Gewone tarwe (Triticum aestivum) is een belangrijke commerciële graansoort die wereldwijd wordt verbouwd voor de productie van tarwemeel. Het meel, dat rijk is aan gluten, is het meest gebruikte meel voor het maken van brood. Gewone tarwe werd in de 16e eeuw in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Tarwezaden worden in de herfst geplant en het graan wordt de volgende late lente tot vroege zomer geoogst.

Wilde haver komt voor als onkruid in graan-, vlas- en koolzaadakkers en in bermen, op dijken en stortplaatsen. Het aantal chromosomen is 2n = 42.

De gewone boon komt oorspronkelijk uit Noord- en Zuid-Amerika, maar groeit inmiddels overal ter wereld. De soort kent verschillende eetbare variëteiten, zoals sperzieboon, kidneyboon en stoksnijboon. Gek genoeg staat de plant ook op de lijst van Nederlandse giftige planten. Het eten van grote hoeveelheden ongekookte zaden kan bij kinderen tot misselijkheid en diarree leiden. Door de giftige stoffen is de plant enigszins beschermd tegen insectenvraat.

De in Europa inheemse luzerne wordt wereldwijde onder de naam alfalfa als veevoer gebruikt. De luzerne kan dankzij zijn wortelknolletjes stikstof binden en hoeft daardoor minder bemest te worden. De naam alfalfa betekent ''vader van al het voedsel''.

Aardpeer is gek op zon en heeft het liefst vochtige grond, al kan hij eigenlijk overal worden geplant. De planten kunnen meters hoog worden. Omdat de aardpeer makkelijk woekert, moet er voldoende ruimte tussen de knollen zijn, ongeveer 30 cm. De wortelknollen van de aardpeer worden gegeten en hebben een lichtzoete smaak. Vooral in Frankrijk zijn ze bijzonder populair.

De suikermeloen (Cucumis melo) smaakt meestal zoet, maar er zijn ook varianten verkrijgbaar die minder suiker bevatten en soms zelfs licht bitter smaken. Het oranje vruchtvlees bevat veel caroteen. De plant kan in Nederland in kassen gekweekt worden, maar de suikermeloen heeft veel warmte nodig om te rijpen. De bloemen worden bestoven door bijen en hommels.

De gelderse roos (Viburnum opulus), bezongen in het bekende Russische lied 'Kalinka', is een bloeiende struik die in Nederland groeit in het rivierengebied. De rode bessen van de gelderse roos worden gegeten door vogels, zoals de goudvink, grote lijster, roodborst en pestvogel. De bessen zijn eetbaar voor mensen, maar zijn erg zuur en worden dus vrijwel alleen in jam gebruikt. Een steriele variant van de struik is populair voor tuinen.

Bitterzoet (Solanum dulcamara) is een klimmende nachtschade. De plant smaakt eerst bitter, maar door een reactie met speeksel komt er een zoete smaak vrij, vandaar de naam. De plant is echter zeer giftig voor mensen en moet dus nooit ingenomen worden! De zachte vruchten zijn wel eetbaar voor vogels. Bitterzoet werd vroeger in verschillende tijden en werelddelen veel gebruikt in rituelen.

De hoge zonnebloem (Helianthus annuus) met zijn grote, felgele bloemen is zeer herkenbaar en staat prachtig als sierplant in tuinen of in de vaas. De bloemhoofden draaien elke dag mee met de zon en draaien 's nachts terug naar het oosten. Zonnebloempitten worden gegeten als snack en gebruikt als grondstof voor zonnebloemolie. Ook vogels zijn dol op de pitten!

Postelein (Portulaca oleracea) is niet alleen een zomergroente die zowel rauw als gekookt gegeten kan worden, maar ook een mooi bloeiende sierplant. Hiervoor zijn verschillende cultivars gekweekt met grotere bloemen in verschillende kleuren.

De bloemen van de nachtschone gaan pas open als de avond valt en verspreiden dan een zwoele geur waar veel (nacht)vlinders op af komen. Een zeer geschikte plant dus om ’s avonds in de tuin of op het terras van te genieten. Bijzonder aan de nachtschone is dat hij door kruisbestuiving in het volgende jaar bloemen in andere kleuren kan krijgen.

Deze vetplant komt van oorsprong uit het Midden-Oosten en is te herkennen aan de zachtgroene, puntige bladeren met kartelige randen. Het sap van de aloë vera wordt al sinds de oudheid gebruikt voor diverse doeleinden, waaronder wond- en huidverzorging en als dorstlessend vruchtensap. Het is niet voor niets dat de aloë vera ook wel wonderplant genoemd wordt.

Als Medicago aculeata maar met het omhulsel bijna altijd stekelig en dicht behaard-klier: spiralen tegen de klok in.

De witte paardenkastanje (Aesculus hippocastanum) wordt veel in stadsparken en langs straten geplant, omdat de boom goed tegen luchtvervuiling bestand is. De kastanjes zijn niet eetbaar voor mensen, en de bladeren en loten van de boom zijn zelfs giftig voor dieren. Een Amsterdamse witte paardenkastanje is beroemd geworden omdat Anne Frank deze in haar dagboek omschreef. Deze boom is helaas in 2010 omgevallen.

De hemelboom (Ailanthus altissima) heeft pluimen met groenachtige bloemen en gevleugelde oranje vruchten. Ondanks zijn prachtige naam, heeft de Hemelboom een slechte reputatie in Europa en Noord-Amerika. De boom wordt hier gezien als een invasieve soort, die inheemse bomen verdringt en onder meer straatverharding beschadigt.

De eenstijlige meidoorn is een struik die vanwege zijn dichte takken en stekelige doorns zeer geschikt is als haag. Vroeger werden er rondom weilanden en boerderijen meidoorns geplaatst om het vee binnen te houden en ter bescherming tegen dieren en inbrekers. Dat er ook meidoorns zijn gevonden rondom hunebedden, Germaanse offerplaatsen en heilige bomen, geeft wel aan dat men de struik lang geleden al beschermende krachten toekende.

De stokroos is een tweejarige plant. Dat betekent dat hij in zijn eerste jaar groeit, en stengels, bladeren en wortels vormt. In het tweede jaar verschijnen de bloemen en wordt zaad geproduceerd, waarna de plant afsterft. Deze roos kan tot 2.5 m hoog worden. De stokroos is in verschillende types te vinden, met verschillende kleuren bloemen die allemaal een ander soort grond prefereren. De donkerder kleuren groeien graag in zanderige grond, terwijl de lichtere kleuren liever kleigrond als standplaats hebben.

De okkernoot (Juglans regia) staat natuurlijk bekend om zijn smakelijke walnoten. Ook het hout is zeer geliefd en wordt veel gebruikt in de meubelindustrie en voor ander houtwerk. De bladeren van de okkernoothebben een aromatische geur, waar vliegen en muggen een hekel aan hebben.

Grote kattenstaart is een plant die ontkiemt op bodems die matig tot voedselrijk zijn. Hij is vaak te vinden op natte plekken met weinig water, zoals bijna droogstaande sloten, vijvers of greppels. De bestuiving vindt plaats door onder andere kevers, bijen en zweefvliegen.

De aubergine (Solanum melongena) is net als de tomaat eigenlijk een bes. Deze plant wordt al sinds de prehistorie in Azië verbouwd. Toen hij rond de 13e eeuw in Europa geïntroduceerd werd, vreesde men deze 'razende appel': men was bang dat je er na consumptie krankzinnig van werd. Inmiddels zijn we er achter dat dit best meevalt.