchten zijn wel eetbaar voor vogels. Bitterzoet werd vroeger in verschillende tijden en werelddelen veel gebruikt in rituelen.

De hoge zonnebloem (Helianthus annuus) met zijn grote, felgele bloemen is zeer herkenbaar en staat prachtig als sierplant in tuinen of in de vaas. De bloemhoofden draaien elke dag mee met de zon en draaien 's nachts terug naar het oosten. Zonnebloempitten worden gegeten als snack en gebruikt als grondstof voor zonnebloemolie. Ook vogels zijn dol op de pitten!

De bloemen van de nachtschone gaan pas open als de avond valt en verspreiden dan een zwoele geur waar veel (nacht)vlinders op af komen. Een zeer geschikte plant dus om ’s avonds in de tuin of op het terras van te genieten. Bijzonder aan de nachtschone is dat hij door kruisbestuiving in het volgende jaar bloemen in andere kleuren kan krijgen.

De grote klaproos (Papaver rhoeas) is een van de bekendste papaversoorten en groeit graag in bermen en weilanden. De klaproos is een symbool van de Eerste Wereldoorlog, omdat hij volop op de omgewoelde slagvelden bloeide. Alle delen van de grote klaproos zijn giftig voor mens en dier.

Deze vetplant komt van oorsprong uit het Midden-Oosten en is te herkennen aan de zachtgroene, puntige bladeren met kartelige randen. Het sap van de aloë vera wordt al sinds de oudheid gebruikt voor diverse doeleinden, waaronder wond- en huidverzorging en als dorstlessend vruchtensap. Het is niet voor niets dat de aloë vera ook wel wonderplant genoemd wordt.

De witte paardenkastanje (Aesculus hippocastanum) wordt veel in stadsparken en langs straten geplant, omdat de boom goed tegen luchtvervuiling bestand is. De kastanjes zijn niet eetbaar voor mensen, en de bladeren en loten van de boom zijn zelfs giftig voor dieren. Een Amsterdamse witte paardenkastanje is beroemd geworden omdat Anne Frank deze in haar dagboek omschreef. Deze boom is helaas in 2010 omgevallen.

De hemelboom (Ailanthus altissima) heeft pluimen met groenachtige bloemen en gevleugelde oranje vruchten. Ondanks zijn prachtige naam, heeft de Hemelboom een slechte reputatie in Europa en Noord-Amerika. De boom wordt hier gezien als een invasieve soort, die inheemse bomen verdringt en onder meer straatverharding beschadigt.

De stokroos is een tweejarige plant. Dat betekent dat hij in zijn eerste jaar groeit, en stengels, bladeren en wortels vormt. In het tweede jaar verschijnen de bloemen en wordt zaad geproduceerd, waarna de plant afsterft. Deze roos kan tot 2.5 m hoog worden. De stokroos is in verschillende types te vinden, met verschillende kleuren bloemen die allemaal een ander soort grond prefereren. De donkerder kleuren groeien graag in zanderige grond, terwijl de lichtere kleuren liever kleigrond als standplaats hebben.

De okkernoot (Juglans regia) staat natuurlijk bekend om zijn smakelijke walnoten. Ook het hout is zeer geliefd en wordt veel gebruikt in de meubelindustrie en voor ander houtwerk. De bladeren van de okkernoothebben een aromatische geur, waar vliegen en muggen een hekel aan hebben.

De capsicum annuum komt oorspronkelijk uit Amerika en is in de 16e eeuw via Spanje ons land binnengekomen. Tegenwoordig wordt hij hier verbouwd in kassen. Een vrucht van de plantsoort Capsicum annuum heet ook paprika. Een andere vrucht van deze soort is de Spaanse peper of chilipeper, die een veel scherpere smaak heeft.

Grote kattenstaart is een plant die ontkiemt op bodems die matig tot voedselrijk zijn. Hij is vaak te vinden op natte plekken met weinig water, zoals bijna droogstaande sloten, vijvers of greppels. De bestuiving vindt plaats door onder andere kevers, bijen en zweefvliegen.

De aubergine (Solanum melongena) is net als de tomaat eigenlijk een bes. Deze plant wordt al sinds de prehistorie in Azië verbouwd. Toen hij rond de 13e eeuw in Europa geïntroduceerd werd, vreesde men deze 'razende appel': men was bang dat je er na consumptie krankzinnig van werd. Inmiddels zijn we er achter dat dit best meevalt.