Zoals de naam al aangeeft, lijken de vruchten van de wilde appelboom (Malus sylvestris) erg op kleine handappels, maar het is toch een andere plantensoort. Wilde appels zijn een stuk kleiner dan handappels. Ze zijn niet eetbaar. In delen van Nederland, zoals de Veluwe, komt de wilde appelboom nog in het wild voor.

De kerstcactus bloeit in de herfst en wordt rond die tijd vaak als kamerplant verkocht. Dit is dus vlak voor de kerst, vandaar de naam. In de Verenigde Staten wordt deze plant niet aan kerstmis, maar aan Thanksgiving verbonden, en wordt daar Thanksgiving cactus genoemd. De plant is een epifyt, die zich in het wild met zijn wortels aan boomstammen of boomtakken hecht.

De silene Rubella subsp. Rubella heeft kleverige stengels, waarmee kleine insecten kunnen worden gevangen. Deze vaste planten zijn vanuit Europa in de VS ingevoerd voor tuinen, maar zijn in het nieuwe continent genaturaliseerd en staan in Alaska op de lijst van invasieve planten.

De monnikspeper (Vitex agnus-castus) produceert bessen en bladeren waaruit een etherische olie gewonnen kan worden. De monnikspeper is winterhard en heeft aromatische bloemen die 's zomers veel vlinders aantrekken.

De in Europa inheemse luzerne wordt wereldwijde onder de naam alfalfa als veevoer gebruikt. De luzerne kan dankzij zijn wortelknolletjes stikstof binden en hoeft daardoor minder bemest te worden. De naam alfalfa betekent ''vader van al het voedsel''.

De bladbegonia (Begonia rex) is een zeer geliefde kamerplant vanwege de bijzondere veelkleurige bladeren die soms wel een metaalachtige glans lijken te hebben. Deze begonia bloeit, maar heeft minder opvallende bloemen dan andere soorten begonia's. De plant groeit gemakkelijk van stekjes of soms zelfs een enkel blad.

Vanwege zijn handvormige bladeren wordt de schefflera in Nederland vaak vingerplant genoemd. In China wordt van de bladeren van de plant gezegd dat ze als een soort paraplu bescherming bieden aan de omgeving. Ook in de Engels naam Dwarf umbrella tree (dwerg parasolboom) zie je dit terug.

Het vlasbekje groeit van nature op puinhopen en duinen, en wordt vaak ingezaaid in bermen. De gele bloemen zijn afgesloten aan de onderkant en hebben lange sporen, waardoor alleen grotere insecten, zoals de langtongige hommel, deze plant kunnen bestuiven. In de middeleeuwen werd het aftreksel van het vlasbekje als stijfsel voor wasgoed gebruikt.

De kohleria amabilis var. bogotensis is een ideale sierplant, omdat hij vroeg uitloopt en eindeloos bloeit.  De plant wordt vaak gekruist met andere varianten om cultivars met zilveren bladpatronen te kweken. Onderscheid met andere soorten is makkelijk te maken, omdat de kohleria amabilis var. bogotensis bordeaurode stipjes in de bloemen heeft.

Hottentotvijg is een kruipende vetplant die afkomstig is uit Zuid-Afrika. Na de bloei komt de eetbare vijg tevoorschijn, die rijp is wanneer hij in de nazomer geel kleurt. Op een kalkrijke zandgrond komt de hottentotvijg het beste tot zijn recht.

De prachtige hemelsblauwe, buisvormige bloemen zijn kenmerkend voor mannentrouw, een klimplant met zeer lange twijgen. De plant is een geweldige bloeier, die van de zomer tot in de late herfst steeds nieuwe bloemen vormt. Omdat hij niet goed tegen kou is bestand, is de mannentrouw geen geschikte tuinplant. Als kuipplant kan hij wel gehouden worden.

De japanse kardinaalsmuts komt oorspronkelijk uit Japan en Korea en is, in tegenstelling tot de inheemse variant, wintergroen. Hij is daardoor zeer geschikt om aan te planten als haag. De bladeren van de plant hebben de vorm van kardinaalsmutsen. Van het sterke kardinaalsmutshout werden vroeger spoelen voor spinnenwielen gemaakt.

Het groot hoefblad is vanwege de uitermate grote bladeren een opvallende plant. Hij verspreidt zich voornamelijk via de wortelstokken en in veel mindere mate via zaad. Net als bij klein hoefblad verschijnt bij deze soort de bloeiwijze eerder dan de bladeren.

De echte christusdoorn is een stekelige struik die uit kan groeien tot een kleine boom. De naam, christusdoorn, is gebaseerd op het verhaal dat dit de struik zou zijn waarvan de doornenkroon van Jezus werd gemaakt. Er zijn echter meerdere andere plantensoorten waarvan dit ook wordt gezegd! De echte christusdoorn wordt her en der geplant als sierstruik.

Grijs kattenkruid (Nepeta faassenii) is een hybride plant met een Nederlandse tuinbouwkundige oorsprong. Het kruid wordt gekweekt vanwege zijn aantrekkelijke aromatische bladeren en talrijke blauwe bloemen. Grijs kattenkruid lijkt op gewoon kattenkruid, maar heeft geen effect op katten.

De pluimasperge (Asparagus setaceus) is een geliefde kamerplant. Door de vorm van het 'gebladerte' (eigenlijk zijn dit aangepaste stengeltjes) wordt vaak gedacht dat het een soort varen is. Dit is niet het geval, maar de pluimasperge houdt wel van een vergelijkbare vochtige omgeving.

Deze mexicaanse dwergpalm (Chamaedorea elegans) is een van de meest populaire soorten kamerpalmen. Omdat hij niet erg groot wordt ('chamai' betekent 'op de grond') is hij ook geschikt voor kleine ruimten. Er kunnen takjes met sierlijke, gele bloeivormen aan de plant groeien. Het is belangrijk dat de grond altijd vochtig blijft, anders kan er onherstelbare schade optreden. De mexicaanse dwergpalm moet om de twee jaar verpot worden en gedijt goed bij veel zonlicht.

Hoewel de springkomkommer (Ecballium elaterium) gerelateerd is aan de komkommer, is deze plant niet eetbaar! De bittere vruchten zijn giftig en kunnen de huid irriteren. De plant trekt water aan, waardoor de vruchten onder hoge druk komen te staan. Bij aanraking valt de vrucht van de plant af en spuiten de zaden met het slijmerige vruchtvlees er met veel kracht uit. Vandaar ook de bijnaam 'spuitkomkommer'.

De robinia is een boom uit de vlinderbloemfamilie. Zijn naam is afkomstig van vader en zoon Robin. Zij waren beiden lijfartsen van koning Hendrik IV en zij plantten deze boom in 1601 in de tuinen van het Louvre. De boom groeit graag op drogere, kalkrijke leemachtige grond en kan rond de 200 jaar oud worden. Het hout van de robinia is zeer sterk, nog sterker dan eikenhout, en wordt sinds jaar en dag voor vele producten gebruikt. Tegenwoordig wordt er vaak tuinmeubilair van gemaakt.

De strandnarcis (Pancratium maritimum) heeft zijn naam niet zomaar gekregen. Hij staat namelijk graag met zijn voeten in het zand. Of eigenlijk het liefst zelfs met zijn benen. In zijn natuurlijke habitat staat hij een flink stuk in het zand. Daarom wordt bij gebruik in de tuin aangeraden om een paar handen zand in het plantgat te gooien, alvorens de bol erin te stoppen.